RAUF VE 2125’LILER KULÜBÜ-GELECEGIN ANAHTARLARI. AYDIN ALMILA

sersem davranmıştı. Şimdi düşününce, birkaç ay öncesine dönmek için neler vermezdi. Sonra birden kendisini midesinin ortasına bir yumruk yemiş gibi hissetti. Baraka, diye düşündü. İrene’nin barakadan da toplantılardan da haberi olmamalıydı. Yoksa Rauf’un sonu gelmiş demekti!

      Okulun önüne vardıklarında annesi Rauf’a döndü. “Teyzenle ben, İrene’nin kaydını yaptırırken, sen de kuzinini arkadaşlarınla tanıştır.” dedi. “Yalnız kalmasını istemeyiz, değil mi? İrene’nin, arkadaşlarını çok seveceğine eminim. Hem şu sizin…”

      Rauf, bu kez boğazının sıkıldığını hissetti. Evet, kesinlikle nefes alamıyordu. Belki de okula giderken arabada uyuyakalmıştı ve korkunç bir kâbus görüyordu. İrene’nin bakışlarını üzerinde hissedince, uyumadığını anladı. Kuzini sırıtıyordu; çok eğleniyor olmalıydı. Rauf’un hayatını karartma planını başarıyla uyguluyordu!

      Rauf bir an önce annesini susturmalıydı, çünkü Rita’nın her şeyi açık etmeye kararlı bir hâli vardı. “Tamam anne!” diyerek atıldı, sesinin tonunu ayarlayamamıştı. Ardından sesini yumuşatarak, “Sen merak etme!” diye ekledi.

      Kendini hızla arabadan dışarı attı, evden çıkarken arkaya yüklediği bisikletini de indirmeyi unutmadı. İrene’yi giriş kapısının yakınında bırakıp, bisikletini park etmek için okulun arkasına doğru yürüdü.

      Geri döndüğünde kuzinini bıraktığı yerde buldu. Görünürde arkadaşlarından hiçbiri yoktu. İrene’yle bir başına kalakalmıştı. Korkunç giysisi ve giysisinden de korkunç saç kesimiyle kuzini sırıtmayı sürdürüyordu. Rauf kapının açılmasını beklerken kendilerine kuytu bir köşe seçti. Eğer tanıdık birileriyle karşılaşmazlarsa, İrene’yi kimseyle tanıştırmak zorunda da kalmazdı. Sabahları herkes uyurken evden çıkarsa, okula kuziniyle birlikte gelmezdi. Neyse ki annesi kulüpten söz etmeden onu susturmayı başarmıştı. İrene’nin hiçbir şeyden haberi olmamalıydı. Belki de henüz her şey bitmemişti.

      İrene, sanki aklından geçenleri okuyormuş gibi Rauf’a baktı. Bir anda öfkeyle, “Sen beni hiç dert etme!” diye atıldı. “Seninle ve sersem arkadaşlarınla vakit geçirmeyi hiç istemiyorum. Hem benim yapacak daha önemli işlerim var.”