Krzyżacy, tom drugi. Генрик Сенкевич. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Генрик Сенкевич
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Повести
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
(daw.) – tłum. [przypis edytorski]

      29

      posoka – krew. [przypis edytorski]

      30

      kierz (daw.) – krzak. [przypis edytorski]

      31

      odyniec – samiec dzika. [przypis edytorski]

      32

      razić (daw.) – uderzać. [przypis edytorski]

      33

      między Krzyżaki – dziś popr.: między Krzyżakami. [przypis edytorski]

      34

      kuna – tu: obręcz. [przypis edytorski]

      35

      ćmić – zaćmiewać, zasłaniać. [przypis edytorski]

      36

      nowicjusz – osoba przygotowująca się do wstąpienia do zakonu. [przypis edytorski]

      37

      komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy. [przypis edytorski]

      38

      tu czuć siarkę – zapach siarki symbolizował piekło. [przypis edytorski]

      39

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      40

      knecht (daw.) – żołnierz piechoty niemieckiej. [przypis edytorski]

      41

      niepodobna (daw.) – niemożliwe, nie da się. [przypis edytorski]

      42

      snadnie (daw.) – łatwo. [przypis edytorski]

      43

      rad (daw.) – chętnie. [przypis edytorski]

      44

      zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

      45

      niski (daw.) – zły, podły, nie zasługujący na szacunek. [przypis edytorski]

      46

      walny – mający decydujące znaczenie. [przypis edytorski]

      47

      nieodzowny – niezastąpiony. [przypis edytorski]

      48

      tedy (daw.) – więc, zatem, wówczas. [przypis edytorski]

      49

      zasie – dziś popr.: zaś. [przypis edytorski]

      50

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      51

      żywo (daw.) – szybko. [przypis edytorski]

      52

      popoić (daw.) – upić. [przypis edytorski]

      53

      niedojda – niedorozwinięta. [przypis edytorski]

      54

      wielki szpitalnik – urzędnik zarządzający krzyżackimi szpitalami, a jednocześnie komtur elbląski. [przypis edytorski]

      55

      na karb (daw.) – na odpowiedzialność. [przypis edytorski]

      56

      kapituła – rada sprawująca władzę w zakonie. [przypis edytorski]

      57

      folgować (daw.) – traktować łagodniej. [przypis edytorski]

      58

      chuć (daw.) – żądza. [przypis edytorski]

      59

      Duch Światłości – być może Sienkiewicz czyni tu aluzję do imienia Lucyfera, pochodzącego od łac. lux ferrens, niosący światło. [przypis edytorski]

      60

      wielki szpitalnik – urzędnik zarządzający krzyżackimi szpitalami, a jednocześnie komtur elbląski. [przypis edytorski]

      61

      Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

      62

      komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy. [przypis edytorski]

      63

      warchoł – siejący zamieszanie hulaka a. przestępca. [przypis edytorski]

      64

      przechodzić (daw.) – przekraczać. [przypis edytorski]

      65

      Ziemowit IV – (ok. 1352–1426) książę płocki, prowadzący samodzielną politykę zagraniczną, długo występował jako przeciwnik Jagiełły, dał się poznać jako dobry administrator. [przypis edytorski]

      66

      samosześć (daw.) – w sześciu ludzi. [przypis edytorski]

      67

      Ziemowit IV – (ok. 1352–1426) książę płocki, prowadzący samodzielną politykę zagraniczną, długo występował jako przeciwnik Jagiełły, dał się poznać jako dobry administrator. [przypis edytorski]

      68

      Władysław II Jagiełło – (ok. 1362–1434), syn wlk. księcia Olgierda, wielki książę litewski, król Polski od małżeństwa z Jadwigą (1386). Dwukrotnie ochrzczony (przez matkę Juliannę w obrządku wschodnim i przez biskupów polskich przed ślubem w obrządku łacińskim), osobiście dowodził w bitwie pod Grunwaldem. [przypis edytorski]

      69

      rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

      70

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      71

      stropić się – wpaść w zakłopotanie, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]

      72

      komtur