“Beautiful. Really, exquisite.”
Anna Catharina onthou hoe haar ouma in die son gesit het sodat daar genoeg lig op haar werk kon val, hoe dun haar vingers was en hoe bleek haar hande wat niks anders as borduurwerk gedoen het nie. Aunty Meredith se hande is net so vlekkeloos, haar naels perfek gevyl en blinkgepoets. Sy dra ’n goue ring met robyntjies aan haar linkerhand se vierde vinger, al is sy nie getroud nie. Hulle sê sy was verloof, die man het hom dood verongeluk voordat hulle kon trou en omdat hy geen naby-familie gehad het nie, het sy al sy geld geërf. Dis hoekom sy nie nodig het om haar hande in kouwater te sit nie. Sy leef in luukse in die Savoy, hoewel sy uit verveling jare lank by die Holy Family Convent skoolgehou het.
“Dis in die familie,” sê tant Hester, “hierdie talent. Anna Catharina kry dit van alle kante af. Een goeie ding wat ons vir ons kinders aangee. Susanna, het sy jou gewys hoe sy haar lakens en kussingslope borduur het?”
“Sy het en dis pragtig. Ouma Johanna sou so trots gewees het, maar dis jy wat haar kleindogter die fyner kunsies gewys het.”
“My goodness, Hester!” roep aunty Meredith uit. “Congratulations.”
Tant Hester maak die kompliment af met ’n handgebaar wat byna die melkbekertjie omkeer. Anna Catharina bloos en hou haar hande op haar skoot. Vandat sy ’n plaasvrou is, is haar naels kort en raak haar vel so skurf, selfs Doelie se vetmengsel is nutteloos – veral ná die afgelope week se ekstra werkery.
Sy en Dina het Dinsdag nog vloere geskrop en vensters gewas.
“Wat maak julle?” het Daniël gevra.
“Skoon, soos elke keer voor ons Kimberley toe gaan.”
“Waarom tog?”
“Tant Hester het my geleer om altyd ’n skoon huis agter te laat.”
Hy het sy kop geskud. Een van sy rare glimlagte het om sy mondhoeke verskyn. “Ons ry môre. Onthou om vir ons skoon klere te pak.”
Dit was ’n grap, want die klere was klaar gepak.
Soos gewoonlik is alles betyds afgehandel en die wa Dinsdagnag gelaai sodat hulle vroeg kon wegkom om voordag weer op Mispa te kan aanry. Nogtans het hulle gister laatmiddag eers in Kimberley aangekom en moes tot skemeraand kamp opslaan. Sy is moeg en probeer dit nie wys nie, sit so netjies soos die tantes. Want vandat sy getroud is, word sy beskou as een van hulle. Die dames kuier om die teetafel, die here elders. Daniël is gevra om ’n vergadering by dominee De Vaal se pastorie by te woon. Hy is soontoe. Haar pa, oom Neels, meester Elie en Klein-Willem-hulle is na ’n krieketwedstryd wat al gister begin het.
“Isn’t Daniël disappointed because he can’t attend the match?” vra aunty Meredith.
“Dominee De Vaal het hom ontbied. Hy het nie ’n keuse nie.”
“Why on earth?”
“Hy weet nie.”
“Perhaps the church elders are suddenly against your wedding out there on the farm?”
Anna Catharina sit regopper, haar vingers onder haar magie ineengestrengel. Sy kan haar nie iets ergers voorstel as om nie getroud te wees nie! Sê nou sy en Daniël moet voor die hele gemeente verskyn en afgesny word omdat sy verwagtend is? Ma Susanna maak haar mond oop om te praat, maar tant Hester is gouer.
“Nonsies, Meredith. Dominee het self die seremonie gelei en Mevrou was ook daar. Mooiste troue wat ek nog bygewoon het. Pla my meer dat ons mans vandag van alle dae na ’n krieketwedstryd weggelok word.”
