Мин дә шулай бөгелеп төштем
Шушы гөлләр төслегә.
Көннәр нурлыга бугай,
Гөлнең хәле бик уңай.
Гөлләр өчен кояш ничек,
Безгә дә ирек шулай.
Ис инде, җил, ис инде,
Сиреньнәрне сип инде.
Минем шул сиреньнәр кебек
Сибелер көнем ич инде.
Гөлем сыгылып төште бит,
Чәчәкләре көчле бик.
Әй бу сөю! Минем хәл дә
Шул гөл хәле төсле бит.
Үзебез кара… Йөзебез кара…
Күзем кара дим тагы.
Үзебез кара булсак та,
Әнкәбезнең аппагы…
Саубуллашыйм гөл белән,
Сибелә чәчәк җил белән.
Бер күрергә тилмергәннәр
Бер без түгел – ил белән.
Гөл көтә ай батканын,
Алсу таңнар атканын.
Гөлләр өчен кояш ничек,
Шундый миңа хатларың…
Кошлар сайрый гөлләрдә…
Мин сүз кушыйм кемнәргә?..
«Иркәләнеп кояш нурында…»
Иркәләнеп кояш нурында,
Гамьсез генә, тыныч, тын гына
Яшь бер чыршы үсеп утыра
Урмандагы сукмак буенда.
Кар-бураннар өереп, кыш килде,
Бил тиңентен карга батырды,
Ботаклары башына атланып,
Җиргә бөкте чыршы факырны.
Буранлы җил хәтта екса да,
Әлегә бик авыр булса да,
Кояшлы яз барыбер киләчәк!
Чыршы моңа анык ышана.
Тоя җаны: якын ул көннәр,
Бу явыз кыш барыбер узачак.
Иңендәге карларны атып,
Кояшка ул кулын сузачак!..
«…Атучының бары бәбәге зур…»
…Атучының бары бәбәге зур,
Җаны – куян, күсе, кечкенә.
Ә бу кешеләр бары да Сусанинны,
Җәлилләрне искә төшерә.
Өчәү иде алар, атылачаклар. Т
ик кечесе алдан җитеште:
Атылачак төшкә барып басты,
Һәйкәл куела торган таш өстенә –
Пьедесталга чыккан шикелле.
Ә атучы – үзе тикшерүче
Һәм үзе үк хөкем итүче,
Һәм аларны кабер читенәчә
Лично үзе озатып килүче.
Җикеренә: «Азият! Соңга калдың!
Не позволю! Батыр?! Остарак?
Никадәр тиз булса әгәр җәзаң,
Шулкадәрле кайгың кыскарак?..»
Мондый эшне, кояш, шаһит булып
Карап торма! Болыт астына
Кач, гүзәлем! Күктә син барында
Күңел яшәешкә тартыла…
– Кемнәр иде алар, – дип сорыйлар, –
Нервылары корыч кешеләр?
– Сезнең кебек, сабыр, кырыс, тыйнак
Бөтен яктан сезнең ишеләр
Иде алар…
«Таулар артында…»
Таулар артында
Таңнар атканда,
Җилләр дәшәләр
Туган якларга.
Әйтәләр сыман:
«Әйдә, кайт инде,
Илгә кайтырга
Рөхсәт бар инде…»
Туган илемә
Ис, җил, ис, әйдә,
Туганнарыма
Сөенеч бир, әйдә.
Сау