Pan Karol. Bruno Schulz. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET


Автор: Bruno Schulz
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Рассказы
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
Karol

      Po południu w sobotę mój wuj, Karol, wdowiec słomiany1, wybierał się pieszo do letniska, oddalonego o godzinę drogi od miasta, do żony i dzieci, które tam na wywczasach2 bawiły3.

      Od czasu wyjazdu żony mieszkanie było nie sprzątane, łóżko nie zaścielane nigdy. Pan Karol przychodził do mieszkania późną nocą, sponiewierany i spustoszony przez nocne pohulanki, przez które go wlokły te dni upalne i puste. Zmięta, chłodna, dziko rzucona pościel była dlań wówczas jakąś błogą przystanią, wyspą zbawczą, do której przypadał statkiem sił jak rozbitek, miotany wiele dni i nocy przez zburzone morze.

      Omackiem, w ciemności, zapadał się gdzieś między białawe góry, pasma i zwały chłodnego pierza i spał tak w niewiadomym kierunku, na wspak, głową w dół, wbity ciemieniem w puszysty miąższ pościeli, jak gdyby chciał we śnie przewiercić, przewędrować na wskroś te rosnące nocą, potężne masywy pierzyn. Walczył we śnie z tą pościelą, jak pływak z wodą, ugniatał ją i miesił ciałem, jak ogromną dzieżę ciasta, w którą się zapadał, i budził się o szarym świcie zdyszany, oblany potem, wyrzucony na brzeg tego stosu pościeli, którego zmóc4 nie mógł w ciężkich zapasach nocnych. Tak na pół wyrzucony z toni snu, wisiał przez chwilę nieprzytomny na krawędzi nocy, chwytając piersiami powietrze, a pościel rosła dokoła niego, puchła i nakisała5 – i zarastała go znowu zwałem ciężkiego, białawego ciasta.

      Spał tak do późnego przedpołudnia, podczas gdy poduszki układały się w wielką, białą, płaską równinę, po której wędrował uspokojony sen jego. Tymi białymi gościńcami powracał powoli do siebie, do dnia, do jawy – i wreszcie otwierał oczy, jak śpiący pasażer, gdy pociąg zatrzymuje się na stacji.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      słomiany wdowiec (pot.) – mężczyzna, którego żona wyjechała np. na wakacje. [przypis edytorski]

      2

      wywczasy – wczasy, wypoczynek. [przypis edytorski]

      3

      bawić (daw.) – przebywać. [przypis edy

1

słomiany wdowiec (pot.) – mężczyzna, którego żona wyjechała np. na wakacje. [przypis edytorski]

2

wywczasy – wczasy, wypoczynek. [przypis edytorski]

3

bawić (daw.) – przebywać. [przypis edytorski]

4

zmóc (daw.) – pokonać. [przypis edytorski]

5

nakisać – kisnąć. [przypis edytorski]


<p>1</p>

słomiany wdowiec (pot.) – mężczyzna, którego żona wyjechała np. na wakacje. [przypis edytorski]

<p>2</p>

wywczasy – wczasy, wypoczynek. [przypis edytorski]

<p>3</p>

bawić (daw.) – przebywać. [przypis edytorski]

<p>4</p>

zmóc (daw.) – pokonać. [przypis edytorski]

<p>5</p>

nakisać – kisnąć. [przypis edytorski]