Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე. Ⴌიკო Ⴙუბინაშვილი

ზოგადი სახელი მკედთა, ანუ მავთულთა თუალედად გამონასკულთა. // Ⴇევზთა სანადირონი ბადენი არიან: სათხეველი, სახვეპელი, სასროლი, ზეღმა, კოვზი, ოსარო, პეტაკი, სალიკი, ფარონი, ღრიპონი, ჩიჩქინური, ხელბადე, ხოლიხი და მისთანანი. // Ⴋფრინველთანი: აშრიალი, ოჯოჯი, ფაცერკოდი, ხოლო ნადირთა – ასმენაკი. ესენი იხილენ მახესთან. // Ⴋაქმანი, ანუ ნაქმანი არს ჭრელად ნემსული თავსაბურავად ქალთა ანუ კისერს მოსახვევად, გინა აბრეშუმის კარავი, ოქრო მოპიტალებული სამშობიაროდ. // Ⴁადედ ითქმის ქსელი დედაზარდლისა.

      Ⴁადება – (ვბადებ, ვიბადები) ნახე დაბადება და კუალად მაბადია და ბადუა.

      Ⴁადენი – ლევიტელთ შესამოსელი სპეტაკი ანუ სახოვანი.

      Ⴁადვა – ბადება (ნახე Ⴁადუა).

      Ⴁადია – დიდი ჯამი, რომლითაც ნადიმთა შინა მოიღებენ წნოვანთა და მუნით განუყოფენ მენადიმეთა.

      Ⴁადიანი – ბალახია სამკურნალო.

      Ⴁადიმი – ორმოს პირი ამოგებული ხეებითა ოთხკუთხედ.

      Ⴁადისპირი – გალატოზის ლარო.

      Ⴁადიში – შვილის შვილი.

      Ⴁადრაგა – მატარებელნი მოგზაურთანი უვნებელად მეკობრეთაგან.

      Ⴁადრი – გავსილი მთუარე.

      Ⴁადრიჯანი – ბადლიჯანი.

      Ⴁადუა – (ვბადავ, ვბადებ) შექმნა, გაჩენა წარმოება.

      Ⴁავთი – სავალალოს ამბვის მოთხრობა [მობავთე ამგუარის მოამბე; საბავთო სავალალო]

      Ⴁავლი – გასამარათვის ქორისაგან პირველ დაჭერილი მფრინველი.

      Ⴁავრაყი – ბაირაღი.

      Ⴁავრუკი, ბორაკი – ტბის ხაშურია, ოქრომჭედელთაგანხმარებული ოქროს დასადნობად, ვითა ნიშადური კალის დასადნობად.

      Ⴁაზარი – საფარდულო, სავაჭრო ადგილი.

      Ⴁაზი – სომხურად ქორს ჰქვიან, ხოლო ქართულად ეწოდების ზოგად მონადირეთა მფრინველთ: ქორთა, შავარდენთა, მიმინოთა და მისთანათა, რომელთაც ნემესიოს ორბად სახელსდებს.

      Ⴁაზიერი – დამგერშველი და ზედამხედველი