(Dit laat my dink aan ’n storie van ’n jong monnik wat genooi is om te help om die antieke teks oor te skryf om dit te help bewaar. Maar hy kom toe agter hulle skryf die teks oor van ander eksemplare wat reeds van die antieke teks gemaak is. Hy raadpleeg die hoofmonnik daaroor. Hy verduidelik toe mooi: As hulle oorgeskrewe teks van reeds oorgeskrewe teks gaan maak, en daar was ’n fout in die eerste oorskryf van die teks, sal daardie fout met elke nuwe “vertaling” herhaal word. Die hoofmonnik stel die jong monnik gerus dat hulle dit nog altyd so gedoen het, maar dank hom vir sy logiese bekommernis. Die jong monnik se vraag het egter die hoofmonnik geprikkel en hy het een van die oorgeskrewe eksemplare geneem om in die kelder met die oorspronklike teks te vergelyk. ’n Hele paar uur later weet niemand waar die hoofmonnik is nie en die jong monnik word gevra om hom te gaan soek. Hy hoor ’n geween agter die kelder. Daar vind hy die hoofmonnik gebuk oor die antieke teks, besig om hardop te huil. Besorg vra die jong monnik wat makeer. “The word is celebrate not celibate,” verduidelik die hoofmonnik met trane in sy oë.)
“Seks vir plesier” pas net nie lekker in by hierdie twee sienswyses nie. Iemand wat selibaat is, kry nie baie plesier uit sy of haar sekslewe nie. En iemand wat ten gunste van “seks vir die huwelik” is, sal dit dalk beproef as dit plesier vir die maat verskaf, maar verkieslik moet albei gelyktydig plesier ervaar. Maar “seks vir plesier” wat gekoppel word aan die sienswyse dat seks ’n individuele ding (soos met masturbasie) kan wees, gaan ’n bietjie te ver.
Seksueel gebore – nie éérs op die troudag seksueel nie
Kom ek verduidelik. Ons gaan aan asof daar die een of ander chemiese reaksie is wanneer ons ’n ring oor die kneukel van die ringvinger aan die linkerhand skuif wat ons van ’n aseksuele persoon tot ’n seksuele persoon verander. Ons het hierdie onrealistiese verwagting dat ’n vrou ’n kloosterkoek moet bly en op haar huweliksnag ontpop sy in ’n ervare tert wat presies weet waar al haar man se aan- en af-knoppies sit.
Ek wil dit net hier duidelik stel dat ek nie aanbeveel dat mense seks moet hê om goed te word met seks nie. Glad nie. Dit is vir jou baie voordelig om as maagd te trou, maar jy kry twee verskillende soorte maagde: ’n gesonde, seksuele maagd en ’n naïewe, aseksuele maagd. Hierdie konsep is bitter moeilik om te verstaan vir iemand wat glo dat seks slegs tussen twee mense bestaan. Hoe kan jy seksueel wees sonder om seks te hê?
Weer eens kom dit neer op watter perspektief jy oor seks het. As seks net daar is vir voortplanting, het jy wel twee mense nodig. As seks net daar is om die huwelik te versterk, het jy twee mense nodig. As seks ook daar is vir plesier, het jy nie altyd twee mense nodig nie.
Dit is waar dat baie Christenpaartjies ’n baie goeie sekslewe het en baie plesier in hul huwelik geniet sonder om enigiets nuuts en avontuurlustigs te beproef. Die moeilikheid kom wanneer daar ’n probleempie by die sekslewe inglip, ’n onverwagse kinkel in die kabel. Die rede hiervoor is omdat die paartjie se seksetiek so sterk gefokus is op die huwelik dat hulle dan van die huwelik verwag om die seksprobleem reg te maak. As ons glo seks is bloot ’n vanselfsprekende neweproduk van ’n gesonde huwelik, moet ons maar net harder werk aan die huwelik wanneer die sekslewe ’n bietjie begin pla. My probleem met dié siening naamlik, “seks is net iets tussen twee mense”, is dat juis dié huwelik altyd daaronder gaan ly.
Sien dit so: Elkeen is sy of haar eie seksuele mens met sy of haar eie seksuele idees, vrese en fantasieë wat oor die jare ontwikkel, reeds van kinderdae af. Die manier hoe ek meer daaroor kan leer, is hoe my ouers my daaroor laat voel, wat ek in die kerk hoor, my eerste liefde, my eerste liefdesteleurstelling, die dinge waarvan ek eerder sal wil vergeet, asook die dinge waarvoor ek nog hoop. Dit alles is eie aan elke mens. Kom ons noem dit jou seksuele landskap en beeld dit uit as ’n rivier wat by ’n berg afvloei en uitmond in die see.
