Малика боғлаган ришта бардавом чандон.
Бу Турон юртида томир кетгандир чуқур,
Мозий оша миллат келмиш қариндош, қадрдон.
ЗАРУР
Менда ҳам кўнгил бор, орият, ғурур,
Бегона демасман шодмонлик, сурур.
Бошимдан ўткардим мусибат оғир,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Имой-эътиқодинг соф бўлсин мудом,
Орқага кетмасин қўйилган қадам.
Кексалар юрисинлар ёшлардай бардам,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Насибки айлабди каттакон амал,
Элнинг хизматидан топа ол камол.
Чаманга эврилсин гул фаслинг ҳамал,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Қалбингда лиммо-лим меҳру муҳаббат,
Мардона ўзингсан, бўлгил саломат.
Оиланг, юртингдан келадир роҳат,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Бедов ҳам қоқилар адашса йўлдан,
Водийнинг ҳосилин кутмагил чўлдан.
Обрўни, иззатни чиқарма қўлдан,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Ўзин устин билар андеша қилмас,
Бойиган қўшнисин назарга илмас.
Калта ип, таассуф, бойловга келмас,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
Ўйлагил, бу дунё ҳаммадан кечар,
Вақт деган ҳакам бор, муаммо ечар.
Қилмиш учун шарбат ё захар ичар,
Одам бўлиб қолмоқ ҳамиша зарур.
МУЛОҲАЗА
Неки ўтди бошдин, ўзимгадир тан,
Қусурлар то ҳозир қийнайди виждон.
Мустабил даврида эврилган замон,
Кофирлик авжида эди шу важдан.
Эътиқод, мисоли бултурги ҳудра,
Бенамоз эдилар ҳамма бир сидра.
Тилидан ор қилган кўпайгаан эди,
Жанозасиз кетди қанчалар мурда.
Пайғамбар мероси, динимиз ислом,
Унгача сиғиниш бўлмаган маҳкам.
Буддавий, Зардуштий сўндилар тамом,
Қуръони каримдан мангулик аҳком.
Аллоҳ қалбимдадир, шукрона дейман,
Ҳар куни илтижом – мустаҳкам иймон.
Гуноҳлар қилурман билибми-билмай,
Истиғфор айтурман чекиб пушаймон.
Дуолар ижобат топади албат,
Ҳақнинг карамидан кўтарилар қад.
Аллоҳнинг қулиман деган ҳар банда,
Иккала дунёсин айлайди обод.
Соғлиқ, хотиржамлик тиладим, Эгам,
Манзилим осуда, ҳам этгил кўркам.
Мағфират қилғилу паноҳда асра,
Мушкулни осон қил, ҳаётим бекам.
Умримда ортимдан қолмади ҳасад,
Тўхматлар зиёда боғлади фасод.
Поён Равшан, дейман, яхшилик файзли,
Ёмонлик, барибир, топади касод.
ФАЗИЛАТЖОНГА
Муҳаббат боғида унган муаттар гулсан,
Тароват мулкида танҳо покиза дилсан.
Оқила, ҳулқи ҳуш, адаб малаги, ширин,
Хонадон файзга тўлур сен яйрасанг, кулсанг.
Тилагим бахтингдир субҳи сахарда мудом,
Ой юзинг кўрганда ғамлар бўлади адам.
Кўзимнинг нурисан, бувинг таққан туморлар,
Руҳимиз