Tasuki zuchtte diep: “Wanneer ga je me vertellen wat een zonnegod is?”
“Als we erachter komen,” antwoordde Micah alsof dat de honger in de wereld oploste.
De weerwolf opende zijn ogen en sprong plotseling in zijn stoel richting Alicia, snauwend en grommend. "Gewoon mijn geluk ... sturen ze een verdomde poessie kat."
Door de nadruk op Alicia's katachtige afkomst reageerde Damon en voordat iemand met zijn ogen kon knipperen, stond hij op minder dan een meter afstand van de weerwolf met z’n hand om de nek van de man. Tot ieders schok stond Alicia tussen de twee met een frons op haar gezicht gericht op Damon.
“Je hebt het beloofd,” siste Alicia. "En als ik gelijk heb ... het moeilijkste om iemand tot slaaf te maken, is een dode."
Damon liet zijn nek los en keek naar de weerwolf en zijn amethistogen werden donker.
De weerwolf slikte toen zijn stoel begon te trillen en de tafel zich spande tegen de bouten die hem op de grond hielden. Eén van de bouten kwam los van de vloer en klonk bijna als een schot in de doodse stilte.
“Damon!” Schreeuwde Alicia.
“Zorg ervoor dat hij het begrijpt,” zei Damon en leunde tegen de muur aan de andere kant van de tafel.
"Als hij het niet snapte ... ik wel," fluisterde Tasuki, hoewel de intercom op dat moment was uitgeschakeld.
Alicia liep naar de andere stoel aan tafel en ging zitten om naar de weerwolf te staren die nu aan het broeden was.
"Wat in hemelsnaam wil je?" vroeg de wolf toen hij tot de conclusie kwam dat hij zou sterven, of hij nu praatte of niet. "Denken ze door hier een mooi meisje naar toe te sturen dat ik ga praten?" Hij boog zich een beetje naar haar toe: “Je kunt toch niks doen waardoor ik Lucca verraad. Ik heb nieuws voor je, lieverd. Ik heb daar een verdomde harem die op me wacht."
Alicia glimlachte naar hem en boog zich naar haar toe: “Ik weet zeker dat je dat doet, maar voordat je weggaat, wil je echter mijn vragen beantwoorden. Ik zoek een vriendin van mij ... ze wordt vermist en ik vroeg me af of je haar had gezien."
"Ik heb meer vrouwen gezien dan me lief is,” zei hij met een verwaande grijns, niet beseffend dat hij al aan het gehoorzamen was. "Maar ik heb al een tijdje geen poema's meer onder mijn tedere zorg."
“Ze is geen poema,” zei Alicia en ze hield haar hoofd schuin en voelde zich duizelig toen het hoofd van de wolf haar beweging nabootste. Ze toonde geen uiterlijke verrassing toen ze plotseling een vreemd beeld kreeg van een ander meisje en besefte dat het zijn gedachten waren die ze zag ... niet die van haar.
Alicia trok de paar geheugenflitsen die ze in zijn gedachten vond op en besloot ze in haar voordeel te gebruiken. “Mijn vriendin is menselijk, roodblond haar, groene ogen en heeft de tatoeage van handen met een kristallen bol op haar onderrug.”
De bewaker fronste ongenoegen: “Ja ... we hadden dat hete nummer een paar weken geleden. Lucca nam haar voor zichzelf. Hij neemt altijd de goede.”
Alicia hield haar hoofd de andere kant op en hij volgde hem. “Waar is Lucca?' vroeg ze vriendelijk.
"Weet ik niet," antwoordde de wolf duizelig. "Hij is slim ... vertelt niet iedereen alles ... weet je dat? Er werken zo veel van ons voor hem in verschillende gebieden ... niemand weet waar de andere gebieden zijn. Op die manier kunnen we niet iedereen verraden als we gepakt worden."
Alicia's ogen werden groot, waardoor haar pupillen groter konden worden en ze trok de weerwolf nog verder onder haar controle. Zijn antwoorden lokten haar woede uit, maar ze hield die in bedwang.
“Waar vind je de meeste meisjes die je ontvoert?” informeerde ze.
"Soms in de dansclubs of het slechte deel van de stad waar daklozen een gemakkelijke prooi zijn ... niemand geeft er genoeg om om ze als vermist te melden."
“De sloppenwijken,” peinsde Micah. “Dat is eigenlijk logisch.”
