Bewys van liefde. Christine le Roux

te boelie.”

      “My program is te vol,” het sy gelag. “En ek het klaar ’n hand vol moeilikes. Jy moet oom Barry hoor as ons begin speel met die knope! ‘Ek het ’n beroerte gehad, kinta,’ grom hy vir my. ‘Ek’s nie nou in die kleuterskool nie!’”

      “Hy praat ten minste,” het Nellie gemor. “Meneer Knobel sê nooit ’n dooie woord nie. Kyk net na my asof hy wens ek wil verdwyn. Dink ek is op die aarde gesit om hom pyn aan te doen.”

      “Ek het ook al van hulle gehad.”

      “Wel, laat my weet as jy plek het, dan kan jy hom kry. Ek het skoon die bewerasie voor ons oefensessie elke dag.”

      “Ag, kom nou,” het Corinne haar geterg. “Ons lewe is vol meneer Knobels en jy weet wat jy doen.”

      Sy maak die koppies bymekaar en dra die skinkbord kombuis toe. Daar gekom, sit sy dit neer en tik haar voorvinger teen die toonbank terwyl sy steeds onsiende voor haar staar. Hierdie meneer Knobel moet uit sy donker put gelig word, dink sy. Hy moet geskud word. Hy moet wakker word en besef dat daar baie ander mense in ’n veel slegter toestand is en dat hy baie het om voor dankbaar te wees.

      “H’m,” sê sy hardop. Sy is nie die soort mens wat ooit tob oor ’n saak nie. As iets gedoen moet word, as sy sien iets is verkeerd en sy kan help, sal sy dit doen. Sy sal môre vir Aletta Nel bel en uitvind hoe sake staan.