19 „Kurjer Warszawski. Dodatek poranny” 1923, nr 228, za: http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=205850&from=&dirids=1&ver_id=&lp=1&QI=
20 „Tygodnik Handlowy: czasopismo poświęcone sprawom gospodarczym”, organ Stowarzyszenia Kupców Polskich w m. Warszawie 1924, nr 17.
21 Indeks firm z 1932 roku, http://genealogyindexer.org/frame/d358/660.
22 Anna Landau-Czajka, Syn będzie Lech…, s. 230.
23 Tamże, s. 214.
24 Jean Stimm, Mały sybirak, tekst niepublikowany. Archiwum Katarzyny Stimm.
25 Rozmowa z Jagą Koftą, sierpień 2019. Teoretycznie spotkanie Eugenii Stimm z Idą Kamińską było możliwe. W czerwcu 1941 Kamińska opuściła Lwów, gdzie kierowała Teatrem Żydowskim, i wyjechała do Równego, potem do Frunze. Przebywała tam w 1942 i 1943 roku, organizowała zespół teatralny i wystawiała sztuki.
26 Cyt. za: Krystyna Kofta, Kobieta zbuntowana. Autobiografia, Warszawa 2013, s. 298.
27 Rozmowa autora z Piotrem Koftą, listopad 2018.
28 List Eugenii Stimm do Mieczysława Kofty z 15 maja 1963 roku. Archiwum prywatne Jagi i Piotra Koftów.
29 Krystyna Kofta, Kobieta zbuntowana, s. 296 i 298.
30 Rozmowa autora z Katarzyną Stimm, lipiec 2019.
31 Rozmowa autora z Jagą Koftą, listopad 2018.
32 Rozmowa autora z Wawrzyńcem Koftą, marzec 2018.
33 Rozmowa autora z Piotrem Koftą.
34 Jan Stimm, Mały sybirak.
35 Rozmowa autora z Jagą Koftą.
36 Wirtualne Muzeum Kresy-Syberia, http://kresy-siberia.org/won/?page_id=19&lang=pl&source=228&id=156488.
37 Jean Stimm, Richard Arnold Stimm, dz. cyt.
38 Klemens Nussbaum, Historia złudzeń. Żydzi w Armii Polskiej w ZSRR 1943–45, cyt. za: https://histmag.org/Zydzi-w-1-Dywizji-im.-Tadeusza-Kosciuszki-14515/2.
39 Jean Stimm, Richard Arnold Stimm, dz. cyt.
40 Nikołaj Iwanow, Komunizm po polsku. Historia komunizacji Polski widziana z Kremla, Kraków 2017, s. 180.
41 Jean Stimm, Richard Arnold Stimm, dz. cyt.
42 Tamże.
43 Tamże.
44 Krystyna Kofta, Kobieta zbuntowana, s. 296.
45 Jean Stimm, Richard Arnold Stimm, dz. cyt.
46 Anna Landau-Czajka, Syn będzie Lech…, s. 394–396.
47 Tamże, s. 100. W latach trzydziestych w Warszawie Żydzi stanowili 66 procent ogółu lekarzy.
48 Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915–1945, http://www.wuw.pl/data/include/cms/monumenta-ebook/pdf/Dzieje-Uniwersytetu-Warszawskiego-1915-1945.pdf.
49 Dokumentacja studencka Henryka Mintza. Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego.
50 Dorota Jovanka Ćirlić, Wystawa w Żydowskim Instytucie Historycznym: Żydzi żołnierze polscy w II wojnie światowej, „Gazeta Wyborcza” 2002, 17 listopada, http://wyborcza.pl/1,75410,1132053.html [dostęp on-line 1.04.2018].
51 Tamże.
52 Elżbieta Isakiewicz, Czerwony ołówek. O Polaku, który ocalił tysiące Żydów, Warszawa 2003, s. 188.
53 Tamże, s. 188.
54 Aleksandra Sylburska, Działalność polskiej placówki dyplomatycznej na Węgrzech 1946–1956, s. 161; praca doktorska powstała w Katedrze Historii Powszechnej Najnowszej na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego.
55 Tamże, s. 121.
56 Tamże, s. 125, raport polityczny za rok 1949 sporządzony przez Henryka Mintza 10 lutego 1950.
57 Tamże, s. 126.