БОЛАЛИГИМДА ИТОТАРЛАР ОТИБ КЕТГАН ТЎРТ ОЁҚЛИ ВАФОДОР ДЎСТЛАРИМ ХОТИРАСИГА
Уларни отдилар шундоқ кўчада,
Оғилхоналардан топиб отдилар.
Катта тоғоранинг остига
Яширгандим мен Йўлбарсимни,
Топиб отдилар!
Итлар жон бердилар, панжаларида
Ғажилмаган суяклар қолди.
Менинг йўлбарсларим ва бўйноқларим,
Энг вафодор содиқ дўстларим,
Менинг тўрткўзларим, олапарларим –
Болаликнинг тўрт оёқли хотиралари.
Ҳар бирининг кўзларида осмонлар кетди,
Тиниқ-тиниқ осмонлари тенгдошларимнинг!
Итотар – мурдага ўхшаган одам
Кечқурун кетди.
Хўмрайиб кузатди уни болалар
Акаларин қотилини кузатган каби.
Кечқурун.
Ваҳимали эди итларсиз қишлоқ.
Катталар жимгина суҳбат қурарди
Итларнинг одамга дўстлиги ҳақда.
Ўшал осмонларнинг остида энди
Чопиб юрар ўзга болалар
Ном танлашиб ўзга итларга.
Итларнинг номи ҳам бошқадир бугун.
Ва мен кечалари тинглайман:
Эшигим ортида шамоллар,
Ҳурпайган ва жундор шамоллар
Барги хазонларни қувлайди,
Отилган итларнинг руҳи сингари
Увлайди. Увлайди. Увлайди.
БЎРИ ЧЎПОННИНГ ЎҒЛИГА НАСИҲАТИ
Ўзимни кўраман мен кўзларингда,
Муштларингда – ўз муштларимни.
Билакларинг – менинг ёшлигим,
Ғазабингда жаҳлим бор менинг.
Демак, ишонаман сенга сурувни,
Демак, қариш мумкин бемалол.
Яхши танийдилар бўрилар уни,
Мана, ўғлим, таёғимни ол.
Олгин, аммо унутмагин сен
Бу адирлар, бу тоғлар – Ватан!
Бу сурув ҳам Ватандир сенга,
Уни асрагин!
Яхши танийдилар бўрилар мени,
Улар билан тўқнашувларда
Бўридай олишдим, бўри бўлдим мен.
Итларга ишонма сен ҳам мен каби,
Итлар ухлаб қолса, ўзинг ит бўлгин,
Қўзичоқ бўлмагин ҳеч қачон, ўғлим!
СЕВГИ ХУДОЛАРИ
Келдилар жимгина, қатъият билан
(Биз бундай бормаганмиз!.)
Ҳаёли, иффатли қизлар қошига.
Келдилар бир вужуд олов сингари.
Андиша қилмасдан,
“Севаман” демай,
“Уйланаман!” дедилар рўй-рост!
Бундай ташриф бўлар фақат ёшликда.
Келдилар бетакрор бир сўз мисоли
Оташ лабларига ўшал тунларнинг,
Бетакрор тунларнинг!
Келдилар – туйғулар алифбосининг
Энг хомуш, энг нодир ҳарфлари каби.
Хотиржам кўзларда вулқонлар билан
Хотиржам келдилар, портламай
Айтдилар қизларга “Меникисан!” деб.
Шундай хотиржамлик бўлсайди бизга,
Биз бундай севмаганмиз!
Биз ҳайқириб бўлдик севгини,
Ҳатто ном қўйдик унга.
Юраклар – муқаддас сирлар ватани
Кир оёқлар билан топтаб ташланган.
Вафонинг зарриндир