“ไม่ใช่แบบนั้น ข้าไม่เคยทำ” เขาพูด
ภายในห้องเงียบลง ในขณะที่เขากำลังรวบรวมความคิด
“เช่นเดียวกับทุกอย่างในเผ่าพันธุ์แวมไพร์ มันเป็นความซับซ้อน” เขาพูด “ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าเป็นแวมไพร์ประเภทไหน และเจ้าอยู่กลุ่มใด ในกรณีของข้า ข้าดื่มเลือดจากสัตว์เท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นกวาง กวางมีจำนวนเยอะมากเกินไปและมนุษย์ก็ล่าพวกมันเช่นกัน”
สีหน้าของเขาเริ่มขุ่นมัว
“แต่กลุ่มอื่นไม่ได้มีความเมตตาเช่นนั้น พวกเขาหากินกับมนุษย์ โดยทั่วไปกับพวกที่ไม่พึงประสงค์”
“ไม่พึงประสงค์เหรอ?”
“พวกเร่ร่อน หลงถิ่น โสเภณี…คนเหล่านั้นไม่เป็นที่สังเกต นั่นคือวิธีที่มักจะทำกัน พวกเขาไม่ต้องการสร้างความสนใจมายังเผ่าพันธุ์”
“นี่คือสาเหตุที่กลุ่มของข้า เผ่าพันธุ์แวมไพร์ของข้า ถูกมองว่าเป็นเลือดบริสุทธิ์ และแวมไพร์ประเภทอื่น ๆ ได้รับการพิจารณาว่าเป็นพวกไม่บริสุทธิ์ สิ่งที่เจ้าดื่ม…มันคือพลังงานที่ซึมซาบเข้าสู่ร่างกายของเจ้า”
เคทลินนั่งเงียบ กำลังครุ่นคิด
“แล้วฉันล่ะ?” เธอถาม
เขามองมาที่เธอ
“ทำไมบางครั้งข้าต้องหาดื่ม แต่บางครั้งก็ไม่ต้อง?”
คาเลปขมวดคิ้ว
“ข้าไม่แน่ใจ เจ้าแตกต่างออกไป เจ้าเป็นพันธุ์ผสม มันเป็นสิ่งที่หายาก…ข้ารู้ว่าเจ้าจะเปลี่ยนเมื่ออายุถึงเกณฑ์ แต่แวมไพร์อื่น ๆ จะเปลี่ยนในชั่วข้ามคืน สำหรับเจ้ามันมีขั้นตอน เจ้าอาจต้องใช้เวลาในการรับมือ เพื่อผ่านพ้นการเปลี่ยนแปลงนี้”
เคทลินคิดย้อนกลับไป