Ⴂანტისნვა – გავსება, გატენა, დაფარვა.
Ⴂანტფობა – გათბობა (ნახე ტფობა).
Ⴂანიკვეთელი – განუჭრელი, რაჲცა არა განიკვეთების, არა განიწუალვის.
Ⴂანუქმება – (განვაუქმებ, განუქმდების) გაცუდება, უქმად შექმნ.
Ⴂანფარდვა – (განვჰფარდავ, განვჰფრდი, ლექსისგან ფარდი) განსყიდვა.
Ⴂანფენა – (განვჰფენ, განვიფინები), განვრცობა, განმარტება, გაშლა.
Ⴂანფიცხება – (განვაფიცხებ, განვჰფიცხნები) გაჯიქება, მიბრჯნა, ახირება.
Ⴂანფიწლვა – (განვჰფიწლავ) ფიწლით განიავება.
Ⴂანფრდა – ნახე განფარდვა, განფრდილი ნებსით დამონებული ჟამად ან სრულიად.
Ⴂანფრთობა – (განვიფრთობ) გაშლა ფრთებისა.
Ⴂანფრთხობა – (განვიფრთხობ) გამოფხიზლება ძილისაგან ანუ ღვინისა, გინა გაფრთხილება.
Ⴂანქარვება – (განვაქარვებ, განჰქარდების) განბნევა ქარივით, წარხდომა.
Ⴂანქიქება – (განვაქიქებ) დიდად გაწბილება, გახიახება.
Ⴂანქორწინება – (განვჰქორწინდები) გათხოვება, ქმრის შერთვა.
Ⴂანქრევა – (განვანქრევ) წურილად დალეწა ან განიავება.
Ⴂანქსუვება – ნახე განკსუვება, გაქსუვება.
Ⴂანღვიძება – (განვაღვიძებ), განვიღვიძებ) გამოფხიზლება ძილისაგან // აღძრვა, იძულება.
Ⴂანყოფა – (განვჰყოფ) განაწილება, განახევრება.
Ⴂანშვება – (განვიშვებ) გამხიარულება.
Ⴂანშვენება – (განვაშვენებ) შნოს მიცემა, შემკობა.
Ⴂანშორება – (განვაშორებ, განვეშორები) შორად დადგინება, ანუ გაყრა, გაცალკევება.
Ⴂანჩემება – განწილვა, გაცალკევება, განწუალვა.
Ⴂანჩინება – განბჭობა, ფასკუნა სამართლისა, ანუ განაჩენი // წინა განსაზღურება.
Ⴂანჩინებული – განსაზღურებული, განბჭობილი.
Ⴂანცდა – (განვსცდი, განვიცდები) გამოცდა, გასინჯვა // (განვიცდი)