Язмаганнар язды…
Язганнар.
Талчыбыктан читән куыш үрәм,
Төшләр күрәм,
Булсын имингә.
…Бәйгеләрдә чапкан туры атым
Тыныч кына утлый
Тибендә.
Бернигә юк үпкә-дәгъваларым,
Асыл ярым калды ятларда.
Тик төшләргә кереп уйландыра,
Сызландыра кайсы чакларда.
Кара-чуар сыер сатып алам,
Мөгрәп торсын кура-сараем.
Төшендерәм яшәү асылына
Такыр башлы күрше малаен.
…Ә безнең кыз инде буй җиткерде,
Сиңа охшаган…
Күзләр тимәсен.
Кичке уеннарда озакласа,
Төне буе керфек какмый чыгам,
Элми ятам ишек келәсен.
Күз йомылса,
Янә сине күрәм,
Атта җиләм,
Булсын имингә.
Утлауларда кешни туры атым –
Тибеннәргә ничек чыдасын ди,
Бер өйрәнгәч малкай
Тезгенгә.
ТАУЛАР
«Менә мин!» – дип сөрән салмагач та,
Кем битараф булсын аңлауга.
Тауда яшәгәннәр тауны күрмәс,
Далаларның күзе – тауларда.
Умрауларын хәтта умырганда
Иңрәүләре иңми илләргә.
Авып китеп кенә үлгән тауны
Белмим инде кемгә тиңләргә.
Ирләр иңе төсле дияр идем,
Нәселемнең һай шул ирләре.
Егетлекме инде?
Атка ияр
Сала белми кайсы берләре.
Һай, тауларның олпат дәрәҗәсе
Халкым тарихына ишарә.
Терәү-таяу өмет итми генә
Үз-үзенә ничек ышана.
Үҗәтләнеп умыртка шарт сынып,
Мохтаҗ булсам жәлләү, аңлауга,
Чәбәләнмәм,
Ишелеп төшәрмен дә
Өелермен сезнең алларга.
«Атыңны син тугар…»
Атыңны син тугар.
Мунча ягам.
Шулпа пешкән. Әзер түшәгем.
Сәфәреңнең газапларын оныт,
Борчымасын бер дә кичәгең.
Туратыңны, әйдә, сугарыйкчы,
Куалыйкчы шуннан үзәнгә.
Куй, пошынма:
Бер ел – симез тартай,
Икенче ел – симез бүдәнә.
Шөкер, безнең әле он җитәрлек,
Кышкы сугым да бар киртәдә.
…Әй бу ир-ат…
Тынгы тапмый җаның,
Ил хәстәрен салмый җилкәңә.
ПЕСИ
Ваучер-песи,
Җаның нәрсә тели?
Кызым кулдан китте…
Әйдә соң
Мырылда да ямьләп җибәргән бул
Бу апаңның ятим гаиләсен.
Ваучер-песи,
Текәлепләр кара,
Нинди килбәтсез, дип,
Бу ханым.
Өшегәнне җылыткан бар,
Үзем
Синнән җылыракны тапмадым.
Ваучер-песи,
Тышта кем эт өсли?
Безнең өйдә җылы һәм тыныч.
Сөт кирәкме? Салам.
Тик берзаман
Сонылып су эчәлмәс чагым булыр,
Ни кылырсың?
Шунысы куркыныч.
Ваучер диеп куштым песиемә,
Зур