Villainage in England: Essays in English Mediaeval History. Paul Vinogradoff. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Paul Vinogradoff
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Юриспруденция, право
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
anciene demene a ceo quil nient (corr. dient), mes ascunes gens entendent que les terres qui furent les demenes le Roy St. Edward sont auncien demene, e autres dient fors les terres que le Conquerour conquist, que furent en la seissin St. Edward le jour quil mourust sont anciene demene.' Although a difference of opinion is mentioned it is not material, for this reason, that the entry as Terra Regis, at least T.R.E., is absolutely required to prove a manor ancient demesne. I give the entry on the Plea Roll in App. V.

143

I think only distress can be implied by the remark of Bereford J. Y.B. 30/31 Edw. I, p. 19: 'Quant vous vendrez a loustel, fetes de vostre archevileyn ceo qe vous vodrez.' The words are strange and possibly corrupt.

144

Blackstone, Law Tracts, ii. 153: 'They cannot alienate tenements otherwise than by surrender into the lord's hand.' Bracton, 209.

145

In a most curious description of the customs of villain sokemen of Stoneleigh, Warwick, in the Register of Stoneleigh Abbey, I find the following entries: 'Item sokemanni predicti filias suas non possunt maritare sine licencia domini prout patet anno viij Regis E. filii Regis E. per rotulum curie in quo continetur quod Matildis de Canle in plena curia fecit finem cum domino pro ij sol. quia maritauit filiam suam Thome de Horwelle sine licencia domini.... Item anno Regis H. lvj continetur in rotulo curie quod Willelmus Michel fuit in misericordia quia maritauit filiam suam sine licencia domini et similiter decenarii fuerunt in misericordia quia hoc concelauerunt.' As to the Stoneleigh Register, see App. VI. Another instance of merchet in an ancient demesne manor is afforded by the Ledecumbe (Letcombe) Regis Court Rolls of 1272. Chapter House, County Bags, Berks. No. 3, m. 12: 'Johannes le Jeune se redemit ad maritandum et fecit finem xij sol.... Johannes Atwel redemit filiam suam anno predicto' (Record Office).

146

Henry II's charter to Stoneleigh Abbey: 'Quieta de schiris et hundredis, et murdro et danegeldo, et placitis et querelis, et geldis et auxiliis, et omni consuetudine et exactione' (Dugdale, Monasticon, v. 447).

147

Close Roll, 12 Henry III., m. 11, d: 'Monstrauerunt domino Regi homines de Esindene et de Beyford, quod occasione misericordiae c. librarum, in quam totus Comitatus Hertfordie incidit coram iusticiariis ultimo itinerantibus … hidagium quoddam assedit vicecomes super eos ad auxilium faciendum ceteris de comitatu ad misericordiam illam acquietandam et inde eos distringit. Quia vero predicti homines nec alii de dominicis domini Regis sectam faciunt ad comitatum et ea racione non tenentur ad misericordiam ceterorum de comitatu illo acquietandam auxilium facere aut inde participes esse, mandatum est vicecomiti Hertfordie quod homines predictos in hidagio et demanda pacem habere permittat' (Record Office). Placita de Quo Warranto, 777, 778: 'Non quieti de communi amerciamento nisi tantum in Stonle.'

148

Viner, Abr. v. Anc. Dem. C2, 1; cf. E, 20. Madox, Hist. of Exch., i. 418, note l: 'Quieti de auxilio vicecomitis et baillivorum suorum.'

149

Cor. Rege, Mich. 5 E. II, m. 77: '(Juratores dicunt quod homines de Wycle) in itinere respondent per quatuor et prepositum sicut cetere ville de corpore comitatus.' This against their claim to hold in ancient demesne.

150

Viner, Abr. Anc. Dem. B. 1, 4, 6.

151

Madox, Exch., i. 412, 698.

152

Stubbs, ii. 566, 567 (Libr. ed.); Madox, Exch., i. 751.

153

Cor. R. M. 5 E. II, m. 77: 'Quando communitas comitatus talliatur … predicti homines taxantur sicut ceteri villani ejusdem comitatus' (against the ancient demesne claim).

