Platt is wat - Plattdeutsch hat Bedeutung. Rolf Ahlers. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Rolf Ahlers
Издательство: Автор
Серия:
Жанр произведения: Контркультура
Год издания: 0
isbn: 9783932030697
Скачать книгу
bedüe.

      In Ostfalen segget se woans „Käken“ oder „Keeken“, anderwoans „Kaken“ un an veele Stirren segget se „Kauken“ – egal, wat de Lüe datä segget, et smeckt allemal güt un de Lüe varstaht sik.

      Malte un Lene vartellet sik ofte wat in Plattdütsch. Dat Plattdütsch häbbet se von Uma un Upa elehrt. Andere Kinner un andere Lüe kieket denne mannigmal en bettschen niepsch, weil se dat nich varstaht. Aber ofte drepet Malte un Lene uk Kinner un Lüe, de uk Plattdütsch spreket. Wer Plattdütsch kann, kann mehr.

      Plattdütsch geiht mit en Breif,

      dat häbbet alle leif.

      Plattdütsch geiht mit den Telefon:

      For veele is dat ne Sensation.

      Plattdütsch geiht mit en Fax,

      dat is en Klacks.

      Plattdütsch geiht mit E-Mail,

      nich bluß nah Emil.

      Hast dü mik leif? – Schicke en Breif.

      Von Müllers Max – kreeg ik en Fax.

      Häbbe ik en Droom? – Räpt dat Telefon?

      De PC wiest as E-Mail: Leiwe Wöre von Emil.

      Dat is et nich ewest, nü kummt en SMS.

      Hast dü mik leif? – Schicke en Breif.

      In üsen Goern

      Unden an den Bum is en Lock for Müse.

      Boben an de Bläer fret greune Lüse.

      De sünd de Marienkäfers gerade recht,

      denn de smecket jüm nich slecht.

      De Marienkäfers, dat mott en beleeben,

      wat könne et for de Voggels beteret geben?

      De Voggels aber schillet: „Katte gah weg!“

      De Nester häbbet wi üsch aneleggt.

      Tä güer lest kumet denne de Hunne,

      de Katten süset af un slapet ne Stunne.

      Diere un ik

      De Bottervoggel is wat tän kieken un seihn,

      hei kann nich bellen un kann nich kreihn.

      Wat maket de Hunne?

      Se bellet mannige Stunne.

      De Katten fänget Müse,

      in’n Goern un in’n Hüse.

      Wat maket de Peere?

      Se stahet mit veier Fäuten up de Eere.

      Dat is nich ne Käh,

      en Schap maket mäh.

      Up’e Wiesche steiht ne Zicke,

      in’n Holte hucket ne Ricke.

      De Kreihen, de Kreihen

      de helpet bien meihen.

      Is de Katte nich in’n Hüse,

      denne danzet de Müse.

      Böme

      De Düwel is duller as dull,

      hei plant de Hölle mit Bömen vull.

      An de ulen Böme maket hei sik ran,

      damidde hei Füer anbeuten kann.

      Dag un Nacht

      Bie Nacht is et düster,

      de Wind is en Püster.

      De Sönne schient tä jede Tied,

      uk wenn man se nich süht.

      De Mand, leiwe Lüe, dat is dull,

      mal is hei leddig un mal is hei vull.

      De Sterne wieset bie Nachte öhr Licht,

      wenn Wulken davor sünd, sühst dü dat nich.

      Pirlipüse

      Hinder üsen Hüse

      hängt ne Pirlipüse,

      wenn de leiwe Sönne kikt,

      üse Pirlipüse drüppt.

       (Eiszapfen)

      Käkenbacken

      Backe, backe Käken,

      de Bäcker hat eräpen.

      Wer well güen Käken backen,

      de mott häbben sebben Sachen:

      Eier un Solt

      Bottere un Smalt

      Melk un Mehl

      Safran maket den Käken geel.

      It ne balle,

      Zucker is alle.

      Ein mal ein

      ein mal ein is ein

      un ein, weg ein, is kein

      twei mal twei sünd veiere

      süss fallst dü von de Leiere

      drei mal drei sünd neggene

      dat sünd twei mehr as sebbene

      veier mal veier sünd sessteihn

      de Damp kummt üt den Schoßstein

      fief mal fief sünd fief-un-twintig

      ik kume un beseuke dik

      sess mal sess sünd sess-un-drittig

      junge Böme sünd noch lüttschig

      sebben mal sebben sünd neggen-un-vierzig

      wer fat mit an un helpet mik?

      acht mal acht sünd veier-un-sechzig

      wer dat rüt hat, freut sik

      neggen mal neggen sünd ein-un-achtzig

      de Sönne schient un warmt mik

      teihn mal teihn sünd hunnert

      da bin ik ganz varwunnert

      Dat Johr

      Wenn et niet greun word, is Freuhjohr

      un de Dage weerd länger, dat is wohr.

      In den Sömmer treckest dü veel üt,

      de Sönne schient dik up den Bük.

      Wenn et Harst is, denne trecket de Nebbel,

      weil et kult word, stickts dü de Fäute in Stebbel.

      De Winter bringt üsch uk mal veel Snie,

      ik well ne uphegen, aber ik weit nich wie.

      Tä Hüs

      Mudder hat inekofft: Bottere, Honnig, Drinkemelk, Kaffeemelk,

      Wittbrut un seute Appelsinen.

      Up den Inköpezettel for dat nächste Mal schrift se:

      Arften, Appels, Buhnen, Pepper, Seepe, Semp, Solt,

      Süern Kuhl, Swartbrut un Zipollen.

      En Gebürsdag

      Tän Gebürsdag kumet Lüe,

      dat is ja ganz dull,

      de Stübe is al ganz vull.

      Aber kiek up de Deele,

      da