Польские сказки. Отсутствует. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Отсутствует
Издательство:
Серия: Метод обучающего чтения Ильи Франка
Жанр произведения: Иностранные языки
Год издания: 2013
isbn: 978-5-905971-16-7
Скачать книгу
что = которого выкормила волчица), ten się nazwał Waligóra (тот назвался Валигор; nazwać się – назваться; nazywać się – называться; jak się nazywasz? – как тебя зовут?); drugi Wyrwidąb się nazwał (второй Вырвидубом назвался; drugi – другой; второй). Pierwszy siłą walił góry (первый силой валил горы), drugi (второй), jakby kłosy zboża (словно колосья хлебов = хлебные колосья; zboże – хлеба), najtęższe wyrywał dęby (самые рослые вырывал дубы; tęgi – крупный, рослый).

      Żona jednego myśliwca, zbierając w lesie jagody, porodziła tam bliźnięta; a obadwa byli chłopcy, sama zaraz wnet umarła.

      Zostawione niemowlęta nie karmiła żadna z niewiast: jednego karmiła wilczyca, a drugiego niedźwiedzica. Którego wykarmiła wilczyca, ten się nazwał Waligóra; drugi Wyrwidąb się nazwał. Pierwszy siłą walił góry, drugi jakby kłosy zboża najtęższe wyrywał dęby.

      Że się kochali wzajemnie (так как они любили друг друга; że – так как; kochać się – любить друг друга; wzajemnie – взаимно, обоюдно), wychodzili na wędrówkę (выходили = отправились в путешествие; wychodzić – выходить; wędrówka – путешествие, поход), by obchodzić świat szeroki (чтобы обойти белый свет: «широкий свет»; szeroki – широкий; pójść w szeroki świat – пуститься по белу свету). Idą przez puszczę ciemną dzień jeden i drugi (идут через тёмный дремучий лес день и второй; puszcza – пуща; дремучий лес); w dniu się trzecim zatrzymali (на третий день остановились: «в третьем дне остановились»), bo drogę zaparła góra (потому что дорогу заперла = перегородила гора; zaprzeć – запереть) i skalista, i wysoka (и скалистая, и высокая).

      – Co my zrobiem teraz (что мы сделаем сейчас; zrobiem = zrobimy), bracie (брат; brat)?! – Wyrwidąb smutnie zawoła (Вырвидуб восклицает = воскликнул печально; smutnie – печально).

      Że się kochali wzajemnie, wychodzili na wędrówkę, by obejść świat szeroki. Idą przez puszczę ciemną dzień jeden i drugi, w dniu się trzecim zatrzymali, bo drogę zaparła góra i skalista, i wysoka.

      – Co my zrobim teraz, bracie? – Wyrwidąb smutnie zawoła.

      – Nie troskaj się (не беспокойся; troszczyć się o kogoś, coś – заботиться, беспокоиться о ком-л., чём-л.), bracie miły (брат милый), ja tę górę precz odrzucę (я эту гору отброшу прочь), by nam droga wolną była (чтобы нам дорога свободной = свободна была; wolny – свободный).

      I podpiera ją plecami (и подпирает её спиной; plecy – мн. спина), i przewraca górę z trzaskiem (и переворачивает гору с треском); odsunął ją na pół mili (отодвинул её на полмили). Poszli sobie zatem dalej (пошли себе таким образом дальше; zatem – следовательно, итак, таким образом).

      – Nie troskaj się, bracie miły, ja tę górę precz odrzucę, by nam droga wolną była.

      I podpiera ją plecami, i przewraca górę z trzaskiem; odsunął ją na pół mili. Poszli sobie zatem dalej.

      Idą prosto (идут прямо), aż dąb wielki stoi na środku drogi (/видят/ дуб большой стоит посреди дороги; aż – вплоть до; пока не; środek – середина); zatrzymuje ich w pochodzie (задерживает их в пути: «в шествии»; pochód – шествие). Wyrwidąb więc naprzód idzie (стало быть = поэтому Вырвидуб идёт вперёд; więc – итак, следовательно, стало быть), obejmuje go rękoma (обхватывает его руками; obejmować – обнимать, обхватывать), wyrywa z całym korzeniem i rzuca na bliską rzekę (вырывает со всем корнем и бросает на близкую реку).

      Idą prosto, aż dąb wielki stoi na środku drogi; zatrzymuje ich w pochodzie. Wyrwidąb więc naprzód idzie, obejmuje go rękoma, wyrywa z całym korzeniem i rzuca na bliską rzekę.

      Ale chociaż tacy mocni (но хотя они /и/ такие сильные /были/; taki – такой), nogi przecież utrudzili (ноги всё-таки натрудили); więc pod lasem odpoczęli (поэтому у леса отдохнули; pod – под; возле; у; odpocząć – отдохнуть). Jeszcze sen nie skleił powiek (ещё сон неf склеил веки: «век»; powieka – веко), patrzą (смотрят), aż mały człowieczek leci ku nim (маленький человечек летит к ним), lecz tak prędko (но так быстро), że ptak żaden ni zwierz żaden nie potrafiłby go zgonić (что ни одна птица и ни один зверь не смог бы его догнать; potrafić – суметь, смочь; zwierz – собир. звери; zgonić = zegnać – согнать; загнать /например, лошадь/).

      Zdziwieni (удивлённые), wstają na nogi (встают на ноги), gdy on człeczek w ptasim locie zatrzymuje się przed nimi (когда оный человечек в птичьем полёте останавливается перед ними; lot – полёт; on – уст. высок. оный; człek – книжн. человек).

      Ale