Шәрифел күренә.
Шәрифел тавышы. Минем белән, җиләккә… (Борылып китә.)
Раушан Гөлмәрьям янына йөгереп килә.
Раушан. Бир әле, әни, шул микроскобыңны! Соңгы мунчаңа иртә җыенгансың әле син! Шәрифелнең улы врачлыкка укый. Бу ялда кайтып китә, ди, аңа бирермен.
Гөлмәрьям. Ул – Шәрифел улы шул… Ярар, бир. Кемгә дә ярый.
Раушан (сак). Минем дөньядагы бердәнбер гөнаһым шул, әни.
Тынлык.
Гөлмәрьям. Мине ялган белән юатма, улым. Юаныч булсын дип, муенга гөнаһ ташы асмыйлар.
Раушан. Муенга таш асмыйлар, ә җанда таш асрыйлар икә-ән…
Гөлмәрьям. Кешедән курык!..
Раушан. Кешедән куркып, шушы хәлгә калдым инде, әни. Матур таш сын алып кайтсаң да, кешедән куркырга кирәк. Үз гөнаһың хәбәрен вакытында өйгә алып кайту кая инде анда!.. Нәзереңне илтеп бирәм, әни. Шәрифелнең улы Рашат – минем улым икән ул.
Гөлмәрьям (үкенечле). Моңынчы ник әйтмәдең? Миңа гына булса да.
Раушан. Җәваһирәне кызганып яшәдем.
Гөлмәрьям. Ләүхелмәхфүздә язылгандыр, күрәсең.
Раушан. Кичер, әни.
Гөлмәрьям. Озак яшәлде, авыл кемнең мичендә нәрсә пешкәнне кырык көннән соң да белерие… Бәхетең: шундыйны яшерә белгән Шәрифел булган икән, Раушан!.. Инде мунча ми- неке бүген!.. Җәваһирә! Утын кызганасы түгел! (Әкрен.) Тормыш шул ук мунча – чисталыгы белән, гөнаһысы белән. Кызганып яшәү – яшәү түгел. Мә! (Микроскоп суза.) Илтеп бир.
Раушан микроскопны ала.
Кабыздыңмы, килен?!
Җәваһирә (мунчадан чыга-чыга). Ләүкә, идән, алачыкларны да юдым инде.
Гөлмәрьям. Аларына синнән уздырган булмады анысы. Аш-су димсең, йорт-каралты – кулларыңда биеп, ялтырап тор- ды. Нит әле, килен, коймак пешер, гөбәдия. Бер мәҗлес ясыйк әле!
Җәваһирә. Мәҗлес түгел, туй ясыйк.
Гөлмәрьям. Туй?
Җәваһирә. Әйе, туй, әни.
Раушан. Бүген, әни, безнең Җәваһирә белән көмеш туй ясарлык көнебез икән.
Җәваһирә. Түгел, түгел! Бүген бүтән туй! Бәби туе…
Раушан. Бәби?
Җәваһирә. Бәби… Егерме ел элек үткәрелми калган бәби туе… Бая әйткән бүләгем шул булсын, Раушан, ал йөрәгеңнән ул ташыңны… Бәхетле сез Шәрифел белән, бәхетле!
Шәрифелләр ишегалды. Пычкы моторы тавышы. Аннары тынлык урнаша.
Раушан пычкы чистарта.
Раушан (маңгаен сөртә). Рәхмәт, Шәрифел!
Шәрифел (юан пүлән тәгәрәтә). Ни өчен?
Раушан. Рәхәтләнеп бер эшләдем әле. Шуның өчен.
Шәрифел (көлә). Алайса, эшләгән өчен хакын түләп тә кит инде.
Раушан. Бик арзан сорамасаң риза. Күпме?
Шәрифел. Хәзер түләү стандарт инде ул – бер «ярты». Ә тозлы гөмбә миннән булыр.
Раушан. Теге чактагы җиләкләрне тозлы гөмбәгә алмашмыйк әле.
Шәрифел. Мин ялгызакның тормышы тозлы. Син дә әнә хатыныңны сынга алмаштырдың бит. И, кибет янында хатыннарның көлүен ишетсәң!.. (Кулларын җәеп көлә.)
Раушан (йөзен каплый). Шәрифел!..
Шәрифел.