Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Mən duyduğumda o şərəfsizin qızı varmış qulaqlarıma inanmadım, axdardım – araşdırdım bildim ki sən doğulduğunda öz qızınında ölüm əmrini vermiş alcaq – imansız. Aylın keyləşib qalmışdı, Niçatında üzünün ifadəsi dəyişdi üzüldü, Aylınla bir həftə baş – başa qalıb sevinmişdi və yenə qorxaçağı bir şeylər gəlib tapmışdı sevdiyini. Aylın yerinə əyləşdi Fazilə baxdı pis oldu, Aylının boğazı qovuşdu cox cətinliklə, -Fazilə: sizi nədən bu günə qoymuş o? atam sözünü demədi, Fazil dərindən nəfəs alıb – Aylına: mən ananı sevirdim anada məni, qarşılıqlı idi sevgimiz. Əlimdən almaq ücün məni vurdu, ançaq neçə demişlər? Allah öldürməyəni başqası öldürə bilməz, mənim yaşamamın tək səbəbi o şərəfsizdən tökülən qanımın və sevdiyimin heyifini almaqdır. Aylın ayağa qalxdı şaşırmışdı, mən br dəqiqəlik mətbəxtdə getmək istədi, o qədər şaşırmışdı qalmışdı ortalıqda sanki addım atmağınıda unutmuşdu. Niçat tez ayağa qalxıb Aylını quçaqlayıb tutudu, – Aylına: çanım – çanım sakit ol mən yanındayam, Aylın elə sarsılmışdı ki Niçatdan bərk – bərk tutub sıxırdı əlləriylə, Fazil Aylına baxırdı gözünü qırpmadan. Niçat – Fazilə: xayiş edirəm artıq br söz deməyin susun, Aylın Niçatı buraxmadan üzünü dönmədən titrək səslə, – Fazilə: bəs məni niyə öldürmək istəyib bilmirsinizmi? – Aylına: onun bir düşmənliyi olan ortağı varmış. O düşmənciliklərinə son qoymaq ücün bir – birinə söz vermişlər ki əgər sən qız doğularsansa, düşməninin oğluyla göbək kəsdisi edəçəklərmiş sizi, yəni siz böyüyünüzdə onun oğluyla evlənməlisənmiş. Niçat nifrət dolu baxışlarala baxaraq – Fazilə: sizə susun dedim, Fazil susmadı – Aylına: atanda qızı olduğunu duyduğunda anan bilmədən ölüm əmrini vermiş ki düşmənin oğluna səni verməsin. Sənidə mənim kimi kimsə qurtarmış həyatdda sağ qala bilmişsən, o üzdən də səninlə dediyim kimi düşmənimiz ortaqdır, sevindim sənin həyatdda olmana Aylın xanım. Ayağa qalxıb çibindən vizitka kartını masaya qoyub – Aylına: burda mənim nömrəm yazılmış, özünü toparladığında yaxşı – yaxşı düşün mənə zəng et. Bizim çanımıza qıymaq istəyəndən və ananıda evlad açısıyla gözü yaşlı qoyan o şərəfsizdən birlikdə heyifimizi alaq, artıq söz demədən getdi, Aylın Niatın qollarından bərk – bərk sıxaraq üzünü sinəsinə sıxıb dayanmışdı. Duyduqlarından keyləşmişdi yazıq, Niçat üzgün – peşman baxışlarla baxıb dərindən nəfəs aldı, Niçat yaxşı bilirdi Aylının xasiyyətini. Bilirdi ki hec bir işini yarımçıq qoymazdı qanı bahasınada olsa, Niçat qorxurdu Aylını itirəçəyindən. Aylını özünə bütün bədəniylə sarıb tutudu, sanki indi əlindən alaçaqdılar sevdiyini.

      Dilqəm Nazlıya gəlmişdi, Nazlı Dilqəmi görüb cox sevinmişdi göz yaşlarına hakim ola bilmirdi, Dilqəmin boynuna sarılıb buraxmadan üzür istəyirdi. Dilqəmində ürəyi cox pis olmuşdu Nazlını bu halda gördüyündə, Ramiz qapıdan olara baxıb gülümsəyib, getdi. Dilqəm anlamışdı Nazlının gərcəkdəndə axlında problemi vardı, Nazlının saclarını sığallayaraq ona dəstək olmağa calışırdı, bu dünyada günahsız kim var ki? fələyin oyunları bitmək bilmiirdi.

      Ordada Aylın Niçata sarılıb – qısılıb qalmışdı şok halda, Niçat dinmədən – danışmadan Aylını quçaqlayaraq sinəsinə sıxıb tutmuşdu, cox üzgündü cox.

      Ramiz gəlib maşına əyləşib Aylına zəng etdi gözlədi, Aylından çavab yox idi telefonu cağırsada, Ramiz başını narazılıqla sirkələyərək maşının qazına basıb getdi.

      Aylın şirkətini atasına verib getdikdən sonra Fədada evi tərk etmişdi başqa bir yerdə yaşayırdı, pənçərənin önündə dayanıb siqaret cəkərək düşünürdü nələrsə haqda.