“For a good course. To collect money for the poor that lost their homes in the fire.”
“Dit weet ek reeds. Maar wie het dit uitgedink?”
“De Beers, who else?”
“Engelse. Hulle gaan mos nie kerk toe nie.”
“Hester, apologise!” roep aunty Meredith uit.
“Hoekom?”
“Father read to us girls from the King James Bible. I am Catholic and the twins are Anglicans.”
Tant Hester gee bes. “Goed, party Engelse gaan soms kerk toe.”
Dit voel vir Anna Catharina of sy nog nooit weg was nie, so sit hulle om die tafel – sy en haar ma en tant Hester, aunty Meredith en tant Georgina wat nog nie ’n woord gesê het nie. Buite gil en lag die meisiekinders.
Ma Susanna kyk gesteurd. “Kinders. Waarom hulle altyd moet raas.”
“You should close the windows.”
“Ek sal,” bied Anna Catharina aan.
Verbeel sy haar of kyk die tantes haar agterna? Voel vir haar asof hulle presies weet wat sy en Daniël snags onder die kunstig geborduurde lakens aanvang. Haar arms voel so lam, sy stoot die raam stadig op. Glimlag toe sy sien wat buite aan die gang is. Lutz is die enigste seunskind wat nie in die krieket belangstel nie en dit lyk of elke meisietjie ewe hard probeer om sy aandag te trek. Hy het hom op die stoepbank tuisgemaak, sy bene lank uitgestrek, hande in die sakke. Maria sit langs hom en babbel al luister hy nie. Sy staan op en loop na die swaaie waar Katryn vir Cara staan en stoot en Liesa vir Marietjie.
“Kom maak my!” skreeu Maria vir Lutz wat hom nie aan haar steur nie.
Elsje, wat teen een van die stoeppilare aangeleun het, waag dit om Maria se plek langs hom in te neem.
Anna Catharina wens sy kan haar waarsku, maar dis klaar te laat. Sy sorg liewer dat sy wegkom en weer aan tafel gaan sit.
Ma Susanna lui die silwerklokkie. “Waar bly Kok?” vra sy net toe Kok in die oop deur verskyn.
Sy dra ’n skinkbord, belaai met twee teepotte, kookmelk en warm water.
“Die pasteitjies?” vra ma Susanna.
“Ek bring,” sê Kok en stap uit, haar boude al wippende.
Ma Susanna lig ’n teepot se deksel en loer in.
Tant Hester sny die sjokoladekoek. Sy sit die eerste skyf op haar eie bordjie neer. “Perfek,” sê sy. “Is dit jy of Kok wat gebak het?”
“Kok,” sê ma Susanna. “Ek het die kombuis aan haar oorgegee.”
“Wel, jy het haar geleer. Anna, sjokoladekoek vir jou? Dis mos nou nie te erg as ’n jong bruid soos jy begin blom nie, solank sy nie stoel nie.”
“Dankie, tant Hester, asseblief.”
“Georgina?”
Dit lyk asof tant Georgina uit ’n diep slaap wakker skrik. “Liewer van die suikerbrood vir my.”
“Hoekom so versigtig, verwag jy al weer?”
Sy skud haar kop.
“Nog nie?”
“Hester, Clarabelle is ’n baba.”
“Hoe oud is sy nou?” Tant Hester laat haar nie afskrik nie, sy sny ’n dik stuk suikerbrood en plak dit op tant Georgina se koekbordjie.
“Augustus ’n jaar.”
“Solank jy en Pierre nie soos ek en Neels aan die sukkel raak nie.”
Anna Catharina vroetel met haar servet; tant Hester kyk skielik te stip na haar.
Haar ma lig die teepot. “Jy hou mos van flou tee?”
“Dankie, Mamma.”
Kok kom ingedraf met opgewarmde worsrolletjies en hoenderpasteitjies.
“Ruik lekker,” sê tant Hester.
Kok