Die rivier wat by die berg afvloei, is jou libido of sekslus. (Sommige mense het net ’n stroompie, terwyl ander mense weer ’n waterval het.) Die see waarin die water loop en eindig, is die ruimte waarin jy intiem met jou huweliksmaat verkeer, want aan die ander kant van die see is sy berg, met sy rivier wat in dieselfde see vloei. Dit is dieselfde see, want julle het trou aan mekaar belowe. Julle het besluit om saam ’n toekoms te bou. Dit is waar julle jul huisie by die see gaan bou. Julle woon by die see. Julle swem en speel in die see. Julle leef van die see se spens. Die see is julle “seks vir die huwelik”.
Maar solank julle dink hierdie see is die oorsprong van die water, hierdie “seks vir die huwelik” is die bron van julle seksuele plesier, loop julle die gevaar om julle see in ’n dooie see te verander. Die see is waar die verskillende riviere bymekaar kan kom en ’n sterker krag vorm. Die huwelik is waar twee verskillende seksuele wesens aan mekaar kan trou beloof en ’n gesonde gesinseenheid bou.
Ongelukkig is ons nie karakters in ’n Disney-film waar ons almal “lank en gelukkig saamleef” nie. Soms droog die riviere op, die see trek terug en die water word laf. Om dan jou sekslewe te red moet jy die see verlaat, ’n bietjie selfondersoek doen en met die rivier optrek tot by die fontein op die bergkruin. Met so baie van die beradingsgevalle waar die huwelikspaartjie seksuele probleme ondervind, lê die wortel van die kwaad nie in die huwelik nie, maar iewers dieper in die individu se seksuele landskap. En solank ons seksetiek ons nie toelaat om seks ’n individuele ding te maak nie, gaan ons nooit selfondersoek kan doen om ons oop te stel om ’n gesonde seksuele individu te word nie.
God se Hooglied vir die mens
Op die sesde dag maak God die mens na sy beeld: manlik en vroulik. Hy staan terug om sy skepping een laaste keer te bekyk voordat hy dit die stempel van goedkeuring gee en met massaproduksie begin. God is tevrede met dit wat Hy gemaak het, en nes Hy sy finale goedkeuring uiter met “Dit is goed, dit is sommer baie goed”, hardloop die duiwel vinnig verby die mens en plak die penis en vagina op die man en vrou.
Die duiwel lag in die een hoek en God ween in die ander. Hy wou nie seksuele mense gemaak het nie. Hy het meer gedink aan ’n Barbie- en Ken-tipe – perfek maar plastiek! Die duiwel is in sy skik, want hy het die mens en hul God in ’n hoek.
Niemand van ons sal dít ooit hardop sê nie, maar soms wonder ek of ons nie tog so iets glo nie.
Moenie dat hierdie ligsinnige stukkie jou afsit van die belangrikheid van hierdie hoofstuk nie. Maar vir my as leketeoloog, jong Bybel- en seksualiteitskenner en amateur-komediant is dit die beste manier hoe ek my gesonde-seks-perspektief kan oordra. Daar is baie mense, almal baie slimmer as ek, wat al boeke der boeke geskryf het oor God se siening van seksualiteit. Hoe stry ’n mens teen God se siening van seksualiteit? En daarom gaan ek nie voorgee dat wat ek in hierdie boek skryf, my gesonde-seks-perspektief, ook is wat God sê nie.
Met hierdie boek, en in hierdie hoofstuk veral, gaan ek net fokus op my eie mening, waarnemings en persoonlike openbarings oor die gesonde seks wat ek in God se Hooglied vir die mens raaksien. En ek gaan dit vertel op ’n eenvoudige, nieteologiese manier sodat jy dit nie dalk kan verwar met iets wat God sê nie. Ek wil amper Paulus se voorbeeld hier gebruik: Ek het nie ’n direkte woord van God vir jou hieroor gekry nie, maar hierdie hoofstuk kom vanuit my eie pen (oftewel toetsbord).
In hierdie hoofstuk wil ek julle vertel van ’n toe-oë-afspraak, ’n warmbloedige prinses en ’n gelukkige einde.
Adam en Eva
As jy nie die storie van Adam en Eva ken nie, is dit dalk nou ’n goeie tyd om gou hierdie boek neer te sit, die Bybel op te tel en die eerste paar bladsye daarvan te lees … Welkom terug. Mooi storie, nè?
Adam en Eva het nie saam grootgeword of saam skoolgegaan nie. Hulle was nie Facebook-pêlle nie en hulle het nie met mekaar gemxit of getwiet nie.
Adam het deur ’n fase gegaan waartydens hy name vir al die diere gegee het, maar hy kon net nie een vind wat sy gelyke is nie. Toe reël God vir hom ’n toe-oë-afspraak. Hy stel hom bekend aan Eva.
Dit is baie duidelik dat Adam nie verlief geraak het op Eva se persoonlikheid of kosmaakvermoë nie. Hy het gehou van wat