H γενική ευδιαθεσία κράτησε αρκετά δευτερόλεπτα και, στη συνέχεια, επέστρεψε σταδιακά στην κανονική κατάσταση.
Ο ΜακΚίντοκ ήταν ο πρώτος που μίλησε.
<Ωραία, αγαπητέ Ντρου, φαίνεται ότι η ανακάλυψή σου είναι πραγματική ανακάλυψη, δεδομένου ότι εγώ δεν έχω χέρια 300 μέτρα μακριά και δε θα κατάφερνα να το κάνω>, κοίταξε προκλητικά τον καθηγητή, <οπότε, τώρα, ποιες είναι οι προθέσεις σου;>
Ο Ντρου δεν υποχώρησε στην πρόκληση και αρκέστηκε στο να σηκώσει τα φρύδια με προσποιητή έκπληξη.
<Σκοπεύω να δημοσιεύσω την ανακάλυψη. Επιπλέον, θέλω να μεταδώσω τις λεπτομέρειες του πειράματος στους ξένους συναδέλφους, με τους οποίους έχουμε Σύμβαση, ως Πανεπιστήμιο, κατά τρόπο που να μπορούν να το αναπαράγουν και να το μελετήσουν. Έχουμε ανάγκη τη βοήθειά τους, ώστε να ετοιμάσουμε τη θεωρία που…>
<Ηρέμησε, ηρέμησε, Ντρου. Μη βιάζεσαι τόσο>, τον διέκοψε ο Πρύτανης, <το να δημοσιεύσεις την ανακάλυψη δεκτό, αλλά το να μεταδώσεις τις λεπτομέρειες, δε μου φαίνεται σωστό. Βλέπεις, το Πανεπιστήμιό μας χρειάζεται χρήματα, τα χρειάζεται πολύ, κι αν αυτή η ανακάλυψη μπορεί να τα φέρει, τότε πρέπει να κρατήσουμε για εμάς τις λεπτομέρειες και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο το πλεονέκτημα που έχουμε, δηλαδή το να είμαστε οι μόνοι στον κόσμο, που κατέχουμε αυτή την τεχνολογία>.
Ο Ντρου παρέλυσε για μία στιγμή. Δεν περίμενε μία τέτοια στάση. Εκείνος, πάντα, θεωρούσε την Επιστήμη σαν κάτι που πρέπει να μοιράζεται με τους άλλους, με τέτοιο τρόπο ώστε η ανθρωπότητα να μπορεί να προοδεύσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με αρμονικό τρόπο, για το κοινό καλό. Θα έπρεπε να παλέψει.
<ΜακΚίντοκ, καταραμένε Σκωτσέζε!>, επιτέθηκε με θυμό, τον οποίο μόλις που συγκρατούσε, <Καταλαβαίνεις τι λες; Για μία χούφτα χρήματα, που δε θα έκαναν μεγάλη διαφορά σε ένα Πανεπιστήμιο, όπως το δικό μας που είναι το πλέον χρηματοδοτούμενο σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, υποστηρίζεις ότι η ανακάλυψη που κάναμε ο Μαρρόν κι εγώ, θα παραμείνει περιορισμένη ανάμεσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Πώς μπορεί να προοδεύσει η Επιστήμη; Πώς μπορεί να προοδεύσει η ανθρωπότητα; Σκέψου αν...>, έψαξε να βρει ένα παράδειγμα, το οποίο θα μπορούσε να καταλάβει,<...αν ο Γουλιέλμος Μαρκόνι δε μοιραζόταν την ανακάλυψη του για το ραδιόφωνο. Αν ήθελες να αγοράσεις ένα ραδιόφωνο, θα έπρεπε να πας στους απογόνους του, υποθέτοντας ότι εξακολουθούν να τα κατασκευάζουν, ή θα τα παρατούσες και θα έβρισκες κάτι άλλο να σου κάνει παρέα, ενώ οδηγείς ως το Λίβερπουλ, όταν πας στη φιλενάδα σου. Για παράδειγμα, ένα καριγιόν>.
Ο ΜακΚίντοκ δεν εντυπωσιάστηκε.
<Ε, γιατί, πώς πιστεύεις ότι θα μπορούσες να βγάλεις χρήματα από την ανακάλυψή σου;>
<Οργανώνοντας σεμινάρια, γράφοντας άρθρα για τα περιοδικά του κλάδου....>
<Ντρου, είσαι αναμφίβολα ένας άριστος Φυσικός, αλλά δεν έχεις πρακτική σκέψη. Δεν έχεις σκεφτεί ότι, κατάλληλα ρυθμισμένη, η συσκευή σου θα μπορούσε να μεταφέρει υλικά για εμπορικούς σκοπούς; Στην ουσία, αν θέλαμε να στείλουμε ένα πακέτο από το Μάντσεστερ στο Πεκίνο, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε έναν ταχυμεταφορέα, που θα έπαιρνε μέρες,