Wetenschap bevestigt – 5. Verzameling wetenschappelijke artikelen. Андрей Тихомиров

Russische en buitenlandse munten die tot de 12e eeuw in Rusland circuleerden. In de 12e eeuw. alle eenheden van het kuna-systeem, inclusief de hoofdeenheid-de hryvnia, zonder de nomenclatuur te veranderen, namen in gewicht met de helft af, en de Hryvnia van zilver, nadat ze in een baar waren veranderd met een gewicht van ongeveer 48 spoelen (204.756 g), gescheiden van de Hryvnia van kuna. Deze laatste, als monetaire eenheid voor waardevol bont en buitenlandse goederen, was tot de 14e eeuw in omloop aan de rand van Rusland. De all-Russische hryvnia had het uiterlijk van een langwerpige zilveren baar. In Kievan Rus voor het begin van de 13e eeuw was de Kiev hryvnia (een zeshoekige zilveren baar met een gewicht van 38 klossen), gelijk aan de helft van de Byzantijnse liter en voornamelijk gebruikt in relaties met Byzantium, ook in omloop. Novgorod, Chernihiv en andere hryvnia verschillen ook. Tijdens de 13e-14e eeuw bleef het gewicht van de hryvnia dalen, tot ongeveer 184 tegen het einde van de 14e eeuw. Uit de 2e helft van de 13e eeuw. een zilveren baar verscheen, overeenkomend met het halve deel van de monetaire hryvnia – de roebel (van het woord «chop», in de 13e – 14e eeuw. voor het gemak van handelsberekeningen begon de hryvnia in stukken te worden gehakt, elk deel werd bekend als de roebel), die in de 15e eeuw uiteindelijk de monetaire hryvnia verving. Sinds de 14e eeuw hebben Russische munten vaak een ruiter met een speer afgebeeld, waarvan het prototype George de Overwinnaar was, en later van hieruit ontstond – een cent van 1/100 roebel. Ook in de 14e – 15e eeuw. op het grondgebied van Rusland, gecontroleerd door de Khans van de Gouden Horde, waren betalingsbalken in gebruik – Tataarse soma (soums), de naam gaat terug naar de gewichtstraditie van de Horde. Sinds de 16e eeuw is de hryvnia een monetaire eenheid geworden. Hryvnia werd genoemd, een echte baar zilver; een eenheid van Massa; en ook, een tellen hryvnia, toen hryvnia was naast munten in monetaire circulatie. De namen van veel moderne valuta ' s (bijvoorbeeld het merk, Pond, lire) bevatten concepten van dit soort. Helemaal aan het begin van de vorming van het monetaire systeem vielen de drie hypostasen van de hryvnia met elkaar samen, maar onder invloed van interne en externe factoren begonnen de waarden uiteen te lopen. Bijvoorbeeld, als gevolg van de verzadiging van de markt met een geslagen munt, daalde de vraag ernaar. Het gewicht van de hryvnia bullion varieerde ook afhankelijk van de periode en regio.

      1-hryvnia van het type Novgorod. 12—13 eeuwen; 2 – Hryvnia van het type Kiev. 12b.; 3-hryvnia Chernihiv type. 12b., ibid.

      Ingots van verschillende gewichten en soorten werden verhandeld op het grondgebied van de oude Russische staat, maar de zogenaamde Kiev en Novgorod hryvnia waren van overheersend belang. Kiev hryvnia XI—XIII eeuw. zijn gegoten ingots van hexagonale vorm. Gedurende de hele periode van hun bestaan behielden ze een constant gewicht van ongeveer 160 g. Dit maakt het mogelijk om hun gewichtsnorm te associëren met het gewicht van de Byzantijnse liter -327,456 g en deze gelijk te stellen aan 1/2 liter 163,728 g.

      De Algemene datering van de Kiev hryvnia bevestigt gezamenlijke vondsten met Byzantijnse munten van de XI—XII eeuw. Ze verschenen waarschijnlijk in het midden van de XI eeuw. en bestond tot de Mongoolse-Tataarse invasie. Hun verspreidingsgebied beslaat bijna het hele grondgebied van Kievan Rus, maar de meeste vondsten zijn geconcentreerd in de zuidelijke regio ' s.

