Die duiwel gebruik soms ons besittings om ons te keer om voluit vir die Here te lewe. Ons goed word so maklik ons god. As ons besittings ’n versoeking word, moet die Here dit soms wegneem omdat Hy ons liefhet. Niks moet agterbly nie. Ons, en alles wat aan ons behoort, is die Here s’n.
GEBED:
Ons en alles wat ons het, behoort aan U, o Here.
Lees vanaand in Eksodus 11:1-10 hoe die Here die finale straf aankondig wat vryheid aan die Israeliete sou verseker.
Woensdag 15 Januarie 2014 Lees eers Eksodus 12:1-13
Veilig deur die bloed
Die bloed aan die huise waarin julle is, sal ’n teken wees: waar Ek die bloed sien, sal Ek die huis oorslaan […] – Eks 12:13
GESELSVRAAG:
Hoe probeer ons ons huismense beveilig?
“Ons het probeer om ons huis kindveilig te maak, maar hulle het nog steeds ingekom,” skerts ’n vriendin. Ja, ons maak seker dat elke venster diefwering het, dat die swembad omhein en deur ’n veiligheidsnet bedek is, dat aardlekkasieskakelaars verseker dat niemand doodgeskok kan word nie, dat die huis orals paniekknoppies het, en dat die matte nie kan gly nie. Ons filter ons water en hang brandblussers op strategiese plekke. Ons gee om vir ons gesinne. Ons motors het veiligheidsgordels, lugsakke en ABS-remme. Maar wat doen ons om ons mense vir die ewigheid te beveilig?
Moses se voorbereiding vir die tiende plaag was noukeurig uitgespel, soos ons gelees het. Die bloed van die lammetjies sou veiligheid verseker. Die voorbereidings het hulle dae lank geneem. Hierdie Paasfees sou weer en weer herhaal word totdat die finale Paaslam geslag sou word. Die Paasfees was vir die hele volk. Almal het dit op dieselfde aand saam gevier. Almal, van klein tot groot, was deel daarvan. Die bloed aan die deurkosyn sou die teken wees dat hierdie huismense beveilig is. Die oordeel van God sou hulle oorslaan.
So vier ons vandag nog saam die Paasfees. Elke nagmaal is opnuut ’n herinnering dat Jesus sy bloed aan die kruis gestort het sodat God se oordeel ons kan oorslaan.
GEBED:
Dankie, Here Jesus, dat U ons almal se Paaslam was.
Lees vanaand in Eksodus 12:14-28 hoe die Paasfees herhaal sou word tot Christus die finale Paaslam sou wees.
Donderdag 16 Januarie 2014 Lees eers Eksodus 12:29-40
Die groot trek begin
[…] Gee pad onder my mense uit, julle twee en al die ander Israeliete! […] En bid dan dat dit met my ook goed mag gaan. – Eks 12:31-32
GESELSVRAAG:
In watter opsigte is ons ook op reis?
“Wagenmakersvallei” is die vallei genoem waar Paarl en Wellington vandag lê. Die spoorlyn het op Wellington geëindig. Hiervandaan moes alles op ossewaens die berge oor en die binneland in. Die Groot Trek moes hier begin het.
Die farao het toe uiteindelik besef dat die God van Israel nie iemand is met wie jy kan speel nie. Elke woord van God het waar geword. En elke keer wanneer Moses gebid het, het dinge gebeur. Die farao het in die krag van gebed begin glo; daarom het hy oulaas vir Moses gevra om ook vir hom te bid. Ons lees ook dat ’n menigte mense van ander afkoms ook saamgegaan het, net soos die Groot Trek nie net ’n paar Afrikaners was nie. Vir Moses het die groot toets toe begin. Met 600 000 weerbare mans (Eks 12:37) moes die trekgroep seker by die twee miljoen mense gewees het! Waar sou hulle water en kos kry? Die silwer en goud van die Egiptenaars sou kon help, maar waar was die winkels in die woestyn waar hulle kos kon koop? Elke tree was ’n uitdaging. Hoe vervoer jy so baie mense en goed?
Ons is almal vandag nog net op trek. Hierdie wêreld is nie ons woning nie, herinner Totius ons. Ons is op pad na ons eintlike huis – by ons hemelse Vader. Ons moet dus nie te vas raak aan dinge wat moet agterbly nie.