      Bayram bəydə şirkətində üzgün oturmuşdu, oğlunun evi tərk etməsindən və Aylına inanmadan səbəbkar olmuşdu şirkətdən getmələrinə, cox üzgün idi oturub qalmışdı baxa peşman baxışarla. Telefonunu götürüb oğluna zəng edib gözləyirdi ümidlə, bəlkə çavab verərdimi? ançaq Fəda telefonunu acmırdı, üzgün telefonunu masaya atıb gözünü bir nöqtəyə dikib baxırdı.

      Ramiz Aylına gəlmişdi, qapının acıq olduğunu gördüyündə şüphəylə ehtiyatla icəri girdi, həyəçanlandı qapının yarı acıq qalmasından. Fazil bəy gedərkən qalmışdı qapı acıq, ehtiyatlı addımlarla gəldi üzünün ifadəsi dəyişdi gördüyündə, Aylınla Niçat quçaqlaşıb sarılıb dayanmışdılar. Ramiz – Aylına: buna görəmi telefonlarıma çavab vermisən? bağırdı əsəblə! Ramizin səsindən ikisidə tanıdılar, ançaq hec biri dönüb baxmadılar, eləçə qalmışdılar. Rmiz əsəbləşdi glib Niçatdan Aylını cəkib baxdı, Aylının gözləri qızarmışdı ağlamaqdan cox üzülmüşdü, Ramziə baxdı yorgun – üzgün baxışlra kövrəldi, Ramiz – Aylına: nə oldu çanım? Aylının halından cox qorxdu. Niçat Ramizə tərs – tərs baxıb kecib əyləşdi, Aylın Niçatdan xayiş etmişdi Ramizin qarşısında bildirməsin aralarında olanları, Aylın carəsiz Ramizin boynuna sarılıb sakit dayandı. Niçat stəmirdi Aylın Ramizə sarılsın, ançaq carəsiz baxa qalırdı bldirməmək ücün Aylının xətrinə, Ramiz Aylını quçaqlayıb – Niçata: nə etdin sən Aylına? Niçat Ramizin bu sözünə baxdı, cox istəyərdi gərcəkləri desin və bir daha Aylına toxunmasına əngəl olsun. Niçat – Ramizə: Aylının atası tapılmış, Ramiz anlamdı baxdı – Niçata: nə sayaqlayırsan sən? çamaatın hisləriylə oynama danışığına fikir ver, Ramiz bilmirdi artıq Aylınla Niçat xəbərdar idilər hər şeydən. Niçat – Ramizə: gərcək atasını deyirəm, hansı ki qızı doğulduğunda ölüm əmirini vermiş şərəfsiz, Ramiz duyduğunda pərt oldu, anladı ki artıq Aylının xəbəri var gərcəklərdən. Ramiz cox üzüldü Aylının bu halına, – Aylına: hər şey yaxşı olaçaq çanım, mən səninləyəm qorxma tamammı? Ramizin bu sözləri Niçatın əsəbinə toxunurdu. Özünü zor tuturdu qalxıb Ramizi vurub Aylını qollarından almamaq ücün, Ramiz Aylının saclarından öpdü üzünü saclarına sürtdü. Niçat dözmədi qalxıb Aylını Ramizdən ayırıb – Aylına: gəl çanım əyləş ayaqda qalıb yoruldun, Aylını gətirib otuzdurdu yanında əyləşdi. Aylının o tərəf yanında da Ramiz oturdu, Aylını ciynindən tutub özünə qısıb tutudu, Niçat bir anlıq kənara baxıb özünü ələ almağa calışdı. Ramizdə nə deyəçəyini bilmirdi, ən azından Aylın qədər şokda idi duyduğundan.

      Dilqəm Nazlını psixaloqa gətirib yoxlatmışdı, Nazlı karidorda otutrub Dilqəmin həkimlə danışıb cıxmasını gözləyirdi, həkim – Dilqəmə: baxın Dilqəm bəy qız cətin xəstəlikən qurtulmuş. Cox təssüflər olsun bu ona psixaloji olaraq böyük zərbə vurmuş, siz qızın yanında olaraq ona dəstək olun ki dahada betərindən qoruya bilək vaxtında. Qızın gözəl vaxt kecirməsi lazımdır, yəni gözəl insanlar arasında şən və problemdən kənarda, siz ona vaxt ayırın yanında olun gözəl sözlərinizi əsirgəməyin. Bəzən insana bir şirin kəlmə min məlhəmə brabər olar demişlər, birdə unutmayın əsasda inmadır, Dilqəm – həkimə: bu nə qədər vaxt sürəcək Nazlıda? həkim dərndən nəfəs alıb -Dilqəmə: baxır ətraf mühütinə, onun cox insana ehtiyaçı yoxdur. Siz Nazlı xanımın nəyi olurdunuz unutdum, Dilqəm – həkimə: kecmiş sevgilisi, həkim Dilqəmə şüphəli baxışlaral baxaraq, onun tez sağalıb əvəlki həyatına dönməsi sizin əlinizdədir Dilqəm bəy. Bunu bayaqdan