Karnaval en lent. T.T. Cloete. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: T.T. Cloete
Издательство: Ingram
Серия:
Жанр произведения: Зарубежные стихи
Год издания: 0
isbn: 9780624067757
Скачать книгу
die lyf se afstootlike uitskot

      met sy giftige smeul afgesonder

      menslike afval waarmee die opstandiges

      selfs skrywers

      vandag hulle monde dik maak

      in ons land

      die skatool lê in ons voedsel reeds gehaspel

      met wat goed en geurig is en smaaklik

      ek walg daarvan

      anorexia nervosa is ’n opstand daarteen

      bulimia nervosa die slagoffer daarvan

      die koringkorrels lê ná eeue nog

      in die Ysman van Ötzi se ingewande

      en in Ramses s’n

      ek braak daarvan

      Twee

      “’n Nuwe studie toon die moderne mens het sy ontwikkeling aan vuur en vleis

      te danke . . . En dis heel waarskynlik waarom ons menslike voorouers se

      breine omstreeks 2 miljoen [jaar] gelede drasties begin vergroot het . . .

      ‘Proteïen is breinkos,’ sê Thackeray.” – “Eerste braai steek die breinvuur aan”

      (opskrif in Beeld, 2012-09-06, n.a.v. ’n artikel van F. Thackeray in Nature)

      die gebraaide ivoorkissie

      die palatum voed die gekoekte grys murg

      wat stil en afgeslote

      dánksy die braai

      ná die braai

      ontwaak in sy bros ivoorkoepel

      dié mooi grys groeisel wat alles wil oopwring

      oopwrik oopwurg ooppeil

      oopvlam met sy weerlig

      met sy boorwortels oopbeur soos geboortes

      begryp homself nie en moet nederig swig

      voor die insig dat sy self dit nie self gemaak het nie

      dit huisves alles

      – ook wat verwronge en veragtelik is –

      paulinies en sag

      Drie

      die mandator die wilde tirannieke derde oksel

      “How is your sex life now?”

      “Hush, man, most gladly indeed I am rid of it all, as though I had

      escaped from a mad and savage master.” – Sofokles

      nóg later word die derde

      vlesige krag in die derde oksel wakker

      beenloos maar met murg se sagte geweld

      eiers en semen dring oorweldigend

      die ivoorkissie binne

      bedwelm die grys stof maak dit magteloos

      verlam dit en skakel dit uit

      maak al meer semen al meer eierstokke

      al meer binnegoed wat snak na braai en bry

      al meer dors en honger

      en ongemerkte grafte

      wat alle name en selfstandigheid uitwis . . .

      in die verfynde versteekte kannibalisme eet

      die een mens die brood uit sy broer

      en suster se mond

      die libido die hiperpotente mandator

      maak bedelaars wat broodkorsies soek

      in vulliskonkas

      ribbes en skouerknoppe wat uitsteek

      soos gebalde vuiste wat beskuldig

      die skootwalm van mense hyg kop toe

      Brueghel bestry Descartes en Kant

      God kon ons nie sonder ons vleis klaarmaak nie

      op die tafel van Rembrandt se stramien lê ons

      binneste na buite omgedop

      prof. Tulp maak ’n gesofistikeerde gebaar

      met die só menslike vyfvoudige duim en wysvinger

      om die Vlees te prys en homself

      Pieter Brueghel – die wysgeer van die kwas –

      begin anders as Descartes en Kant heel vóór

      by die leb

      het ons vulgêre krop dan nie oortuigende

      bewyskrag nie

      ek éét

      dáárom is ek

      hy skilder sy walg van ons feeste

      van ons tand en tong

      van ons gulsigheid en vraatsug

      straks om daarvan te genees

      draagbare reuse-skinkborde is swaar belaai

      met vleispasteie en reënboog-nageregte

      in die eindelose onbesliste swaar

      Geveg tussen Karnaval en Lent

      kerk en kroeg

      vismark en varkhok

      soma en pleroma

      Van Gogh se uitgehongerde gulsige

      aartappeleters bestry die dood in die pot

      die geneesmiddels teen ipekonders

      in die ingewande van Molière laat hom sterf

      in sy spel op die verhoog van die teater

      die ingewikkelde chemie van ons binnegoed

      bou broodfabrieke bou paleise vir Herodes

      en Versailles vir Lodewyk XIV

      op die agtergrond is krotte en tronke vir misdadigers

      vel om vleeslose skelette van eenvoudige

      opregte armes

      qu’ils mangent de la brioche

      laat hulle wat nie kos het nie dan maar koek eet

      his subjects didn’t have enough rice to eat

      why don’t they eat meat?

      die leb en sy bry onderhou gimnasiums

      en skoonheidsalonne

      stig hele stede en verplig ons om van toeka af

      die landbou te pleeg

      dit laat mense swig onder die gewig van hulle vet

      varkgriep ’n knap kranige virus

      wat die oorlewingskuns volmaak beoefen

      kan ’n volk uit sy Machu Picchu

      dryf en ineen laat stort

      in Carcasonne red ’n vet speenvark ’n hele volk

      die groot Geveg tussen Karnaval en Lent

      ken geen vredesverdrag of gewapende stilstand nie

      my ontstoke dink is ’n langsoorlewende

      kokkerot wat sedert genesis skarrel na kos

      die uiteinde

      death is the price we pay for having sex – Robert Winston

      die onsigbare krag in sy onhoorbare afsondering

      in ons porseleindakkie

      goddelik