Шаян ромашкалар…
Кояш кәләше
Туташ!
Котлы булсын бу яз!
Ике күзең – йолдыз,
Йөзең – кояш.
Дөнья сиңа гашыйк,
Әнә җилләре
Иркәләнеп куеныңа
Сыенган.
Кулыңдагы сирень гөлләре
Бәхетеңә гүя сөенгән…
Лепер-лепер килеп, яфраклар
Синең белән генә серләшә.
Ахры, дөнья бөтен шатлыгын
Гашыйкларга гына өләшә…
Кызыгам, кызыгам,
Хәтта көнләшәм,
Бу яз сиңа
Шундый килешә.
Кояш таҗы балкый башыңда, —
Әйтерсең син —
Кояш кәләше…
Нинди көчләр?.
Әле кайтып төшәм, сагынып, сиңа,
Әле китеп барам яныңнан.
Язын сулар тулып ташкан сымак,
Ерагаеп көзен ярыннан.
Әле ераклардан тыңлыйм сине,
Әле колагыма җырлыйсың.
Бер ерактан, бер якыннан мине
Сагышларга нигә чорныйсың?..
Әле юллар төшә арабызга,
Әле бер сукмактан янәшә
Тып-тын гына икәү барабыз без,
Тик йөрәкләр нидер сөйләшә…
Аерылып таңда офыгыннан,
Кич кавышкан кояш шикелле
Китәмен дә кабат кайтам сиңа,
Нинди көчләр мине сихерли?..
Җилгә суздым
Гөлләр бәйләдем дә җилгә суздым,
Хуш исләрен илт, дип, иркәмә.
Кагылып киткән төсле булды кулың,
Рәхмәт, җаным, диеп, җилкәмә…
Гөлләр бәйләдем дә сиңа суздым,
Күзләреңнән назлар эзләдем.
Тик нигәдер җавап ишетмәдем,
Җилгә очты, ахры, хисләрем…
«Бикәң буласым килә…»
Р…гә
Бикәң буласым килә,
Иркәң буласым килә.
Җилләреңә буйсынырлык
Җилкән буласым килә…
Йә колың булыр идем,
Уң кулың булыр идем.
Сагышлы, моңлы сазыңның
Бер кылы булыр идем…
Көнең булсам икән мин,
Төнең булсам икән мин.
Туфрагыңда тамыр җәйгән
Гөлең булсам икән мин…
Бикәм, дип дәшүләрең,
Иркәм, дип дәшүләрең.
Тутырып-тутырып карамадың,
Әллә читләшүләрең…
Урамнарда күбәләк кар…
Карлар яуган саен искә төшә,
Үпкә тотмыйм күптән аларга.
Кардан туплар ясап, бик еш безне
«Утка тота» иде малайлар.
Урамнарда тагын күбәләк кар,
Кем яратмый карлар яуганын…
Тик нигәдер арттан
малай-шалай
Карлар атып, үртәп калмады…
Ә син җырдан сора
Ямьсез, дисең, дөнья,
Алсу төсләр
Тик җырларда гына, ахрысы…
Ә син менә уян кояш белән,
Күрер өчен ал таң яктысын…
Таһир-Зөһрә кебек сөешүләр
Хыял гына, дисең, тик бары да…
Ә син җырдан сора, әйтми калмас,
Халык серен сала җырларга…
Ул