«Koreańczyk» przed bitwą z odciętymi masztami utrudniającymi celowanie. Prędkość 13,5 węzłów (25 km. H), załoga 12 oficerów 162 marynarzy, broń (dość solidna) dwie 203 mm. działa, jedna 152 mm, cztery 37 mm, jedna wyrzutnia torpedowa
Z jakiegoś powodu «Koreańczyk» jest w bardziej korzystnej sytuacji. Latają nad nim pociski z japońskich statków. Własne pociski – nie docieraj do wroga. Wystarczająco umiejętnie ustawiona zasłona dymna, połączona z odrobiną szczęścia, chroni Koreańczyka przed poważnymi uszkodzeniami i utratą życia. Niemniej jednak o czwartej po południu oba statki wracają do zatoki. Japończycy czekają na swój czas. Pomimo tego, że większość dział Varyag jest w porządku, Rudnev odmawia kontynuowania walki w bardziej sprzyjających warunkach. Nie rozważa się również opcji drugiego przełomu, teraz w środku nocy. Kapitan drugiego stopnia Belyaev musi być posłuszny. Podpala swojego «Koreańczyka» i w dobrej wierze wysadza w powietrze w pewnej odległości od wybrzeża.
«Koreański». Tak przeklęty
Rosyjski parowiec cywilny «Sungari» znajduje się również w zatoce Chemulpo. Jest zalany w płytkiej wodzie. Później Japończycy go podniosą i uruchomią.
«Varyag» ewakuuje drużynę (zdjęcie). Na statku pozostają ciała trzydziestu zabitych (choć istnieje możliwość pochowania ich na lądzie). Nie usuwa się sztandarów Andreeva i różnego rodzaju dokumentów marynarki wojennej. Później wszystkie te instrukcje-instrukcje pomagają Japończykom w jak najszybszym uruchomieniu krążownika. Kapitan Rudnev i jego oficerowie nie zwracają uwagi na wyłączenie broni i wiele cennych mechanizmów. W porozumieniu z japońskim dowództwem (które ma przynajmniej pewne doświadczenie bojowe), rosyjscy marynarze swobodnie wyjeżdżają do Rosji. Odtąd mogą swobodnie służyć we wszystkich flotach z wyjątkiem Pacyfiku. Zastanawiające jest, dlaczego do tego konieczne jest pozwolenie japońskiego dowództwa, skoro marynarze stacjonują na statkach krajów neutralnych. Jaka jest różnica między takim stanem rzeczy a tym, jak po prostu by się poddali? Uhonorowanie ich, obiady z cesarzem Mikołajem II, deszcz rozkazów wywołuje ferment zarówno wśród oficerów, jak i niższych rang. To jest nagroda za porażkę. Żeglarze Koreyets, którzy również walczyli w bitwie, ale zręcznie manewrowali i nie dopuścili do strat w swojej załodze, są wykluczeni z tej listy. I wkrótce, zgodnie z ukształtowanym wzorcem samobójczym – honorem za przegraną, nie rozumiejąc opcji prowadzących do zwycięstwa, Druga Eskadra Pacyfiku admirała Rozhdestvenskiego przeniesie się do Cuszimy. Sam los daje szansę wykorzystania błędu przeciwnika na obie strony. Rosyjski dowódca, kapitan Rudnev, nie pozwala przeciwnikom na wykonanie ich bardzo złego ruchu. Z drugiej strony samuraje toczą szaloną bitwę między eskadrą Rozhdestvensky’ego a angielskimi trawlerami w Dogger Bank, czekając na rozwiązanie konfliktu, cały miesiąc pod obserwacją brytyjskich pancerników i zdobywając Port Arthur na czas. Druga, teraz prawdziwa, oszałamiająca porażka, całkiem naturalna, bez uwzględnienia błędów pierwszych bitew, spycha Imperium Rosyjskie na skraj przepaści
Japończycy uruchomili Varyag. Najnowszy krążownik wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych wzbudza duże zainteresowanie techniczne. Na płytkich wodach, blisko wybrzeża, nie jest to takie trudne. Dodaj jeszcze dziesięć do piętnastu metrów – a podnoszenie sprzętu z tamtych czasów byłoby niemożliwe.
