Меърож куни «Сегоҳ»ни пайғамбар
буюрибдир.
Куброву Жалолиддину Пирёйвалий уйғоқ,
Қадрин билакўр, Шайх санга дафтар
буюрибдир.
Пирлар руҳидан пайдо эрур бу Ватан руҳи:
«Кўнглинг қушига уч, деб, баробар!»
буюрибдир.
Келин билан куёвга энг оддий табрик
Яратган Ҳақ бугун сизни
Катта йўлга чиқарди.
Номингизни бирга қўшиб,
Юртга-элга чиқарди.
Меҳмон эмас, биз умидмиз
Бу дунёнинг уйида,
Шундан бирмиз ва биргамиз
Кўкдами ё қуйида…
Куёвжонга аввал айтсам
Битта юрак тажриба,
Яъни, ёшга, кексагаям
Доим керак тажриба.
Йигит киши шўх бўлади,
Энди сал-пал қўясан,
Рўзғор – вазмин оқар дарё,
Бир қулт ичсанг тўясан.
Ўйин-кулги, дўст-ёр керак,
Лекин бўлсин режали.
Ҳар қадамда уйинг учун
Бир не турсин тежалиб.
У ён-бу ён қарашлар ҳам
Қолсин энди туяга,
Қайда бўлсанг шошилиб тур
Сенга интиқ уяга.
Аёл – ҳаёт дарахтининг
Ноёб-нафис гулидир.
Севиб асра, бағри унинг
Умр болига тўладир.
Донишмандлар «Баъзи аёл
Эрдан мард!» деб айтгандир.
Сал илтифот қилсанг унга
Сим-сим бўлиб қайтгайдир.
Лекин турмуш бир-бировга
Гул тутишмас ҳар куни.
Бору йўқни тўлдиргайдир
Юракларнинг ёлқини!
Яхши ўғил отасининг
Давлатига боқмас қув,
Шоҳнинг ўғли Фарҳод каби
Тоғдан ўзи излар сув.
Кибру ҳаво – хулқ сездирар,
Тийгил хулқу феълингни,
Ақлу ҳушинг, ишинг билан
Ғурурли эт элингни.
Келин бола, сенга энди
Айтар жиндай сўзим бор:
Бу масканда энди сенинг
Ўз боқий юлдузинг бор!
Шу уйга, шу хонадонга
Боғлиқ бўлган ҳар вақо
Тахти бўлсин толеингнинг,
Гард тегмасин мутлақо.
Бунда меҳнат, иффат, сахо
Қайнаб турсин шарқираб,
Кўзинг каби кулиб турсин,
Пешанангдек ярқираб.
Энди турмуш гапларига
Чизиқ тортай, чекинай,
Энди азал сирларига –
Шеърга, торга бекинай.
Нима гапдир ўзи асли
Бир ёстиққа бош қўймоқ?!
Икки юрак осмонига –
Бу икки қуёш қўймоқ!
Мақсад рангин тушингиздан
Туғилсин ойлар, кунлар,
Муҳаббатни асрагувчи
Янги Лайли-Мажнунлар!
Шариф оғамизга
Ҳақ