Die laat lente. Linda Joubert

by haarself, so is dit beter. Dis dinge waaraan sy gewoond is: die skoolkamer en die boeke. Nou net haar aandag geheel en al by haar werk bepaal, dan sal die onstuimige klop van haar hart geleidelik bedaar en sal sy weer die wêreld reguit in die oë kan kyk. Sy sal kan vergeet dat Johannes van Brakel drie jaar gelede sy bruid na sy erfplaas toe gebring het en nou, vyf maande ná haar begrafnis, nog ’n vreemdeling vir almal is.