154

Fitzherbert, Abr. Monstauerunt, 6 (H. 32 E. III): '… quant le roi taile les burghs a taunt come ils paia a taile pur tant il nous distreint.' Th.: 'Entend qe les feoffes le roy auront taile?' quasi diceret non, 'car cest un regalte qui proprement attient al roy et a nul auter.' Clam.: 'Tout aura il tail il serra leue en due maner sil auront breve hors del chauncerie al viconte, sc. quod habere facias racionable taile.' The men of King's Ripton, Hunts., who were constantly wrangling about their rights with the Abbot of Ramsey, the lord of the manor, maintained that they had never been tallaged nisi tantummodo ad opus Regis, and their claim was corroborated by an inspection of the Exchequer Rolls (Madox, Exch., i. 757, n). Before granting a writ of tallage to the Abbot of Stoneleigh in 1253, Henry III had an inquisition made as to the precedents. It was found that 'Nunquam predictum manerium de Stonle talliatum fuit postquam Johannes Rex predictum manerium dedit predicti Abbati et Conventui' (Stoneleigh Reg., f. 25).

155

The Law-books say so distinctly. Britton, ii. 13: 'Et pur ceo qe teus sokemans sount nos gaynours de nos terres, ne voloms mie qe teles gentz seint a nule part somouns de travailer en jurez ne en enquestes, for qe en maners a queus il appendent.' Cf. Fleta, p. 4.

156

Natura Brevium, f. 3 b (ed. Pynson).

157

Y.B. H. 49 E. III, pl. 12 (Fitzherbert, Abr. Aunc. Dem. 42, quotes pl. 7 instead of 12 by mistake): Belk(nap), 'Verite est qe le terre est demandable par le briefe de droit patent en le court le seigniour apres la confirmacion (sc. par chartre) par ce qe le brief de droit serra commence en le court le seignior, mes apres la confirmacion il ne serra demande en auncien demesne par brief de droit close secundum consuetudinem,' etc.

158

Bracton actually calls the plea of ancient demesne an exception of villainage, f. 200: 'Si autem in sokagio villano, sicut de dominico domini Regis, licet servitia certa sunt, obstabit ei exceptio villenagii, quia talis sokmannus liberum tenementum non habet quia tenet nomine alieno.' Cf. Fitzherbert, Abr. Aunc. Dem. 32.

159

Bract. Note-book, pl. 652: 'Non debent extra manerium illud placitare quia non possunt [ponere] se in magnam assisam nec defendunt se per duellum.' On the cases when an assize could be taken as to tenements in ancient demesne, see the opinion printed in Horwood's Introduction to Y.B. 21/22 Edw. I, p. xviii.

160

Stoneleigh Reg., f. 76 sqq: 'Item in placito terre possunt partes si voluerint ponere jus terre sue in duello campionum vel per magnam assisam, prout patet in recordo rotuli de anno xlv Regis Henrici inter Walterum H. et Johannem del Hul etc. et inter Galfridum Crulefeld et Willelmum Elisaundre anno xx Regis Edwardi filii Regis Henrici,' etc.

161

Bract. Note-book, 1973: 'Nota quod si manerium quod solet esse de dominico domini Regis datum fuerit alicui et postea semel capta fuerit assisa noue uel mortis de consuetudine, iterum capiantur assise propter consuetudinem.'

162

Britton, ii, 142.

163

If the lord brings an action against the tenant, ancient demesne is no plea, Viner, Abr., Anc. Dem. G. 4. This was not quite clear however, because ancient demesne is a good plea whenever recovery in the action would make the land frank fee.

164

Y.B., M. 41 Edw. III, 22: 'Chold: Si le seigniour disseisie son tenaunt il est en eleccion del tenant de user accion en le court le seigniour ou en le court le roy' (Fitzherbert, Abr. Aunc. Dem. 9). Liber assis. 41 Edw. III, pl. 7, f. 253: 'Wichingham: Si le tenant en auncien demesne fuit disseisi par le seignior en auncien demesne il est a volunte le tenant de porter lassise al comen ley ou en auncien demesne mes e contra si le seignior soit disseisi par le tenant, il ne puit aillours aver son recoverie que en le court le roy.'

165

Stoneleigh Register: 'Item anno regni Regis Eduardi filii Regis Henrici vij Ricardus Peyto tulit breue de recto versus abbatem de Stonle et alios de tenementis in Fynham in curia de Stonle.' There are several instances in the Court Rolls of King's Ripton, Hunts. See App. V.

166

Bract. Note-book, 834: 'Preceptum est vicecomiti quod preciperet ballivis manerii Dom. Regis de Haueringes quod recordari facerent in Curia Dom. Regis de H. loquelam que fuit in eadem curia per breue Dom. Regis inter,' etc.: 652 is to the same point. I must say, however, that I do not agree with Mr. Maitland's explanation, vol. ii. p. 501, n. 4: 'John Fitz Geoffrey (the defendant pleading ancient demesne) cannot answer without