Məktəb lətifələri. Народное творчество. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Народное творчество
Издательство: Altun Kitab
Серия: Müasir Azərbaycan ədəbiyyatı
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn: 9789952242959 
Скачать книгу
ubtitle>

      Müəllim:

      – Uşaqlar, muzeydə sizin ən çox xoşunuza gələn nə oldu?

      – Kamalın pilləkəndən aşmağı.

***

      – Sən niyə kitabı ancaq yarıya qədər oxumusan? – deyə kitabxanaçı oğlandan soruşur.

      – Siz bunu nədən bildiniz?

      – Kitabın ikinci yarısı təmizdir!

***

      – Sən niyə kitabı ancaq yarıya qədər oxumusan? – deyə kitabxanaçı oğlandan soruşur.

      – Siz bunu nədən bildiniz?

      – Kitabın ikinci yarısı təmizdir!

***

      Məktəbdə ilk dərs günüdür. Müəllim birinci sinfə müraciət edir:

      – Uşaqlar, siz məktəbə gəlmisiniz. Burada sakit oturmaq lazımdır. Bir söz soruşmaq istəsəniz, əlinizi qaldırın.

      Uşaqlardan biri əlini qaldırır.

      – Nəsə soruşmaq istəyirsən, oğlum?

      – Yox, sadəcə sistemin necə işlədiyini yoxlayıram.

***

      Yoxlama yazı dərsidir. Müəllim şagirdləri diqqətlə izləyir. Vaxtaşırı kiminsə köçürdüyünü hiss edib sinifdən çıxarır. Bu zaman sinfə dərs hissə müdiri baş çəkir.

      – Belə… Yoxlama yazırıq? Yəqin, köçürmək həvəskarı olanlar çoxdur, hə?

      Müəllim cavab verir:

      – Yox, həvəskarlar artıq qapı arxasındadırlar. Burada yalnız professionallar qalıb.

***

      Tarix dərsində müəllim şagirddən soruşur:

      – De görüm, yer üzərində ilk insan kim olub?

      – Adəm.

      – Bəs Allah ona hansı dəhşətli fəlakəti göndərib?

      – Həvvanı.

***

      Tarix dərsində müəllim şagirddən soruşur:

      – De görüm, Yuli Sezar nə vaxt ölüb?

      – Ölüb? Mən heç onun xəstə olduğunu bilmirdim!

***

      Müəllim:

      – Uşaqlar, deməliyəm ki, riyaziyyatdan vəziyyətiniz ağırdır. 90 faiziniz yekun yoxlama imtahanını verə bilməyəcək.

      Uşaqlardan biri:

      – Bizim sinifdə heç bu qədər şagird yoxdur!

***

      Qoca müəllim ölür və cəhənnəmə düşür. Bir həftə keçir. Cəhənnəmin baş nəzarətçisi ona yaxınlaşır:

      – Bizi bağışlayın, səhvə yol vermişik. Siz cənnətə düşməliydiniz.

      – Yox, lazım deyil, mənim üçün bura da xoşdur, – deyə müəllim cavab verir. – Məktəbdən sonra mənə cəhənnəm də cənnət kimi görünür.

***

      Gənc valideynlər balaca Muradı məktəbə yola salırlar. Yeni forma, ütülü köynək, çiçək dəstəsi… Ata-ana onun qayıtmasını səbirsizliklə gözləyir. Nəhayət, Murad məktəbdən gəlir. Çantasını atıb deyir:

      – Siz heç mənə bu həngamənin on bir il çəkəcəyini deməmişdiniz!

***

      Balaca oğlan televizorda yüngül atletika üzrə çempionata baxan atasına yaxınlaşıb soruşur:

      – Ata, bu əmilər nə üçün qaçırlar?

      – Ona görə qaçırlar ki, onlardan birinci gələnə priz verəcəklər.

      – Bəs onda qalanları niyə qaçırlar?

***

      – Oğlum, sən «iki»lərini nə vaxt düzəldəcəksən?

      – Ata, mən hər gün bunu etməyə çalışıram. Amma müəllim jurnalı bir an belə nəzarətsiz qoymur.

***

      – Ana, olar, mən kinoya gedim?

      – Bəs dərslərin?

      – Kinodan sonra hazırlayaram.

      – Kinodan sonra gec olar.

      – Oxumaq, ana, heç vaxt gec deyil!

***

      – Oğlum, sən «iki»ni düzəltmisən?

      – Hə, ata.

      – Göstər, görüm… Belə də düzəltmək olar?! Ver bura, özüm düzəldərəm!

***

      Müəllim:

      – Uşaqlar, sizcə, ideal məktəb necə olmalıdır?

      – Qapıları həmişə bağlı, müəllim!

***

      – Oğlum, bu gün məktəbdə nə oldu?

      – Müəllim dedi ki, mən riyaziyyatdan heç nə bilmirəm və gündəliyimə nə isə bir rəqəm yazdı.

***

      Biologiya dərsində şagirdlərdən biri deyir:

      – Timsahın uzunluğu başından quyruğuna qədər 5 metrdir, quyruğundan başına qədər isə 7 metrdir.

      – Əvvəl fikirləş, sonra danış, – deyə müəllim onun sözünü kəsir. – Belə şey ola bilər?

      – Olar, – deyə şagird cavab verir. ‒ Məsələn, bazar ertəsindən çərşənbəyə qədər 2 gündür, çərşənbədən bazar ertəsinə qədər – 5 gün!

***

      Ata oğlundan soruşur:

      – Sizə nə tapşırıblar?

      – Heç nə.

      – Heyif! Deməli, yenə qabları yumalı olacağam.

***

      Ata oğlundan soruşur:

      – Məktəbdə işlərin necə gedir?

      – Əla! 5-ci siniflə saziş bir il də uzadıldı.

***

      – Əhməd, sən niyə dəqiqəbaşı saata baxırsan?

      – Müəllim, çox qorxuram ki, zəng vurular və bu dəhşətli dərəcədə maraqlı dərs yarıda qalar.

***

      Müəllim Nicatdan soruşur:

      – Sən niyə dərsə gecikmisən?

      – Məktəbə gələrkən yolda mənə quldurlar hücum etdilər və soydular.

      – Doğrudan?! Bəs səndən nə aldılar?

      – Ev tapşırıqlarını yazdığım dəftəri.

***

      – Ay oğlan, niyə ağlayırsan?

      – Revmatizmə görə.

      – Nə! Sən ki hələ balacasan! İndidən revmatizmin var?

      – Yox, imlada “rivmotizm” yazdığıma görə “iki” almışam.

***

      – Solaxaylığın sənə mane olmur ki?

      – Yox, hər kəsin qüsuru ola bilər. Bax, sən, məsələn, çayı hansı əlinlə qarışdırırsan?

      – Sağ əllə!

      – Bax, görürsən! Normal adamlar isə qaşıqla qarışdırırlar.

***

      Müəllim:

      – Toğrul! Daha səbrim tükəndi! Sabah məktəbə atasız gəlmə!

      – Bəs birigün?

***

      Müəllimlər otağında zəng.

      – Alo! Danışan Rəfiqə müəllimədir? Sizi narahat edən Nicatın anasıdır.

      – Kimin? Mən pis eşidirəm.

      – Nicatın! Hərfbəhərf