      Novgorod hryvnia-ingots hadden een heel ander uiterlijk en gewicht. Dit zijn lange stokken-staven met een gewicht van ongeveer 200 g. Er zijn twee soorten Novgorod-staven: langer (14—20 cm) en recht en kort (10—14 cm) met een licht gebogen rug. De eerste dateert uit de XI—XIII eeuw, de tweede-XIV—XV eeuw.

      In tegenstelling tot Kiev ingots, Novgorod hryvnias bieden een relatief groot Epigrafisch materiaal-ze hebben vaak de namen van de personen voor wie ze werden gegoten gekrast op hen. Van een dergelijke inscriptie werd een van de Russische namen van de baar zelf bekend – «izroy» (van het woord «izry»). Soms zijn er gekraste dwarsstreepjes op Novgorod-blokken, waarvan de laatste in de regel geneigd is.

      Naast deze twee belangrijkste soorten zilverstaven – Kiev en Novgorod, Namen enkele anderen ook deel aan de monetaire circulatie van het oude Rusland, bijvoorbeeld de zogenaamde Tsjernihiv – staven, die in gewicht dicht bij Novgorod liggen en in vorm ruwweg afgeplatte Kievan of Litouwse staven zijn – in de vorm van kleine stokjes met zachte contouren, vaak met verschillende karakteristieke deuken op de rug. Metrologisch gezien zijn Litouwse baren niet verbonden met Russische weegsystemen en werden ze vanuit de Baltische staten aan Rusland geleverd als zilveren grondstoffen.

      Omdat in Rusland de belangrijkste oorspronkelijke vorm van zilveren grondstoffen munten waren, kon een bepaald aantal munten van hetzelfde gewicht goed dienen als een maat voor het gewicht van een baar – hryvnia. Toen werd blijkbaar feedback vastgesteld – de zilveren baar begon te dienen als een maat voor het aantal munten. Hoogstwaarschijnlijk was het als gevolg van deze verbinding van munten en baren dat dergelijke monetaire en gewichtsconcepten als «hryvnia» (gewichtseenheid), «Hryvnia van zilver» (ingots) en «Hryvnia van kun» (teleenheid) werden ontwikkeld. Geschreven bronnen stellen ons in staat om de gewichtsgelijkheid van de Hryvnia van zilver vast te stellen tot 4 hryvnia kuna en de gewichtswaarden van de fracties van de laatste te berekenen.

      Oude Russische monetaire terminologie en monetaire rekening. Russisch Russisch geschreven bronnen, voornamelijk in Russkaya Pravda en in het verhaal van vervlogen jaren, bevatten de volgende namen van monetaire eenheden: vee, kuna (van» Marter»), rezana (van» snijden»), nogata (van Arabisch. nakd – een volwaardige, geselecteerde munt), veveritsa (van starorussk. «belka», Pools. wiewiórka, de kleinste monetaire eenheid), veksha (waardevol bont van goede kwaliteit), bela (blijkbaar wit bont) en hryvnia.

      De oudste gewichtseenheid is de hryvnia. Deze naam wordt geassocieerd met de halsdecoratie in de vorm van een hoepel, wijd verspreid onder de Slaven, Fins-Ugriërs en andere volkeren. De oorsprong van het gewicht hryvnia is nog niet definitief vastgesteld. Er werden pogingen gedaan om zijn gewicht te ontlenen aan de Byzantijnse liter (Romeinse weegschaal – 327,456 g) op basis van een parallelle analyse van het 911-Verdrag. Rus met Byzantium en de Russische waarheid. Russische Russische wet het contract bepaalt het tarief van een boete van 5 liter voor opzettelijk slaan «volgens de wet van de Russische», en Russkaya Pravda voor een soortgelijke belediging benoemt een boete van 12 hryvnia. Vandaar dat het gewicht van de hryvnia werd bepaald op 136,44 g.

      Aan het einde van de VIII eeuw, een massale instroom van Oost-zilver in Rusland begon in de vorm van dirhams, die in de IX eeuw woog 2,73 g, dat wil zeggen ze gerelateerd aan de hryvnia van 68,22 g, als 25:1. Zo ' n dirhem wordt in geschreven bronnen een kuna genoemd. Aan het begin van de 10e eeuw, samen met Dirham in 2,73 g, begonnen zwaardere munten in omloop te komen in 3,41 g. Er waren 20 van dergelijke Dirham in hryvnia, en deze munt in Rusland werd bekend als nogata.