Musisz wiedzieć wszystko.
Dziesięć dni temu, po zdaniu egzaminu z Żelaznych Liczb, chodziłem po kwaterach Ul-Carbon. Dostarczane są bezpłatne spacery po metropolii Setan, mój nieznany przyjaciel, najlepszym studentom.
Sektor Setan uosabia różnorodność życia; ryki wielbłądów wstrząsane miedzianą rurą, fałszywym złotem, neonowym srebrem i odrobiną chałwy oraz łyżką melasy, darmowymi przysmakami na skrzyżowaniach. Niekończące się ozdoby na ścianach, gigantyczna Złota Dzielnica, płynąca w głąb kopalni, trochę ciemniejące ulice. Teraz jest tylko w pamięci!
Jak doszło do zmiany?
…W altanie między sklepem z cyrkoniami, wysokim neonem i studnią kościoła Euthanasia, rekrutujący podeszli do mnie. Moja pierwsza myśl? Pozwól mi pamiętać. «To są artystyczni bandyci, którzy lubią bawić się z ludźmi; spotykają się w ciemnym korytarzu, straszą, rozmawiają z sercem, kręcą palcami i bezpiecznie puszczają. ” Sartanie, północni psychologowie, potrzebują strachu i wdzięczności nie mniej niż wasze pieniądze, nasza droga Alex Tour.
Alex Tour.
Szósty kurs usługi pokładowej.
Chirurgia plastyczna, chemia fizyczna, zarządzanie, posiadanie stosu, praktyczna hipnoza oraz kilka innych przedmiotów do wyboru. Możesz już zrozumieć, kim jestem. I powiem sobie. Jeśli jesteś zbyt dużym mądrym facetem, myl się we własnych myślach. Idziesz na przygodę. Pomiędzy mną, chłopcem i jeszcze chłopcem, procent inteligencji podawany jest zamiast zdrowego rozsądku.
Siedemdziesiąt pierwszy rok urodzenia. Zwiedzaj Alex Noah
Rekrutujący uśmiechali się tylko na pytanie, czy są bandytami. Purred jak syreny odysei. Cóż, a gdybym nie zgodził się pójść do Lazaret, by spotkać przygody, co by zrobili, co wydawało się na pierwszy rzut oka godne zaufania? Wstrzyknął chłopcu lekarstwo, które odepchnęło pamięć? Odesłany? Teraz jest już za późno, aby o tym wszystkim myśleć. To, co zostało zrobione, nie może zostać zwrócone.
Paskudna podróż w słabo oświetlonym huśtawce wind dalekiego zasięgu klasy A. To przyniosło nadzieję, ponieważ ci, którzy chcą dostrzec szkarłatne części dla bardziej rozsądnych i bogatszych chłopców, nie są uhonorowani takim dalekim rejsem.
Miejsce docelowe.
Szpital.
Sytuacja wygląda jak w obozie pracy, kiedy tam dotrzesz pierwszy. Euforia, wolność z najlżejszym smakiem mroku. Wchodzisz do komnat, rozbijasz farbę, śpisz tam, gdzie chcesz, jeśli nadchodzi kaprys, zaznaczasz rogi w zabawny, podobny do psa sposób. Za tydzień przybywają bezczelni ludzie, łatwo zdobywając wskazane przez ciebie terytorium. I nie możesz im wytłumaczyć, że odkryłeś już wszystko tutaj i nazwałeś je po ich nazwach własnych. Ignorują praktyczne rady, nie okazują szczególnego szacunku dla odkrywcy. Woof-woof! Tylko moje protesty nikomu nie przeszkadzają.
Budowa nowego Szpitala
Początkujący są wszczepieni w dziale A, trzeci poziom, śpiący na dużych łóżkach, pięć osób na raz. Nie zgodziłbym się na przeniesienie, gdybym wiedział, że stracę prawie całą lwą grzywę. Taki stan. Nieśmiały. Mój pokój znajduje się w sektorze B, obok laboratoriów. Pięć i pół metra sześciennego, rogi są zaokrąglone, przytulne jak pisklę w gnieździe. Mieszkalne jajko! Łóżko, fotel, stół, półki, toaleta, jakby zamówione przez gnomy, ale w rzeczywistości całkiem wygodne. Wystrój przypomina «półgwiazdkę», hotel, wszędzie stał się kultem. Jest więcej włazów. Uczniowie ukryją w nich dzienniki, słodycze, może narkotyki syntetyczne. Po lewej stronie, jeśli rozciągniesz rękę przez plastik, twoje palce wyjdą w hangarze.