GEBED:
Dankie dat U elke tree van die pad saam met ons gaan.
Lees vanaand in Eksodus 12:41-51 hoe hierdie verhaal eeue daarna nog elke jaar oorvertel is.
Vrydag 17 Januarie 2014 Lees eers Eksodus 13:1-16
Onthou wat God gedoen het
Soos ’n teken op die hand en ’n merk op die voorkop moet dit julle daaraan herinner dat die Here ons […] bevry het. – Eks 13:16
GESELSVRAAG:
Hoe kan ons ons verhale vir die nageslag bewaar?
“Die afsterwe van ’n ou mens is net soos die afbrand van ’n biblioteek,” het Amadou Hampâté Bâ uit Mali geskryf. En elke tehuis vir bejaardes is gevul met die pragtigste stories wat, helaas, die een na die ander uitgewis word wanneer niemand dit aanteken nie. “Ai, hoekom het ek nie my ouma uitgevra toe ek nog die kans gehad het nie,” sug Wena nou die dag.
Vir Israel kon al hierdie wonderlike verhale van die eksodus so maklik tot niet gegaan het as niemand dit neergeskryf het nie. Maar die Here het dit laat aanteken en dit vasgeanker met twee ankers sodat die nageslag ook sy groot dade sou leer ken. Die een was die jaarlikse Paasfees om hulle te herinner aan die uittog uit Egipte, en die ander was die wyding aan God van elke manlike eersgeborene. In die geval van ’n dier was die dier as brandoffer aan God teruggegee, tensy dit onrein was, soos ’n donkie. Dan kon hy deur ’n ander dier of geld losgekoop word. In die geval van mense was die loskoop van die seuntjie verpligtend. Die seun is op die ouderdom van een maand met 55 g silwer losgekoop (Num 18:16).
Hierdie beginsel van algehele wyding en die loskoop van ’n lewende deur ’n plaasvervanger help ons om Golgota te verstaan. Jesus het ons losgekoop van die vloek van die wet (Gal 3:13).
GEBED:
Dankie, Jesus, dat U ons losgekoop het van die dood.
Lees vanaand in Eksodus 13:17-22 hoe die Here dag en nag leiding aan die Israeliete gegee het.
Saterdag 18 Januarie 2014 Lees eers Eksodus 14:1-14
Die Here red
Bly julle maar kalm. Die Here sal vir julle veg. – Eks 14:14
GESELSVRAAG:
Wanneer was jy baie bang? Wat het toe gebeur?
“Die nag is op sy donkerste net voor die dag breek,” sê die spreekwoord. Meer as een van ons sal onthou van ’n tyd in ons lewe toe die Here op ’n wonderlike manier die uitkoms gegee het nadat ons reeds moed opgegee het.
Die Israeliete se blydskap het skielik in angs omgeswaai toe hulle agterkom die Egiptiese leër is op hul spoor. Daar was dadelik ’n klompie wat Moses aangevat het. Dit was sý skuld dat alles nou verkeerd geloop het. Waarom wou hy dan ’n ompad neem in plaas van die direkte roete na die beloofde land? Waarom was hulle nou op die strand van die see vasgekeer met vyandige soldate in aantog? Skielik was die slawerny in Egipte baie aantreklik. Hulle het nie besef dat die Here steeds agter die skerms besig was nie. Dit was Hy wat die farao se hart verhard het (Eks 14:4). Hy wou die Israeliete leer om Hom in die moeilikste omstandighede te vertrou. Die Israeliete sou dus die aas wees om die Egiptiese leër te vernietig. “Dan sal Egipte besef dat Ek die Here is” (Eks 14:4).
Was jy al ooit in groot nood? Of lyk dinge miskien vandag vir jou donker? Moenie bang wees nie. Bly kalm. Die Here sorg vir sy kinders. Vertrou op Hom. Wat met ons gebeur, is net ’n klein deeltjie van ’n baie groter prentjie. God het jou lief!
GEBED:
Here, ek vertrou U in alle omstandighede – of dit nou goed gaan of sleg. U weet wat vir ons die beste is.
Lees vanaand in Eksodus 14:15-25a hoe die Here ’n hoofweg deur die see voorsien het.
Sondag