Λυσιστράτη. Аристофан. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Аристофан
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Драматургия
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
στη Μυρρίνη

      Και συ τι λες;

      ΜΥΡΡΙΝΗ

              Μα… τη φωτιά κ’ εγώ θα προτιμήσω.

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

      Ώ γένος ξεκωλιάρικο! Δικαίως, μα τον Δία,

      λένε πως βγαίνει από μας η κάθε τραγωδία.

      Δεν ξέρουμ’ άλλο τίποτα κ’ εμείς [μικραί, μεγάλαι],

      παρά ξεροκουνήματα και δος του μπάσε-βγάλε!

      Μα κι αν η Σπαρτιάτισσα στο κόμμα μου θα μείνει,

      μπορεί να κατορθώσουμε οι δυό μας την ειρήνη.

      Δος μου λοιπόν την ψήφο σου.

      ΛΑΜΠΙΤΩ

              Είνε κακό πολύ

      απ’ της γυναίκας το πλευρό να λείπη κ’ η ψωλή

              και μόνη να κοιμάται.

      Μα η ειρήνη μ’ όλ’ αυτά θαρρώ πως προτιμάται.

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

              Εύγε σου, φιλενάδα!

      είσαι γυναίκα πειό σωστή απ’ όλες [στην Ελλάδα].

      ΚΑΛΟΝΙΚΗ

      Θαρρείς πως αν απέχουμε κι απ’ τη δουλειάν εκείνη,

      για τούτο–ό μη γένοιτο!–θα κάμουν την ειρήνη;

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

      Μα τις θεές, είν’ αρκετό. Αν κάτσουμε κλεισμένες

      μέσα στα σπίτια μας ημείς, καλοφτιασιδωμένες,

      και στα ποκαμισάκια μας αυτά τ’ αμοργινά7--

      αφήσουμε τα σώματα να φαίνωνται γυμνά

      και το κουρέψουμε κι αυτό,–οι άνδρες θα λυσσάξουν

      απ’ την επιθυμία τους να ρθούν να μας τη σάξουν·

      κι όταν θα ιδούν η κάθε μιά ότι γι’ αυτούς δεν τώχει,

      τότε να ιδής τον πόλεμο τον παύουνε, ή όχι;

      ΛΑΜΠΙΤΩ

      Το ίδιο κι ο Μενέλαος, σαν είδε την Ελένη

              [στα στήθη γυμνωμένη]

              και είδε το βυζί της,

      επέταξε το ξίφος του [κ’ εκόλλησε μαζύ της.]

      ΚΑΛΟΝΙΚΗ

              [Για στάσου τώρα, βρε κουτή:]

              κι αν μας αφήσουνε κι αυτοί;

      έ, τότε τι γινόμαστε;8

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

      κι αν η γυναίκα δεν δεχθή τα δόντια της να δείξη,

              ο άνδρας δεν ευφραίνεται.

      ΚΑΛΟΝΙΚΗ

      Έ τότε το δεχόμεθα, σαν εύκολο μας φαίνεται.

      ΛΑΜΠΙΤΩ

      Όσο για μας, θα πείσουμε τους άνδρας μας να γίνη

              ειλικρινής ειρήνη·

      αλλά αυτός ο παλαβός λαός των Αθηναίων,

      πώς θα πεισθεί τον πόλεμο να μη γυρεύη πλέον;

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

              Για τούτο μη σε μέλη,

      κ’ εμείς τον καταφέρνουμε να μη τον ξαναθέλη.

      ΛΑΜΠΙΤΩ

      Για την ειρήνη ο λαός δεν κάνει ούτε βήμα,

      ενόσω πλοία έχετε κι αμέτρητο το χρήμα,

      απάνω στην Ακρόπολι.

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

              Εφρόντισα για τούτο·

      θα κυριεύσουμε κι αυτή και όλον της τον πλούτο·

      θα παν’ εμπρός οι πειό γρηές, κατά τη συμφωνία,

      και τάχα με την πρόφασι να κάνουνε θυσία

      θα πιάσουν την Ακρόπολι, ως που να μαζευθούμε

      κ’ ημείς, και τι θα κάνουμε εδώ να συσκεφθούμε.

      ΛΑΜΠΙΤΩ

      Όλα καλά όσα μας λες.

      ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

             


<p>7</p>

Εσθής εκ της νήσου Αμοργού λεπτή και διανθής.

<p>8</p>

[Σημείωση του μεταγραφέα. Στο σημείο αυτό από τη μετάφραση λείπουν μερικοί στίχοι τους οποίους μεταφέρουμε εδώ στο πρωτότυπο:

ΛΥΣ. Το του Φερεκράτους, κύνα δέρειν δεδαρμένην.ΚΑΛ. Φλυαρία ταύτ’ εστί τα μεμιμημένα.Εάν λαβόντες δ’ ες το δωμάτιο βιαέλκωσιν ημάς;ΛΥΣ. Αντέχου συ των θυρών.ΚΑΛ. Εάν δε τύπτωσιν;ΛΥΣ. Παρέχειν χρη κακά κακώς.Ου γαρ ένι τούτοις ηδονή τοις προς βίαν.Κ’άλλως οδυνάν χρη: καμέλει ταχέως πάνυ απερούσιν....]