"Waarom is dat?" Vroeg Titus.
"Alicia kwam een tijdje geleden in dat gebied in de problemen," antwoordde Micah zich herinnerend aan de twee weerwolven die ze had leeggezogen en afgevoerd. Hij schoof de herinnering weg. "Het is geen leuk gebied ... veel drugs en prostitutie. Er is ook veel demonactiviteit daar beneden."
"En mijn vriend? Waar heb je haar gevonden?” Vroeg Alicia omdat de visie van de man op de kleding van het meisje er meer uitzag als een feestjurk voor een rijk meisje.
“Zij en die wolvin dansten meer dan een maand geleden samen bij Nacht Licht. Parker stopte een medicijn in hun drankje en ze wisten niet wat hen overkwam."
Micah's stoel viel om, hij kwam er zo snel vanaf. "Ze houden haar al een maand in zo'n kooi gevangen,” donderde hij pissig en onredelijk omdat de meisjes uit zijn bar waren ontvoerd. “Dat vermoedde ik ook. Daarom confronteerde ik Anthony erover."
Titus stak zijn hand op naar Micah en drukte op de knop van de intercom: “Alicia, kun je deze vent op één of andere manier hersenspoelen?”
“Ik kan hem op dit moment veel laten doen,” zei ze en ze keek niet weg van de weerwolfgevangene.
“Hij kan later goed van pas komen,” antwoordde Titus.
“Dus je wilt dat ik hem hersenspoel om de rest van zijn leven goed te zijn?”
Titus trok een wenkbrauw op: “Dat is geen slecht idee ... hem ervan overtuigen dat hij deel uitmaakt van mijn roedel en dat Lucca’s roedel de vijand is. Als je het niet erg vindt, wil ik dat je hetzelfde doet met de andere vier bewakers die we hebben gevonden."
“Je kunt hem loyaal aan je maken en hem dan als spion terugsturen naar Lucca,” stelde Damon voor te weten dat Titus hem kon horen.
Titus aarzelde voordat hij weer op de intercom klikte: “Zal ik hem volledig kunnen vertrouwen?”
“Alicia?” Damon grijnsde, wetende dat ze alleen maar zin had om deze man zijn eigen ogen te laten uitkrabben en zijn tong in te slikken.
“O, ik snap het,” zei Alicia met een brutale glimlach.
Titus glimlachte tevreden toen Alicia een paar eigen regels toevoegde ... zoals het bezoeken van homo biker bars op zijn vrije avond en nooit meer opgewonden worden door een vrouw van welk ras dan ook.
“Au,” zei Micah grijnzend van oor tot oor.
"Zoiets heb ik nog nooit gezien," fluisterde Tasuki.
Micah snoof: “Welkom in onze wereld. Dit is gewone alledaagse onzin in vergelijking met sommige dingen die hier in de buurt gebeuren.”
“Het lijkt erop dat ze klaar is,” zei Titus en duwde weg van de muur op het moment dat de deur openging.
“Was dat goed genoeg voor jou?” Vroeg Alicia grijnzend.
“Perfect zoals altijd,” prees Micah.
"Ik breng je naar het politiebureau zodat je aan de anderen kunt werken," herinnerde Titus haar, maar keek ter goedkeuring naar Damon.
Alicia deed een stap naar hem toe en gaf Micah nog een knuffel. “Bedankt dat je me hierbij hebt laten helpen. Ik vond het erg fijn om nodig te zijn, dus als je nog meer slechteriken tegenkomt die een aanpassing kunnen gebruiken, laat het me dan weten.” Ze gleed snel uit zijn armen en volgde Titus gretig de deur uit.
Micah grijnsde naar haar terugtrekkende gedaante, maar zijn uitdrukking smolt weg toen hij Damon naar hem zag staren. Met een diepe zucht schudde hij zijn hoofd en rolde met zijn ogen voordat hij zich van de man afwendde. Micah boog zich naar de doorkijk spiegel om de weerwolf goed te bekijken en knipperde met zijn ogen toen er plotseling een kleine scheur voor zijn gezicht verscheen.
Tasuki deed een stap achteruit van de poema toen hij een gouden tint in zijn ogen zag verschijnen. De aanblik van gouden ogen prikte in zijn geheugen en het visioen van de man met de gouden ogen die Kyoko een engel had genoemd, kwam hem achtervolgen. De geluiden in de