Podniesiony i naprawiony Sungari jak japoński Matsui. Wyporność 3000 ton, prędkość 10 węzłów, załoga 45 osób
«Varyag» jako «Soya». Zamiast pięknej kanarkowo-pomarańczowej rury i śnieżnobiałego kadłuba, statek jest teraz chroniony stalową szarością bojową. Przyjaciele! Nie ma filmów o tej zapomnianej wojnie, od słowa «w ogóle», nie ma prawdziwego, popularnego przedstawienia przyczyn naszych wielkich porażek. A zatem – czy mamy prawo liczyć na przyszłe wielkie zwycięstwa?
Filmy, które jestem gotowy do obejrzenia po raz drugi i trzeci? Nie ma ich tak wielu.Na przykład słynny i wcale nie zapomniany przez fanów fantastyczny, surrealistyczny «Lexx». To może być trochę podshofe, autor często sięga po ukochane słowo w wyszukiwarce. Aby po raz kolejny zanurzyć się w świecie gwiezdnych arcy-heretyków, oszałamiających dziewcząt-jaszczurek (a nawet roślin), wyreedukowanych przystojnych zabójców i tchórzliwych kapitanów kosmosu. Spośród poważnych filmów ta lista obejmuje teraz «Midway», 2019. Nie mylcie tylko z taśmą «Battle for Midway», z tego samego roku, przyjaciele. W tym samym duchu, ale ponury po rosyjsku.
W Midway uwielbiam to, że wszystko jest na swoim miejscu. W rosyjskich taśmach wojskowych często nie jest jasne, co, gdzie, dlaczego, gdzie i gdzie. Albo jakieś uroczyste zdjęcia oficerów z twardego kamienia pochylonych nad mapą. Oto jest – dzieło myśli, analityka, postaci przywódców wojskowych i zwykłych robotników wojennych. Postacie. Jasne dialogi. Rozwój bohaterów. I – akcja. Wkrótce znajdziesz się w kokpicie Dontless, lecąc z zimnych chmur do gorącej wody. Niewiele wiemy o wojnie na Pacyfiku. A było tego dużo. Dziesiątki zatopionych lotniskowców, gigantyczne pancerniki. Duże i miniaturowe łodzie podwodne. Bombowce torpedowe i bombowce nurkujące. Powietrze, ogień i woda. Polecam – na ten wieczór
Przyjaciele! Napiszę list otwarty do typowego rosyjskiego reżysera. Znacie go (drodzy Rosjanie) … Więc …Drogi Fedorze Siergiejewiczu! Piszę do Was pod wrażeniem niedawno oglądanej reklamy gry komputerowej. Ty też kiedyś zacząłeś od czegoś takiego? Byłeś całkiem dobrym reżyserem teledysków. Zrobiłeś to, czego chcieli klienci. Czasami poprawiali swoją pracę. Bez urazy. W rezultacie otrzymaliśmy pieniądze. I na tej fali pojawił się pomysł – stworzyć pełnowymiarowy film fabularny. Konsultowałeś się z przyjaciółmi, zastanawiałeś się, co może spodobać się widzowi. I – nakręcił dobry film «Dziewiąta kompania». Echo amerykańskiego plutonu. Pierwsza głupia część gospodarstwa domowego mogła zostać natychmiast wyrzucona do kosza. Obraz tylko na tym skorzysta. Drugi odcinek to coś podobnego do prawdy życia i, jak mówią, działania. Lubiliśmy. Ale potem… potem poważnie zachorowałeś. Jak mówią, schwytana gwiazda. I zaczęli nitować filmy według własnego uznania, bez względu na opinię nas, zwykłych ludzi. Najważniejsze, że «mistrzowie» są zadowoleni. Na przykład pisarz science fiction Boris Strugatsky. Tak powstał mem Inhabited Island.
Potem film «Atrakcja». To tutaj Moskale zaczęli naciskać kijami bejsbolowymi na kosmitów, którzy wylądowali w środku miasta na 300-metrowym krążowniku kosmicznym. On i burmistrz Moskwy, notoryczny miłośnik burzenia wszystkiego i tworzenia nowych rzeczy za ogromne pieniądze z budżetu, nie mogą nic zrobić… jacy są kosmici?… To po prostu zabawne. Słusznie powiedział jeden z komentatorów: «Mogło wymyślić tylko dziesięcioletnie dziecko». Ale wtedy zaczął się «Stalingrad». Oznacza to, że nie jest to już śmiech, ale oburzenie na pamięć historyczną. Czy spojrzałeś na niemiecką wersję 1993? Wstydzę się za ciebie Co znowu, «mistrz wie lepiej»? Och, autor książki,