Səhər acılmışdı Aylın mətbəxtdə oturub qəhvə iciridi, əlindən telefonu masaya qoydu Niçatın gəldiyini hiss edib, Niçat gəldi – Aylına: sabahın xeyir nə tez oyanmısan? kecib əyləşdi. Aylın gülümsəyib, – Niçata: sabahın xeyir ortaq, neçə yatdın? Niçat əlini üzünə cəkib – Aylına: vallah bilmirəm neçə yatmışam daş kimi oyanmadımda hec. Aylın Niçatın sözünə gülümsədi, ona görə gülümsədi ki Niçatın içdiyinə yuxu ilaçı qatmışdı ki geçə getdiyindən xəbəri olmasın deyə. Aylın ayağa qalxıb Niçata qəhvə hazırladı, gətirib qarşısına qoydu – Aylına: sağol çanım, – Niçata: nuş olsun kecib əyləşdi yerinə, Niçat qəhvədən icib – Aylına: nədir bu günə planımızda olan? – Niçata: bu gün planımızda hec bir şey yoxdur ortaq. Bilirsənmi istəyirəm sakit bir yerə gedim oturum, hüzur tapmasamda biraz başım dinlənsin bütün olanlardan, bir sözlə səssizliyə ehtiyaçım var. Niçat – Aylına: o şərəfsizi nə edəçəyik? birdəki o taxsi şoferinə güvənim o qədərdə yoxdur pulu sevən birisidir, şərəfsiz onu pula alın – satın almasın özünü bizdən. Aylın bir anlıq kinli baxışlarla baxdı kənara, dərindən nəfəs alıb – Niçata: unutma bu dünyada təmənnasız hecnə yoxdur, anada dünyaya evladını gətirir təmənna güdərək. Bir gün özü yaşlaşdığında evladının baxaçağına ümüd edir, o taxsi şoferidə təmənnasız etmir əlbətdə, ançaq mənim ona güvənim var, Aylın telefonunu götürüb Niçata göstərdi. Niçat telefonu alıb baxdı üzünün ifadəsi dəyişdi, oları telefonlamı izləyirsən? Aylın gülümsədi, – Niçata: Çansunu birinçi günlərdə sən izlədiyin kimi, ançaq biraz fərqlidir bu görüntü. Niçat – Aylına: bravo çanım düz düşünmüşsən, neçə demişlər etibar et ançaq hər zaman nəzər altında saxla, Aylın telefonunu götürdü Niçatdan. Düzdür ortaq eyni dediyin kimi, itlə dostluq et ançaq dəynəyi əlindən yerə qoyma, Niçat Aylının başqa məsəl cəkməsinə gülümsədi. Aylın ayağa qalxdı – Niçata: yeməyimizi yeyək səninlə, sonra baxarıq planında bir şey yoxsa gedərik hüzur tapmağa. Niçat – Aylına: səninlə hər şeydə ortağıq artıq, sən hara mənə ora, Aylın başını qaşıyıb gülümsədi, dolabı acıb yağ – bal pendir filan götürüb masaya qoydu.
Niçat qəhvəsini icərək gözünü qıyaraq baxıb nə isə düşündü, Niçat sanki anlayırdı Aylın tək başına yenə nələrsə edirdi, qəhvəsini masaya qoyub qalxıb Aylına yardım etmək istəyirdi, Aylın ciyindən basaraq – Niçata: əyləş mənim növbəmdir ortaq, Niçat əyləşdi. Aylın qalan şeyləridə masaya qoyub caylarlda süzdü, gətirib Niçatın önünə qoydu finçanı, öz cayınıda götürüb əyləşdi. Niçat gülümsəyərək, – Aylına: nə gözəl deyilmi? bəxdimiz kimi qara və sirlər dolu bir geçədən işıqlı sabahda sağ – salim qalxıb birlikdə səhər yeməyimizi yeməyimiz, elə deyilmi çanım? Niçat Aylının nə deyəçəyinə diqqətlə baxıdı. Aylın cörək diliminə yağ – bal sürtüb – Niçata: babalarımız neçə demişlər? şirin yeyək dilimizdə sözlərimizdə şirin olsun, üzümüzə acılan bu işıqlı sabahımızda azaçıq şirinləşdirək. Yağ – bal cəkmiş cörək dilimini Niçata uzatdı, gülümsəyib götürdü Aylın verən yağ – bal sürtülmüş dilimi dişləyib yeyərək – Aylına: mmm əllərinə sağlıq ortaq cox dadlıdır. Aylın özüycündə hazırladı – Niçata: nuş olsun, təmiz ürəklə edilən hər şey dadlıdır ləzzətlidir bu həyatda, Niçatın ürəyində Aylına qarşı narahatlığı vardı, ama bunu Aylından gizləyməyə calışırdı gülümsəyərək. Aylında cörəyini yeyərək artıq danışmadı susdu, Aylında Niçatın düşünçələrini deməsədə oxuyurdu gğzlərindən.
