- Dat is genoeg, Renata. Ik geef niet om live streams. Ik ben moe van het horen van live streams. Ik ben geen zangeres, actrice of zo iemand die vermaak te bieden heeft. Dit is een serieus moment. We leven in een pandemie. Mensen moeten hun zielen voeden met goede dingen, niet met frivoliteiten. En ik ook. Ik ga naar Minas. Ik heb wat tijd nodig.
Ze kon bijna zien hoe Renata haar middelvinger in haar voorhoofd plaatste, op zoek naar zelfbeheersing en argumenten om haar van het idee af te brengen. Maar ze was vastbesloten om haar leven weer onder controle te krijgen.
- Heel goed. De manager zei met tegenzin. - Ik zal hier op de rem trappen. Misschien is het goed voor je om een tijdje weg te zijn. Terug in dat eind van de wereld waar je graag naartoe gaat, moet het wat rustiger zijn met betrekking tot de pandemie.
Voor het eerst in vele dagen opende Babi een echte glimlach. Ze was nog steeds bang voor de ziekte, angstig, met gevoelens van onzekerheid en eenzaamheid. Maar ze ging naar huis. Eindelijk leek er iets op zijn plaats te komen.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.