ТАРИХИ ИНСТИТУТИ
ИЛМИ ТАСХИР
Тўпловчи, нашрга тайёрловчи ва таржимонлар:
МАҲМУД ҲАСАНИЙ, МАҲМУД УМАР,
ҲАЙДАРБЕК БОБОБЕКОВ
Ташкент – 2015
Мазкур китобчада араб ва форс тилларида ёзилган қадимий манба-лардан йиғиб олинган жинларни буйсундириш, фаришталар ёрда-мидан фойдаланиш, кўздан ғойиб бўлиш, ер остидаги хазиналарни то-пиш ҳамда бошқа қизиқарли, аммо ҳозиргача кўпчиликка номаълум бўлган сирли дуолар ва тилсимотлар жамланган. Шу билан бирга ун-да Аллоҳ исмлари ва уларнинг сирли хосиятлари ҳам баён қилинган. Кенг китобхонлар оммасига мулжалланган.
Масъул муҳаррир филология фанлари доктори,
профессор, Ўзбекистонда хиамат кўрсатган фан арбоби
ИСМАТУЛЛА АБДУЛЛАЕВ
ИБ № 49
ISBN 5-86484-069-6
© Махпират номидаги Ўрта
Осиё халқлари тарихи институти,
Ҳ. Н. Бобобеков, 2015.
КИРИШ
ин, дев, шайтон, алвасти ва умми сибён каби тушунчалар одамлар орасида қадим замонлардан то шу кунгача яшаб кел-моқда. Кимдир бу нарсаларнинг борлигага сидқидилдан ишонса, кимдир ишонмайди, кимдир эса иккиланади. Уларни мавжуд дегувчилар ушлаб кўрсатолмайди, йўқ дегувчилар эса йўқлигини тўлиқ исботлаб беролмайди, улар билан боглиқ сирли воқеалар қаршисида лол бўлиб қолади.
Бизда яқин-яқингача давримизда ота-онасининг руҳи билан гаплаш-ган ёки жинларга дуч келиб қолган, улар билан боглиқ турли воқеалар-нинг гувоҳи бўлган кишилар руҳий касал деб эълон қилиниб, турли даволаш муассасаларига юборилди. Руҳшунос ёки тиббий шифокорлар бундай воқеаларни галлюцинация (алахдаш, кўзга кўриниш) деб баҳола- дилар. Аммо руҳлар, жинлар ва фаришталар билан алоқада бўлиб, улардан турли ахборот ола биладиган қобилиятли кишилар ҳақида эса бирор нарса дейишга ожиз қолдилар, бунинг устига хуфиена тарзда улардан фойдаланиб ҳам турдилар. Бу воқеаларга атеистларча ёндо-шиш ўтмишдаги авлиёлик, дуохонлик ёки тасхир (буйсундириш) илми деган илмнинг деярли йўқолиб кетишига сабаб бўлди. Экстрасенслар қувғин остига олинди ва кундан кунга камайиб борди. Ваҳоланки, чет элларда улар давлат бойлиги деб эълон қилинган. АҚШда 4 минг, Ан-глияда 1,5 минг экстрасенс давлат муҳофазасида эканлигининг ўзи бунга ёрқин гувоҳдир. Лондонлик бир экстрасенснинг юз йиллардан буен тухтамай ишлаб турган Биг Баум соатини тўхтатиб қўйганлиги ҳамда телевидение орқали минглаб одамларнинг соатини юргизиб юборгани, болгариялик Ванга исмли кўр аёлнинг жинлар орқали кўр-сатаётган кароматлари, украиналик Игнатенконинг ёғаётган ёмғирни тўхтатиб қўя олиши… Бундай қобилиятли одамларни санаб адоғига етиш қийин.
Шарқнинг буюк донишмандларидан Фаридиддин Атторнинг «Таз-кират-ул-авлиё» («Авлиёлар ҳақида китоб»), Абдураҳмон Жомийнинг «Нафоҳату-л-унс» («Дўстлик шабадалари»), Алишер Навоийнинг «Насойиму-л-муҳаббат» («Муҳаббат насими»), Али Сафийнинг «Ра-шаҳот» («Томчилар») асарлари ва бошқа кўпгина арабча, форсча, турк-ча китоблар шундай қобилият соҳиблари бўлмиш минглаб кишилар-нинг таржимаи холи ва кўрсатган кароматларининг баёнига бағиш-ланган. Демак, бу ҳодисадарни жоҳиллик ила рад қилиш эмас, балки илмий, руҳий ва маърифий англашга интилишгина масаланинг моҳия-тига кириб бориш имконини беради.
ҚУРЪОН ВА ЖИНЛАР
слом дини жинлар мавжудлигини инкор қилмайди, аксинча, уни инкор қилувчиларни ўз-ўзидан кофярлар қаторига киритади. Чунки Қуръони Каримда Аллоҳу таъоло жинларни яратганлиги ҳаки-да оятлардан бирида: «Биз жинлар ва одамларни ўзимизга ибодат қи-лишлари учун яратдик», – дейди. Куръонда ҳатто жинларга бағиш-ланган махсус «Жин» сураси ҳам бор.
Қуръондан маълум бўлишича, Мухаммад алайҳиссаломга пайғам-барлик мартабаси берилгач, жинлар буни эшитиб, Расул алайҳис-са-ломнинг ҳузурларига келадилар ва у кишидан Қуръон оятларини эши-тадилар. Жин подшолари пайғамбарга байъат қилиб, ислом динини қабул қиладилар. Бу ҳақда «Ва из сарафно» деб бошланувчи оятда шун-дай дейилади: «Биз жинлардан бир гуруҳини (Эй Мухдммад) сенинг ҳузурингга юбордик. Улар Қуръонни эшитадилар… Улар ўз қавмлари-га (бу воқеадан) огоҳлантирувчи сифатида бордилар».
Қуръон ва шариат маълумотлари буйича, оловдан яратилган жинлар ўз қилмишлари учун у дунёда одамлар қатори жавоб берадилар. Жин подшолари пайғамбар ҳузурида қасамёд қилишиб, унинг умматларига асло зарар келтирмаслик ҳақида ваъда берадилар. Жинларнинг махсус «Қасамнома»си бўлиб, унда: «Агар биз ноҳақ зиён келтирсак жазо тортишга мустаҳиқмиз, у пайтда одамлар бизни ўлдиришлари мумкин, аммо одамлар бизга ноҳақ зиён келтирса биз ҳам уларга зиён етка-замиз», – дейилади.
Марҳамат ноҳиясида яшовчи А. исмли