Ramiz – Dilqəmə: qardaşım səndən Nazlıyla danışaraq onu psixoloqa getməsi ücün razı salmanı istəyirəm, Dilqəm daş atıb başını tuturdu razı olmurdu. Dilqəm – Ramizə: sən neçə insansan? özün Aylına deyirsən harda problem var ora girirsən, sən də hec Aylıdan fərqlənmirsən əsəbimə toxunursan. Məndən belə şey istəmə, o mənim ücün yoxdur artıq anladın? Dilqəm əsəblə otaqdan cıxıb getdi, Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı üzügün baxışlarla.
Nazlı anasının yanında oturmuşdu sakit, anası hiss edirdi qızına yardım lazım idi yazığı gəlirdi qızının bu halına, – Nazlıya: qızım mənə cay hazırlasana. Nazlı anasına baxdı, etdiyi böyük səhfdən sonra birinçi idi ki anası özündən nə isə xayiş edirdi, Nazlı sevindi uşaq kimi anasını quçaqladı. Anasıda qızını quçaqlayıb bağrına basdı gözəl qızım mənim, Nazlının gözləri yaşardı titrək səslə – anasına: bağışla anaçan məni, anası qızının saclarını sığallayaraq – Nazlıya: hər kəsin günahı ola bilər qızım, əsası odur ki günahını qəbul edərək nətiçə cıxara biləsən. Bir daha təkrarlamağa şeytana şans verməyəsən, Nazlı gözlərini silib anasına baxdı, söz anaçan bir daha etmərəm səhv üzündən öpdü, mən indi cay gətirirəm qalxıb gedirdi anası səslədi, Nazlı qızım. Nazlı dönüb baxdı – anasına: buyur anaçan, gülümsəyərək – qızana: özünədə süz özlədim səninlə cay icməyimizi, Nazlı gülümsəyərək – anasına: tamam anaçan getdi. Anasının üzünü yenə üzgün bir ifadə aldı qızı gedən kimi, Nazlının həkimə getməyə neçə razı salaçağını düşünürdü, öz – özünə pıcıltılı səslə, hardasan Aylın qızım sənə ehtiyaçım var.
Aylın Niçatla gözəl bir yerdə suyun qırağında döşəkçədə salıb oturmuşdular bir – biriərinə kürəklərini dayayıb, – Aylına: həyatımda birinçi dəfədir hüzur tapdım burda səninlə, Aylının telefonuna mesaj gəldi. Aylın mesajı oxuyub dərindən nəfəs aldı, təmiz havadan ciyərlərinə cəkdi oxxx indi məndə tapdım huzuru, Niçat Aylının mesajı ozuduqdan sonra rahat olduğunu hiss etdi. Niçat gülümsəyərək, Aylının başına – başını dayadı arxadan, – Niçata: ortaq sən kabab bişirə bilirsənmi? Niçat anladı Aylın nəyə işarə edird gülümsəyərək, – Aylına: bilirəm ortaq, kabab bişirməyə bilməyən adammı var? Aylın ciyinlərini cəkib, hər adam baçarmır. Niçat -Aylına: mən hüzuru səndən qabaq tabdım sən isə bir dəqiqə geç tapdın, mən səni huzurunla biraz vaxlıq tərk edirəm, başının arxasını Aylının başına sürtərək ayağa qalxdı. Aylın Niçat qalxdığında arxası üstə uzanıb başının altına əllərini qoyub, – Niçata: sən birdənəsən ortaq, Niçat Aylının özü qalxan kimi yerinə rahat uzanmasına gülümsəyib, getdi manqalın yanına. Qabdakı əti acıb baxdı dodaqlarını dişləyərək öz – özünə: başlıyaq, Aylın uzanıb göy üzünü seyr edirdi, üzünün ifadəsindən hiss olunurdu işləri