Тимерҗан. Саубуллаш якты дөнья белән, явыз җан!
Черек агач кәүсәсеннән Аждаһа пәйда була.
Аждаһа. Үтермәгез, үтермәгез минем туганымны! Тезләнеп ялварам, үтермәгез аны! Шуның өчен үзегезгә кыр казын бирермен.
Акъегет. Әйттем бит, кыр казын төнлә белән сез урлагансыз дип. Тимерҗан, төнге маҗаралар – менә шушы әби эше ул.
Тимерҗан (кылычын әзер тотып). Дөрес әйтәсең. Шушы җен-пәриләрне теге дөньяга озатсак, Алла каршында гөнаһ булмас. Бисмилла-а-а…
Аждаһа. Үтермәгез, үтермәгез минем туганымны!
Акъегет. Әгәр кыр казын бирсәгез, исән калдырабыз.
Аждаһа. Хәзер, хәзер, чибәр егет, казыгызны бирермен.
Аждаһа, куакларга таба карап, куллары белән сихри хәрәкәтләр ясый. Шомлы музыка яңгырый. Елан-кызлар пәйда булалар, тезелешеп, кыр казын бер-беренә бирәләр дә бөтерелә-бөтерелә юкка чыгалар. Алар урынына, бөтерелеп, матур ак күлмәктән, хан кызы кебек купшы киенгән кыз килеп чыга. Ул куркып кала. Егетләр дә исләре китеп, аптырап калалар…
Менә казыгыз, җибәрегез туганымны!
Егетләр Әҗәлне җибәрәләр. Ул бик ачулы.
Әҗәл. Белегез аны, минем кәләшне алып китәсез. Мин һичкемнән дә курыкмыйм, мин Елан тавының сакчысы, Яфан агачын саклыйм. Үч алмый калмам…
Әҗәл белән Аждаһа йөгереп чыгып китәләр. Егетләр кыз янына килә башлауга Әҗәл йөгереп керә.
Әҗәл. Ул – минем кәләш… Болай гына калдырмам…
Егетләр, кылычларын әзер тотып, Әҗәлгә каршы баралар. Әҗәл куркып, кычкыра-кычкыра, йөгереп чыгып китә.
Тимерҗан. Күптән шулай кирәк, тау сакчысы…
Егетләр көлешәләр, бөтен игътибарлары чибәр кызга төбәлә.
Акъегет. Чибәр туташ, чынлап та, сез шушы явыз сакчының кәләшеме?
Тимерҗан. Ә кыр казы кая соң?
Кыр казы-Казилә. Рәхмәт сезгә, батыр егетләр. Сез мине тоткынлыктан азат иттегез. Юк, юк, мин ул явыз сакчы Әҗәлнең кәләше түгел. Мине Аждаһа карчык, сихерләп, кыр казына әверелдерде. Көчләп, энесенә кияүгә бирмәкче иде… Минем исемем Казилә.
Акъегет. Ә минеке – Акъегет.
Тимерҗан. Ә минеке – Тимерҗан.
Казилә. Акъегет, Тимерҗан…
Акъегет. Нәрсә-ә, сез кыр казы идегезмени?
Казилә. Акъегет, сөйләсәм, ул бик озын да, катлаулы да кыйсса булыр.
Акъегет. Кыйсса? Кызык, ничек инде кыр казы кешегә әверелсен?
Казилә. Дөньяда аңлап бетермәслек хәлләр күп була. Аждаһа карчыкның абыйсы Тузбашы безнең Аккош күлен басып алды. Минем күп кенә туганнарым шунда һәлак булдылар. Мине әсирлеккә алдылар, ничә мәртәбә качсам да тотып җир асты мәгарәсенә, зинданга яптылар. Явыз Әҗәл мине күргәч өйләнмәкче булды. Аждаһа карчык, качмасын дип, кыр казына әверелдерде. Бүген төнлә Әҗәл икегезнең дә башларыгызны чапмакчы иде, ярый әле, кәрванда әтәч кычкырды.
Тимерҗан. Әгәр сез кыр казы булгач, ул вакытта канатыгызны кем яралады?
Казилә. Яфан агачы сакчысы Әҗәл, Әҗәл бит ул – үлем дигән сүз…
Акъегет. Ни өчен?
Казилә.