– Bir qladiatordan… Sən yenə də qladiatorları gözdən qoyma.
– Kumada onları izləyəcəm, Kapuyaya da gedəcəm.
– Bir şey bilmək istəyirsənsə, onda hamıdan çox Spartaka göz qoy!
– O ki qaldı Spartaka, onu addım-addım izləyirəm: özü də ancaq səndən ötrü yox, həm də Sulladan ötrü…
– Spartak Sullanı öldürmək istəyir?
– Sən nə danışırsan, gör ağlına nə gəlir?!
– Bəs onda nə olub?
– Deyəsən, Spartak Valeriyaya vurulub, qadın da ona.
Cavan qadının rəngi ağardı, yumruqlarını qəzəblə sıxıb qışqırdı:
– Ola bilməz!
– Bunu hamı deyir. Amma əlimdə dəlil yoxdur…
– Deməli, bir başqası var… o mənə qalib gəldi!
Qadın əlləri ilə üzünü örtüb hönkür-hönkür ağladı.
Metrobi bu sirri bölüşdüyünə çox peşman oldu. O, yavaş səslə dilləndi:
– Ancaq yalvarıram sənə… Məni ələ vermə…
– Qorxma, Metrobi, qorxma! Qulaq as, gör sənə nə deyirəm… Kumaya get… Onların hər addımını izlə… bir dəlil tap… biz onda Sullanın şərəfinin də, mənim qürurumun da qisasını alarıq!
O, zavallını itələyə-itələyə otaqdan çıxardı. Evtibida Metrobi ilə vidalaşıb öz otağına qayıtdı, qapını bağlayıb xeyli var-gəl elədi. Gözəl Evtibidanın qəzəbinin səbəbini anlamaq üçün bir az geri qayıtmalı olacağıq. Spartak Valeriyanın eşqi ilə yandığı bir vaxtda Evtibida bir neçə dəfə onu öz yanına çağırmışdı. Axırda Spartak onun evinə gedəsi oldu. Qadın ona ürəyini açıb tökdü, onu sevdiyini dedi, lakin heç gözləmədiyi halda qladiatordan rədd cavabı aldı. Spartakın hərəkəti Evtibidanın heysiyyətinə toxundu.
Cavan qadın qapını bağlayıb otağında gəzişirdi, qəlbindən qara qanlar axırdı. Metrobisə həmin vaxt atını dördnala Kuma istiqamətində çapırdı. Libitina Venerasında isə bundan heç də az mühüm olmayan bir hadisə baş verirdi. Həm Spartak, həm də qulların azadlığı üçün təhlükə əmələ gəlmişdi…
Axşamçağı Taygöz Lutasiyanın yeməkxanasına yeyib-içmək üçün çoxlu qladiator gəlmişdi. Süfrə başında qladiator Kriks oturub qonaqlığa başçılıq edirdi. O öz yoldaşları ilə süfrənin ətrafında oturanda gördü ki, otağın bir küncündə qoyulmuş masada yemək artığı qalıb. Kriks Lutasiyaya sarı çevrilib soruşdu:
– Bu balaca masanın arxasında kim xörək yeyib?
Lutasiya dönüb baxdı və təəccüblə dedi:
– O hara getdi? Masanın da üstünə səkkiz sestertsi pul qoyub… Yediyi xörəyin pulundan da çoxdur.
Lutasiyanın çərənləməsi Kriksi özündən çıxartdı. O çığıraraq dedi:
– Qoca kaftar, bu adamın adını deyəcəksən, ya yox?
– Axmaqlar, deyim də! O masanın arxasında Sabina elindən gəlmiş bir taxıl alverçisi yemək yeyib. Hər gün həmişə eyni vaxtda burda olur.
Qladiatorlar bərk acmışdılar, dinməz-söyləməz yeyirdilər. Bir azdan otaqda tək qalmalarından istifadə edib astadan danışmağa başladılar:
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.