29
E. Lawler, Creating High Performance Organizations: Practices and Results of Employee Involvement and Total Quality Management, Jossey-Bass, San Francisco 1995.
30
W przeprowadzonym później bardziej szczegółowym badaniu S.R. Silver określił korelację między wprowadzeniem empowermentu w organizacji a „twardymi” wskaźnikami wyników zespołu. Próbka badawcza wynosiła 50 zespołów inżynierów pracujących w departamencie rozwoju. Badanie wykazało, że wprowadzenie empowermentu miało pozytywny wpływ na jakość pracy zespołu, poczucie czasu poszczególnych jego członków i generowane wyniki finansowe. S.R. Silver, Perceptions of Empowerment in Engineering Workgroups: The Linkage to Transformational Leadership and Performance, nieopublikowana rozprawa doktorska, George Washington University, Waszyngton 1999. W precyzyjnym badaniu S.E. Siebert, S.R. Silver oraz W.A. Randolph przeanalizowali dane zebrane od 375 pracowników z 50 zespołów w jednym z oddziałów firmy produkującej urządzenia do biura i do druku, znajdującej się na liście 100 największych przedsiębiorców magazynu „Fortune”. W trakcie badania zaobserwowali, że atmosfera empowermentu była dodatnio skorelowana z oceną pracy zespołu dokonywaną przez menedżera i z poziomem zadowolenia z pracy. S.E. Siebert, S.R. Silver, W.A. Randolph, Taking Empowerment to the Next Level: A Multiple-Level Model of Empowerment, Performance and Satisfaction, „Academy of Management Journal” 2004, nr 47.
31
T.W. Malone, Is Empowerment Just a Fad? Control, Decision Making, and IT, „Sloan Management Review” 1997, nr 23–35.
32
Mowa inauguracyjna Johna Fitzgeralda Kennedy’ego z 20 stycznia 1961 roku.
33
K. Blanchard, J. Carlos, A. Randolph, Empowerment Takes More Than a Minute, Berrett-Koehler, San Francisco 1996.
34
Zajmowane przez Blancharda w firmie stanowisko wyraźnie dowodzi wpływu trendu tzw. duchowości w pracy (spirituality in the workplace) i stanowi specyfikę The Ken Blanchard Companies, nie spotyka się tego typu nazw w naukach o organizacji – przyp. tłum.
35
Tak jak opisano w rozdziale 1, w modelu HPO SCORES.
36
J. Harris, Five Principles to Revitalize Employee Loyalty and Commitment, „R&D Innovator” 1996, 5, No. 9.
37
T.H. Davenport, L. Prusak, Working Knowledge, Harvard Business School Press, Boston 2000.
38
J. Harris (1996), dz.cyt.
39
K. Blanchard, A. Randolph, P. Grazier, Go Team!: Take Your Team to the Next Level, Berrett-Koehler, San Francisco 2005.
40
K. Blanchard, J. Ballard, F. Finch, Customer Mania!: It’s Never Too Late to Build a Customer-Focused Company, Simon & Schuster/Free Press, Nowy Jork 2004.
41
Barney Bunnell oraz Marcelina Gillliam – dwoje liderów zmiany – zaprezentowali tę historię razem z Donem Carew na Blanchard Client Conference w 2000 roku. Dostali owację na stojąco.
42
Pierwotna wersja modelu Hersey-Blanchard zyskała sławę po opublikowaniu w 1969 roku klasycznego już tekstu, Management of Organizational Behavior (Metody zarządzania w organizacji), który teraz wydano po raz ósmy. Po odkryciu, że niektóre założenia modelu zostały negatywnie zweryfikowane w praktyce i były niezgodne z badaniami nad rozwojem zespołów, Ken Blanchard oraz współzałożyciele The Ken Blanchard Companies, Margie Blanchard, Don Carew, Eunice Parisi-Carew, Fred Finch, Drea Zigarmi i Patricia Zigarmi, opracowali model Przywództwa Sytuacyjnego SLII®. Książka Leadership and the One Minute Manager (Jednominutowy Menedżer i przywództwo) autorstwa Kena Blancharda oraz Drea Zigarmi i Patricii Zigarmi stanowiła początek nowej ery Przywództwa Sytuacyjnego SLII® dla menedżerów na całym świecie.