Токол. Айгүл ШАРШЕН

келип калды, арыдан бери боорсок жасап, койду союп кирди, Турдукандын келгенин билгендер кирип куран окутуп жатышты, анын жакшы болуп калганын көрүп тамшанып да, таңгалып да, ушактап да жатышты.

      Сагынбек менен Туратка куран окутушту, ал күнү ошол жерде болуп эртеси Урматкан менен Турдукан ээрчише мектеп жакка бара жатты. Ала шалбырт болгондуктан жер ылай эле, Урматкан эки-үч жолу барып Жаркынайды көргөн, аны тааныгандыктан келээр жолун карап күтүп турганда тыкылдап сумкасын асынып, барпырата вантик таккан кызды көрсөттү:

      – Эже карасаң, Тураттын эле өзү.

      – Кана, кана көрөйүнчү, – деген Турдукан көздөрүнө толгон жаш тозуп сүйлөй албай мукактанып бүткөн боюн калтырак басып кетти.

      – Жаркынай! – деди утурлап Урматкан, – Кел, келе гой.

      – Таеже! – деп кыз келип кучактап калды, колундагы конфетти карматып эки бетинен өөп, – Жакшы окуп жатасыңбы? – деди.

      – Ооба, жакшы окуйм, – деп Турдуканды жал-жал карады.

      – Кел садага, чоң кыз болгон турбайсыңбы? – деп кызды эңкейип өпкөндө анын көз жашы кыздын бетине тамып кетти.

      – Сиз кимсиз, эмнеге ыйлап жатасыз? – деди Жаркынай такылдап анын тамган жашын сүртө, Урматкан эжесин карады, ал “айтпа” дегендей оозун кымтый басып кетти.

      – Ал менин эжем болот садага, эми окууңа кире гой, бул акчага керектүүңдү алып ал ээ? – деп жүз сом берди.

      – Сиздин эжеңиз болсо менин таежем тура ээ?

      – Ооба, эми дагы келем, жакшы окугун ээ? – деп Урматкан кызды кучактап дагы бетинен өөп жөнөттү, Турдукан бул кезде жүрөгү сыздап, өзүн-өзү жектеп жер карап көз жашы жүзүн жууп кетип жаткан.

      – Эже, ыйлай бербечи, – деди Урматкан жете келип.

      – Ушундан көрө алардын артынан эле өлбөй неге тирүү калдым, менин күнөөм жер көтөргүс Урмат, көз көрүнөө өлтүрбөдүмбү, неге балдарыма каршыгып туруп алганымды билбейм, жалгызымдын туягынын жүзүнө кантип чоң энеңмин демек элем, мен анын туулушун да каалабаганмын, мендей жексурду тирүү жазалагысы келген экен да кудай таала, – деп шолоктоп ыйлап жатты. Урматкан улуу кызын кошуп берип Турдукан үйүндө калды, ага колу-коңшусу эртели кеч кирип чыгып жатты, баягы курбусу Салкын келди бир күнү:

      – Сени келди деп эле уктум да келе бердим, Бишкектеги уулумдун үйүндө жүргөнмүн, – деди учурашкан соң.