Qorio ata. Оноре де Бальзак

Mən buna təsadüfən şahid oldum. Onu küçədə görüb təqib etdim. Nə edəcəyini bilmək istəyirdim: elə-belə, məzə üçün. Zərgərin yanından çıxdıqdan sonra bizim məhəllədəki Qobsek adlı məşhur sələmçinin evinə girdi. Qobsek kimi hiyləgər adam az-az tapılar. Belə adam hətta öz atasının sümüyündən domino daşı düzəltdirər.

      – Sizcə, Qorio ata nə ilə məşğuldur?

      – Məncə, bu sarsaq adam o qədər əbləhdir ki, pullarını bura gələn qadınlara xərcləyir. Düzdür, o, həmin qadınların öz qızları olduğunu iddia edir, amma…

      Bu vaxt Silviya xəbərdarlıq etdi:

      – Sakit! Qorio ata gəlir.

      Keçmiş fabrikant pansiona daxil olub öz otağına qalxdı. Pilləkənləri çıxarkən o:

      – Kristof, – deyə bağırdı, – mənim yanıma qalxarsan!

      Kristof hardansa qəfil peyda oldu və Qorio atanın dalınca yuxarı qalxdı. Çox keçmədən isə yenidən aşağı endi.

      Madam Voke xidmətçidən soruşdu:

      – Nə məsələdir?

      – Cənab Qorionun verdiyi məktubu ünvanına çatdırmalıyam.

      Votren Kristofun əlindən məktubu alaraq:

      – Nə məktubdur elə? – deyə zərfi o üz-bu üzünə çevirdi. Zərfin üstündə Qrafinya Anastazi de Restonun adı yazılmışdı.

      Votren məktubu işığa tutub:

      – Bəs, görəsən, bunun içindəki nədir? – dedi. –Bank vərəqəsi? Yox, ayrı şeydir!

      Sonra zərfin ağzını azacıq açaraq:

      – Pul! – deyə bağırdı. – Get, qoçağım, yəqin buna görə sənə yaxşı bəxşiş verərlər.

      Süfrə hazır olanda madam Kutürlə madmazel Viktorina Tayfer göründü.

      Madam Kutür:

      – Biz Viktorina ilə kilsədə ibadət edirdik. Axı bu gün biz cənab Tayferin yanına getmək fikrindəyik.

      Votren stulu yetim qıza təklif edərək ona:

      – Atanızın qəlbində mərhəmət hissi oyatmaq üçün Allaha yalvarmaq yaxşı işdir, – dedi. – Lakin inanmıram ki, bunun bir faydası olsun. Siz yenə də bu gün görüşmək üçün cəhd edin. Ancaq mən özüm də yaxın günlərdə sizə kömək etməyə çalışaram. Əlimdən gələni edərəm ki, bu məsələ xoş sonluqla yoluna qoyulsun. Atanızla görüşüb danışaram. Darıxmayın, hər şey düzələr.

      Viktorina yaşarmış və ümid dolu gözlərini Votrenə çevirib dilləndi:

      – Ah, cənab, əgər biz bu gün yenə əliboş qayıtsaq və siz nə vaxtsa atamla görüşə bilsəniz, ona söyləyərsiniz ki, yer üzündə mənimçün ən qiymətli şey atamın məhəbbəti, bir də anamın namusu və şərəfidir…

      Bu zaman Puare, madmazel Mişono və Qorio aşağı endilər. Küçədən tələbənin ayaq səsləri eşidildi:

      Silviya:

      – Lap yaxşı oldu, cənab Ejen, – dedi. – Bu gün siz də hamı ilə birlikdə səhər yeməyi yeyərsiniz. Neçə vaxtdır gec yatıb-gec oyandığınız üçün buna vaxtınız olmur.

      Tələbə hamı ilə salamlaşıb Qorio atanın yanında oturdu. Bir parça ət götürüb çörəkdən kəsərək dedi:

      – Başıma qəribə bir iş gəlib.

      – Nə olub? Bizə də danışın, – deyə madam Voke xahiş etdi.

      – Dünən qohumlarımdan birinin – vikontessa de Boseanın verdiyi balda idim. Həmin balda füsunkar bir qrafinya ilə rəqs edirdim. Ömrümdə onun qədər gözəl qadına rast gəlməmişəm. Bu gün səhər doqquzda mən bu yaraşıqlı qrafinyanı bir daha gördüm. O, piyada de-Qre küçəsi ilə gedirdi. Ürəyim döyünməyə başladı, elə zənn etdim ki…

      Votren burda tələbəni dərin baxışla süzərək:

      – Bura gəlir, hə?.. Halbuki doğrusunu bilmək istəyirsinizsə, o, sələmçi Qobsek dayının yanına gedirdi. Qrafinyanın adı Anastazi de Resto, yaşadığı küçə isə Elder küçəsidir. Düzdür?

      Tələbə de Restonun adını eşidəndə diqqətlə Votrenə baxdı. Qorio ata kəskin bir hərəkətlə başını yuxarı qaldırdı, təlaşlı bir nəzərlə söhbət edənlərə baxdı, sonra isə kədərli səslə:

      – Kristof çox gec gəldi, o artıq oraya getmişdir!– dedi.

      Votren madam Vokenin qulağına tərəf əyilib:

      – Mən doğru tapmışam,– deyə pıçıldadı.

      Ejen soruşdu:

      – Cənab Votren, hansı məlun onun adını sizə söyləyib?

      – Aha! Belə oldu?! Qorio ata o adamı çox yaxşı tanıyır. Mən niyə tanımayım?

      Tələbə:

      –Qorio ata!– deyə çığırdı.

      Zavallı qoca:

      – A… Nə? Deməli, o dünən çox gözəl görünürdü.

      – Kim?

      – Madam de Resto.

      Madam Voke Votrenə dönüb soruşdu:

      – Bircə bax, madam de Restonun adı çəkilincə qoca axmağın gözləri necə parıldadı!