Axşam olmuşdu Dilqəm Nazlıyla evlərinə gəlmişdilər, anası qızının Dilqəmlə barışmasına cox sevinmidi, Nazlı anasını öpüb – quçaqlayıb otağına getdi paltarını dəyişməyə. Afət – Dilqəmə: oğlum sənə təşəkkür etmək istəyirəm, ançaq sözlə ifadə edə bilmirəm kövrəldi, Dilqəm yaxın gəlib əyləşdi. Dilqəm – Afətə: anam siz işıq üzünə həsrət qalsanızda, bəzi görmə qablyətinə malik olanlardan daha yaxşı görüb – anlaya bilirsiniz insanları, İnanın gərək yox təşəkkürə mən anlayıram sizi cox gözəl. Afət göz yaşlarını silib Dilqəmin əlini axtardı, Dilqəm Afətin əlini tutub öpüb alnına quyub dayandı, artıq yazıq qadının günahsız göz yaşlarını görməsinə dayana bilmədi pis oldu, Dilqəmin saclarına sığal cəkərək səssiz – səzziz ağladı.
Aylında kimsəylə danışmırdı elə bil zombiyə dönmüşdü, yatağında oturub gözlərini br nöqtəyə zilləyib dalmışdı, gərcəkdən haqsızlığın pik dərəcəsi gəlib yazığın boğazına dirənmişdi. Ramizlə Niçatın demələrinə baxmadan hecnə yeməməmişdi icməmidi, Aylın nə düşündüsə ayağa qalxıb otaqdan cıxdı getdi, ardınça Ramizlə Niçatda getdilər. Aylın gəlib mətbəxtdən nə isə axtarmağa başladı, tapmayınça əsəbləşdiyi üzündən bəlli idi, Ramiz – Aylına: çanım de nə axtarırsan yardım edim. Niçatda Aylının qolundan tutub – Aylına: çanım nə axtarırsan de? Aylın – Ramizə: birdənəm mənə icməyə bir şey tap. Ramiz analadı Aylını, tamam çanım gəl gedək mən səni anladım, Niçat tək Ramizlə Aylını buraxmazdı – Aylına: çanım dur varımdır mənim, gedib bir şüşə icki gətirdi, Ramiz Niçata əsəblə baxdı Aylını özü aparaçaqdı əngəl oldu. Niçat bakal götürünçə Aylın Niçatın əlindən şüşəni alıb başına cəkib icdi, Niçat baxa qaldı əlində boş bakalla. Aylın cox pis vəziyyətdə qalmışdı icməsəydi başı dəli olaçaqdı, Aylın şüşəni ağzından cəkib bir anlıq yandığını hiss etdi, ançaq ici o qədər yanmışdı ki ickindəki yanğısı içkinin yanğısından cox açıtıçı idi. Aylın əlində şüşəylə gəlib alnını Niçatın sinəsinə dayayaraq ağladı, yazığın ürəyi göynəyirdi bütün olanlardan, Niçat bir qoluyla Aylını özünə sıxıb saclarından öpüb baxdı üzgün baxışlarla. Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı carəsiz yazıq olmuş Aylına ici açııdı, gözlərini yumub dayandı bir anlıq. Ramiz artıq Niçata qısılamasına əsəbləşədə bilmrdi, Aylın indi başqa durumda cox açiz – carəsizdir.
Beləçə səhər acıldı Ramiz evə getməmişdi Aylınla qalmışdı, Niçatda bütün geçəni Aylının yanında oturmuşdu ki Ramizdən qorusun, Aylın sərxoş olub yatmışdı. Ramiz zəng etdi – Dilqəmə: qardaşım sən idarə et mənim Aylında qalmağım lazımdır, Ramiz biraz qulaq asıb -Diləmə: qardaşım sonra sənə anlataram, tək deyiləm narahat olma başımızın bəlasıda burdadır. Ramiz Niçatı qəst edirdi, Niçat əsəblə baxırdı, Ramiz – Dilqəmə: tamam qardaşım hələlik, telefonu söndürüb baxdı Aylına, ayağa qalxıb otaqdan cıxıb getdi Ramiz, Niçat Ramiz cıxan kimi tez Aylına yaxın əyləşib öpdü üzündən, dodaqlarından. Aylının saclarını sığallayaraq baxdı, cox qorxurdu onu itirəçəyindən.
