196
197
Stoneleigh Reg. 13 a: 'W.W. tenet unum burgagium per seruicium inveniendi domino regi seniori domino de Stonle quartam partem unius tripodis.'
198
King's Ripton Court Rolls, Augment. Off. Rolls, xxiii. 94, m. 10: 'Dicta Matildis optulit se versus Margaretam Greylaund de placito dotis, que non venit. Ideo preceptum est capere in manum domini Regis medietatem mesuagii etc.—pro defectu ipsius Margarete. Eadem Matildis optulit se uersus Willelmum vicarium—qui non uenit. Ideo preceptum est capere in manum domini Regis medietatem quinque acrarum terre etc. (Curia de Riptone Regis die Lune in festo sanctorum Protessi et Marciniani anno [r. r. E. xxiv. et J. abb. x]); m. 10, d.—Qui venit et quantum ad aliam acram dicit, quod non est tenens set quod Abbas seysiuit illam in manum suam. (Curia—in festo Assumpcionis—anno supra dicto).' In the first case the seizure corresponds to the 'cape in manum' of a freehold. As there could be no such thing in the case of villainage, and the procedural seizure was resumption by the lord, the point is worth notice and may be explained by the King's private right still lingering about the manor. The last case is one of escheat or forfeiture.
199
Stoneleigh Reg. 75 v: 'Item si aliquis deforciatur de tenemento suo et tulerit breve Regis clausum balliuis manerii versus deforciantes, dictum breve non debet frangi nisi in curia.'
200
Natura brevium, 13: 'Balliuis suis.'
201
Britton, i. 221: 'Rois aussi ne porrount rien aliener les dreits de lour coroune ne de lour reaute, qe ne soit repellable par lour successours.'
202
Stoneleigh Reg. 30: 'Nos attendentes, quod huiusmodi alienaciones et consuetudinum mutaciones eciam in nostri et heredum nostrorum preiudicium et exheredacionem cedere possent, si manerium illud in manus nostras aliquo casu deuenerit sustinere nolumus sicut nec debemus manerium illud aut ea que ad illud pertinent aliter immutari quam esse solebant temporibus predictis.'
203
The writs are directed sometimes to the bailiffs of the Archbishop of Canterbury and of the Duke of Albemarle, who had the manor in custody for King Richard II, but in the twenty-third year they are inscribed to the King's bailiffs. (Augmentation Court Rolls, xiv. 38). As to the trial mentioned in the text see App. IX.
204
Stoneleigh Reg. 11 a: 'Precipio tibi quod sine dilacione deliberes Abbati de Stonleia omnes terras et tenuras quas ego dedi et carta mea confirmaui. Et de terra quam rustici uersus calumpniantur et quam ego ei dedi et concessi, inquire si rectum in ea habuerunt et si rectum in ea habent, dona eis rusticis alibi in terra mea excambium ad valenciam.'
205
Bracton, f. 209: 'Ad quemcumque manerium peruenerit.'
206
Madox, Firma Burgi, 54; Pipe Rolls, passim. Cf. Rot. Cur. Regis Ric., p. 15: 'Homines de Kingestone—c. sol. … pro respectu tenendi villam suam ad eandem firmam quam reddere solebant tempore Henrici Regis.'
207
Madox, Exch. 1437, z: 'Homines de Lechton x marcas pro habenda inquisicione per proxima halimota et per legales milites et alios homines de visneto, quas consuetudines ipsi fecerunt tempore Henrici Regis Patris.' (Pipe Roll. 4 John.) Cf. 442, a: 'Homines de Stanleya reddunt compotum de uno palefrido, ut inquiratur per sacramentum legalium hominum, quas consuetudines et quae servitia homines de manerio de Stanleia facere consueverunt Regi Henrico patri Ricardi Regis dum essent in manu sua.' (Pipe Roll, 9 John.)
208
Y.B., Trin., 49 E. III, pl. 8 (Fitzherbert, Abr. Monstrav. 4): '
209
Fitzherbert, Abr. Cause de remover ple, 18 (Y.B., M., 21 Edw. III): '
210
Coram Rege, Tr. 3 Edw. I, m. 14, d: 'Et unde predicti homines (de Kyngesripton) queruntur quod temporibus Cnout regis quo manerium illud fuit in manu dicti antecessoris sui tenuerunt tenementa sua per seruicia subscripta, videlicet reddendi pro qualibet virgata terre 5 solidos, etc. Et omnes antecessores sui tenuissent tenementa sua per predicta seruicia usque ad conquestum Anglie, et a conquestu usque ad tempus regis Henrici aui regis Johannis aui domini regis nunc, usque ad tempus cuiusdam Abbatis de Rameseye Roberti Dogge nomine qui tempore Henrici Regis distrinxit antecessores suos ad dandum relevium pro voluntate sua, etc. Et Abbas dicit quod non debet eis ad hoc breue respondere, quia desicut in narracione sua non faciunt mencionem quod ipsi extitissent in tali statu in quo fuerunt tempore regis Knout, quem statum ipsi clamant habere, tempore aliorum regum de quo memoria haberi possit nec de quo breue de recto currit nec aliqua verificacio per patriam fieri possit.... Et Reginaldus et alii bene cognoscunt quod ipse Abbas et predecessores sui exstiterunt in seysina percipiendi ab ipsis et antecessoribus suis predicta seruicia indebita a tempore predicti Henrici regis. Set desicut istud breue quod conceditur in fauorem dominicorum domini Regis non habet prescriptionem temporis, petunt judicium si [racione?] alicujus longiqui termini debeant ab actione excludi sua.'
211
Y.B., M., 15 Edw. II, p. 455: '
212
Y.B., 21/22 Edw. I, 499 et sqq.
213
Coram Rege, Pasch. 1 Edw. II, m. 26: 'Postquam idem manerium ad manus antecessorum predicti Maugeri deuenit usque ad tempus memorie, videlicet temporibus regum Ricardi, Johannis et statum illum toto tempore predicto pacifice continuaverunt et habuerunt.' Coram Rege, M. 5 Edw. II, m. 77: 'Unde queruntur quod cum ipsi homines et eorum antecessores tempore Regum Anglie progenitorum domini Regis nunc, videlicet tempore Regis Willelmi Conquestoris et Willelmi Regis filii sui et eciam tempore Regis Henrici primi solebant tenere terras suas per quaedam certa seruicia videlicet,' etc.
214
I will here cite Bract. Note-book,