Тәгәрәде никтер җәһәннәмгә.
Борчымыймы күкерт яңгырлары?
И сөйлиләр иде, исеңдәме…
Кешеләрдән тагын кемнәр калды?
Нинди алар? Бармы исемнәре?
Сүзләр бармы? Әллә һәрбер мәгънә
Караш аша гына укыламы?
Кем дә булса, борынгылар сыман,
Берәр кемне өзелеп юксынамы?
Онытамы тәмам? Йә сөртәме,
Хәтеренең төймәсенә басып?
Җан кыюдан туктадымы гавам,
Ирештеме тынычлыкка – тансык?
Нинди төстә хәзер сезнең төшләр?
Ул төшләрдә кайтавазлар бармы?
Хет саташып булса ерасызмы
Таныш күктән яуган ап-ак карны?
…Арындырган бугай артык йөктән, —
Кем ул, белмим, сезнең яңа Тәңре.
Тик ышанам: шәфкатьледер, гадел.
Һәм биш фасыл җәйдер анда мәңге.
Яшел күзле
Феи августа так свободны и так легки,
их духи немного горчат.
алар бии таңга кадәр болыннарда.
сокланасың: менә ләса – яшьлек үзе!
алар елый, яшеренеп үләннәргә —
үзләредәй яшел күзле, яшел күзле.
алар көлә – кыңгыраулы үзән буйлап
уйнап кына йөгерек җил узганмыни!
алар китә, артларыннан эз калдырмый,
берәүгә дә үч сакламый, кызгандырмый.
алар көтә – айга, елга сузыламы,
сузыламы бер гасырга, аннан ары…
алар кача кешеләрдән ераккарак,
сизә калса сүзләрендә ялган барын.
алар белә: югалсалар – ахыр булыр.
төсләре дә онытылыр, үзләре дә.
дөнья биер, шашып-шашып, үз көенә,
бик иске дәрт күмерләнер күзләрендә.
…бераз кырку тоелыр ул август төне:
нәкъ ирек һәм җуелмаган хәтер төсле.
һәм оза-а-ак чык кипми торыр үләннәрдә,
кемнедер бик хәтерләтеп – яшел күзле.
Гап-гади
Безнең хәсрәт хәтта хәсрәт түгел,
Хисләр хәрабәсе – гап-гади.
Үлем сызыгында йөргәннәрнең
Исе китмәс иде әллә ни…
Алар, бушлат кесәсеннән алып,
Махоркасын җилдә төрер дә,
Һәм саргайган теше белән кысып,
Ютәленә буылып көләрләр.
Көләр алар… Артларында – Әфган,
Артларында – кырыс кырык бер…
Безнең сугыш хәтта сугыш түгел,
Азагы юк хирыс… коллык гел.
Без, җан өчен көрәшәбез, диеп
Алданабыз яки алдыйбыз.
Ә чынлыкта бары… очын җуйган
Чынбарлыкны төшкә ялгыйбыз.
Шулай ярый. Пошынмаска артык.
Бу йөрәктә, имеш, җөйләр күп…
Һәр кайтканы – Булат безгә… бүләк…
Һәр тапканы – яңа Зиләйлүк.
Биле нәзек Зиләйлүкләр өчен
Кергәннәрен утка күрмәдем…
Минем буын башка: һәр яңа көн
Алыштырып кия күлмәген.
Юк, янамый аңа һичбер афәт,
Ул кизәнә үзе үзенә:
Фил кадәрле булып күренә дә
Очып барган чебен күзенә.
Күкрәк