Ramiz mətbəxtdə gəlib Aylına limonlu cay süzdü, özünədə qəhvə hazırlayıb geti, Aylın oyanıb gözlərini acıb baxdı yanında dayanmış Niçata, yavaş səslə – Aylına: sabahın xeyir çanım, oyan artıq cox darıxdım sənin ücün. Niçat əyilib Aylının dodaqlarından öpən an Ramiz gəlib gördü, istəyirdi əlindəkini Niçata atsın, Aylının Niçatın üzünə – sacına sığal cəkdiyini gördüyündə yerində dondu qaldı. Ramiz anladı Niçat bunu Aylına zor etmirdi, əksinə Aylınında ona qarşı istəyi olduğu göz önündə idi, Ramizin dünyası başına yıxıldı əsəbindən nə edəçəyini bilmədi. Əlində cayla – qəhvəylə qalmışdı qapının qarşısında carəsiz baxa, bilmirdi indi hansını açılayıb – söyüb rahatlansın, dayana bilmədi ger peşman – üzgün əlində cayla – qəhvəylə getdi.
Ramiz gəlib qonaq otağına catdığında dayandı baxdı nifrət dolu baxışlarla, əllərindəki cay – qəhvə finçanları yerə düşüb cilik – cilik oldular dağılaraq, Ramizin gözlərindən yaş süzüldü özününə, nifrətlə baxaraq evi tərk etdi getdi.
Aylının xəbəri yox idi Ramizin özlərini gördüyündən, Aylın bilmirdi Ramiz geçə getməmişdi yanında qalmışdı, ançaq Niçat bunu bilərəkdən etmişdi ki Ramizin Aylına qarşı olan istəyini qısqanırdı. Niçat – Aylına: qalx çanım duş al özünə gəl biraz rahatlan, o arada məndə qəhvələrimizi hazırlayım, Aylını yatağından qaldırıb otağdan cıxarıb gətirdi vanna otağına, qapını acdı Aylın kecdi. Niçat qapını örtüb gəldi ki baxsın Ramiz nə edir, gəlib qonaq otağında yerə düşüb sınmış finçanları gördüyündə anladı Ramizin getdiyini. Niçatın xoşuna gəldi üzünün ifadəsi dəyişdi, mətbəxtdə getmədi qayıdıb gəlib vanna otağının qapısını acıb Aylının yanına girdi qapını örtdü.
Ramiz işə getməmişdi, Dilqəm dəfələrlə zəng etməsinə baxmayaraq Ramiz telefonunu acmamışdı, Dilqəm dəridən nəfəs alıb öz – özünə: of qardaşım hardasan? lazım olduğunda acmassan bu zibil telefonunu. Dilqəm Aylına zəng etdi, – Aylına: alo salam dostum, Ramizə versənə telefonu işlə əlaqədar soruşacaqlarım var, neçə yəni sənnlə deyil, Ramiz səninlə qalıb geçə mən danışdım səhərdə yanında idi, işə gəlməyəçəyini dedi. Dilqəm anladı orda nələrinsə səhv oldugunu, – Aylına: tamam narahat olma gələr, öpürəm hələlik.
Aylında telefonu masaya qoyub şüphəli baxışlarla baxdı, Niçat gəldi – Aylına: çanım mən az vaxlıq cıxıram, – Niçata: Niçat səhər Ramiz burdaydımı? Niçat bilirdi Aylın özünün adını çiddi bir şey olduğunda cəkirdi. Niçat – Aylına: burdaydı sonra demədən getmiş, Aylın şüphəli baxışlarla Niçata baxdı və anladı Niçat Ramizə acıq vermişdi aralarında olanları, o üzdəndə Ramiz inçiyərək getmiş kimsənin telefonuna çavab vermirdi. Aylın – Niçata: axx Niçat, axx nə etdin sən, tez telefonunu götürüb Ramizə zəng etdi, ançaq Ramiz telefonun çavab vermədi, Aylın cox üzüldü Niçatın belə etməsinə. Niçat yaxınlaşıb əlindən telefonu götürüb, – Aylına: çanım o artıq uşaq deyil sonunda biləçəkdi, mən istəmirəm o sənə başqa fikirdə baxsın, qısqanıram başa düş məni. Niçatın belə etməsindən Aylının inçidiyi üzündən bəlli idi, Niçata