To laboratorium jest tworzone według kolejności domen; naszych dziwnych latających bossów. Wygląda na to, że wygląda jak puste kółko i krzyżyk. Teraz są nudne puste pokoje i zapakowane meble. Jest zasilanie elektryczne i woda, ale generalnie komórki są puste. Po prawej stronie Jajka, jeśli w formie ducha, przejdź przez dwa metry drutów, rur, wysuszonej śliny, zajrzysz do szybu windy prowadzącego do sali organizacji, która przebiera ambulatorium.
Jestem jedynym, który wie, jak narodziło się to całe wspólne laboratorium. Nikt nie dba o nadzór. Za rok cały ten bezosobowy zostanie pokryty inicjałami przedmiotów zwanych wrogami lub przyjaciółmi, filmem potu, tłuszczu, kurzu naskórka. Mogę mówić pięknie, prawda?
Zaledwie dziesięć dni temu atmosfera przyszłego hostelu, Anthill, reprezentowała zestaw części, które popijając dozwolone 3% piwo, zostały wdrożone przez cichych specjalistów Technis. Poprzedniego ranka, po przejechaniu windą pomocniczą, nie rozpoznałem tego obszaru. Nie kropla oleju z imponującej osłony tunelu. Wypompowane ścieki zdemontowane. Kilka zbiorników ze śladami krystalicznego betonu, wymazane napisy, łaty pasiastych wstążek. Ciemna sala, rozbieżne odciski butów robotników. To jest to, towarzysze!
…Betonowe pudełko było wypełnione kołyszącymi się konturami. Jak ty, ciekawa bakteria, wspiąłeś się do rozwijającego się organizmu. Komórki mnożą się i stają się bardziej złożone. Światło szuka węzłów, w których widać coś niedoskonałego, migruje, jakby sam nabył oczy, mózg, ręce i zabrał się do pracy. Polecenie mistrza – beton krystaliczny staje się miękki, jak guma do żucia, odsunięty od maszyny, tworzy nowe ubytki, pokoje, tunele.
Jestem jednym z tych, którzy z powodzeniem szyją nazwy do rzeczy. Bunkier. Szpital jest powszechny. Dział dla nas, a jednocześnie dzieci nauki – Dzot. No cóż, Kubotur. Można by więc nazwać gałąź czyśćca, układankę lub firmę, która organizuje ekstremalne wycieczki do gorących stref Domu.
Pośrodku sali płynął prążkowany wodospad. Schody ruchome Pozdrawiam pracowników. Nowe błyski światła.
Ramy aluminiowe są pokryte plastikowymi powłokami. Tu i tam druty mają tendencję do materializacji, nerwy światłowodów, wnętrzności rur. Bunkier wykrywa energię i wolę, jakby dojrzewał homunkulusa w ciepłej kolbie alchemika.
W splocie plastikowych krawędzi pojawiła się przepona kamery, klapa z płatkami prowadzącymi donikąd. Robotnik przekręcił śrubę śrubokrętem, a tryl otwieranych drzwi, zawiły «tur-lur-li» polowania na nieznane zwierzę, wystartował ponad serwomechanizmem.
Robotnicy odeszli, pozostawiając stosy śmieci, girlandy i filtry papierosowe.
Czy to wszystko dla mnie?
Kulturowo zgasiłem światło i wsiadłem do Jajka.
Dzisiaj mój wynalazek jest najpewniejszym sposobem na ukrycie moich myśli przed osobami z zewnątrz. Dopiero gdy pozostaną w środku, chronisz osobę przed niepotrzebnym czytaniem.
Za dwie minuty strony pamiętnika staną się duchami. Spalę stronę, na której napisano dzień! Usunę popioły w trumnie, która wcześniej była zajęta przez nikogo nie potrzebującego, chociaż były one bardzo rozpowszechnione. Więc nikt nie przeczyta Płonącego Dziennika, chyba że powodzenie resuscytacji nie przywróci go z tych niebieskich piór. Ale widzisz, przyjacielu, zacznie się zupełnie inna historia.
Znajomość w pobliżu Кuchni
Spotkałem się z Dzieckiem.
…Przypomniałem sobie, co napisałem wczoraj w dzienniku. Nie jest to całkiem normalne, jak gdyby skład cudownego dziecka dręczony przez kolegów z klasy. Konieczne jest, aby każda fraza była rzeczowa,