140
Әл дә – әле дә.
141
Җәһед итү – тырышу.
142
Мисрагъ – юл, шигырь юлы.
143
Мәдех кыйлам – мактыйм.
144
Җәһед ит – тырыш; монда: ашык.
145
Заигъ үткән – әрәм үткән, бушка үткән.
146
Аңлап торың – аңлап тор, аңлап торчы.
147
Къәһре дога – каргышлы дога.
148
Бар биргәнне тоймый калган – сөймәгән кияүгә биргәнне тоймый калган бар.
149
Һауалану – эреләнү, тәкәбберләнү.
150
Җаиз ирмәс – дөрес түгел, ярый торган түгел.
151
Нәзар кыйл – кара.
152
Сонгыл – сон; кулыңны сонып, сузылып бир.
153
Къәлбем – йөрәгем.
154
Сәминә – таза, көр; симез.
155
Вә илля – бары тик.
156
Хәйраным – шашуым.
157
Дәрдилә зару-у-пәришаным – кайгы-хәсрәттән зарым һәм моңым.
158
Та әбәд – ахыргача, мәңгегә.
159
Сакласын гъәһдилән пәйман ул Әхәд – ул Әхәд вәгъдә һәм шарты белән сакласын иде.
160
Вәсъфыңны… һәйбәт – сыйфатыңны… олылап.
161
Чүн – нәкъ, шикелле, кайчан (шулчак).
162
Никярем, гөлгъизарем, сәрви къәдд – гүзәлем, алсу йөзем, сәрви (кипарис) сынлым.
163
Ләбе гъөнҗә, дәһани лялә хәдд – иреннәре гөнҗә, авызы лаләдәй.
164
Висаль – кавышу, ирешү.
165
Ирмәзсә гъәдәд – бер кадәре булмаса.
166
Хөснендин (хөснедин) – матурлыгыннан, күркәмлегеннән.
167
Собхе-шам – иртә-кич.
168
Рузи кыйлсын зу-л-кәрам – кодрәтле Алла бүләк итсен.
169
Бә-тәүфикъ – тәүфыйклы, игелекле.
170
Мөәллиф – дус.
171
Тәхкыйкъ – анык, төгәл.
172
Һәмбәрем – юлдашым (?).
173
Догагүйең – дога укучың (сиңа изге теләк теләүчең).
174
Кәлями – кәлямне; кәлям: сүз.
175
Хөршид – кояш.
176
Биңзәш – охшаш, охшаган.
177
Әйләб ирсаль – күндерү, җибәрү.
178
Сәналәр – мактаулар.
179
Һидайәт – юл күрсәтү, тугры юлга басу.
180
Бәдигъәт сәнсен – тиңе булмаган матурлык (гүзәллек) син үзең.
181
Тәслим итү