– Ay, kendimi arayacağım. – sol elinde bir çivi ve çivilerin düzleştirildiği örsüne bir çekiç attı, sağ eli geri dönüşüm için. “Çan” zilinden şok oldu ve ürküyor … – Ama beni gönderirse? – Ottila, evinin avlusunu inceledi, önündeydi: önünde bir kapı, sağdaki bir banyo, yan kulübeye bağlı bir delikten sahibine aptalca bakan bir avlu bekçi köpeği.
– Polkan! Diye bağırdı Ottila. Köpek gözlerini kapadı. -Kel, – köpek kulağını salladı, – Jyat, jyat! – Köpek pençesiyle gözlerini kapadı, -Kel Manda, Katyam James! – Köpek standa tırmandı. – Al bakalım! – Rusça’da Klop üzgündü. Üzgün, ama rahatsız değil. Sonuçta, kadınlar rahatsız ve erkekler üzgün, o ve babası düşündü. Ama üzgündü ve taşı çiçek yatağının çitinden aldı.
– Polkan. – booms, ikinci aldı ve ilk rulo – Palkan!! – patlama, patlama, -Polkan!!! – patlama, patlama, patlama, – Piç çık!!!! – çiçek sınırındaki taşlar bitene kadar boom, boom, boom, boom, boom, vb.
– Aaaaaaaaaaaa!!!!!!!!! – köpek acı içinde feryat etti ve sızlandı. Komşular bile elmacık kemiklerini duydu. Ottila memnun bir şekilde oturdu ve ciğerlerinden oksijen verdi. Ayrıca, inceleme onu çitin arkasında ve solda – kulübenin konut kısmına giriş gördü.
– Ottila, sana geldiler! – Isolde eşiğinden bağırdı. Hata geri döndü. Karısı ön kapıda dikkat çekti. Eteğin altından aniden Izi’nin sevimli bir yüzü ortaya çıktı. Zaten on yedi yaşındaydı. Ve Kafkas gözleriyle tatlı bir şekilde gülümsedi.
– Orada ne yapıyorsun? – bunalmış babaya sordu – biyolojik üvey baba.
– Ee, eteğin altından çık! – Elini kafasına tokatladı ve kafasını kendi içine itti. Baska ortadan kayboldu.
– Onları buraya çağır. Ottila cevapladı ve çiviyi sol elinde alarak bir çekiçle düzeltmeye başladı.
Kulübenin uzaklarından ürkütücü, sıkıcı bir ses vardı. Kısa süre sonra, Incephalopath ortaya çıktı, suçluyu boynun kepçesiyle sürükledi. Onu sundurmaya çekti ve ev bahçesinin ortasına attı. Suçlu bir top gibi ortalara yuvarlandı.
– Kim o? – sordu, güneş Ottila tarafından öldürüldü.
– İşte, burada, kartuş. Uu-aa! Yakalanan, apchi, hareket halinde. Uu-aa. Uu-aa.
– Ne yaptı? – isteksizce bölgeye sordu.
– O, o, apchi, dökümü kenevir ovmak, apchi, anlayın.
– Nasıl ter? – Böcek adama gözlerini kaldırdı ve mekanik olarak parmağını bir çekiçle vurdu. – Ah, siktir et!
– Yalan söylüyor. – Gözaltına alınan İdot, Yerel Kazaklar ve Vahşi Yaşamı Koruma Atamanı Pankrat’ın oğlu Kolomiyytso adıyla fısıldadı.
– Sen Idot, buzu yapma, tarla sürülmüştü. Tövbe et, sadece vur. Klop havladı.
– Evet, ovalamıyorum! – hıçkırdı Idot. – “Babamdan tekme olacak.” – kafasında düşünerek uçtu.
– Peki, ne, baba diyeceğiz? Apchi, – Nefessiz Intsephalopath’i sordu.
– Onu komşu bir bölgeden mi sürükledin? Tahtakurusu sordu ve çivi tesviye bir çekiç ile dövülerek.
“Hayır, apchi,” diye terledi Arutun Karapetovich başını süpürdü. – burada, çöplükte.
– Peki, ne yapacağız? Ah, Idot?? – Böcek dişlerini sıktı ve aynı parmağa bir çekiçle tekrar sürdü. -… Kalk!!! Seninle konuşurken. Kendinizden bir solucan inşa etmeyin, bir böcek, ne, planlarınıza gidiyor musunuz?
– Hayır. – Idot ağlamayı kesti, ama yine de korkuyordu.
– Orada ne yaptın? Diye sordu Ottila, Çinli bir adam gibi göz kapaklarını göz yuvalarından çekip daraltarak. – Mastürbasyon? – bir gülümseme çıkardı Klop. – Cevap ver! – anında ağlayan bir Ottila ile.
– Ben, sanırım …, kahretsin. – Idot, İcra emrini bekleyerek Arutun’a itiraf etti. Ve bu, “başını salladı,” Boynun kıvrımından geçtim, bu yüzden pantolonumu perişan ettim, kıçımı silmek için zamanım yoktu, bu yüzden pantolonumdaki bash kulübesine vurdum ve kurbağalara ovuldum. Şimdi yanıyor.
Ottila yuttu.
– Onu ne getirdin? Hâlâ ondan bir kilometre ilerliyor.
– Yani o, apchi, biriktiriyor, sürtüyor …!? – Intsephalopath yanıtladı. – Avuç içlerine bak, apchi, karma ile bulaşmışlar..
– ve bok. – Idot eklendi. – Yanımda kâğıt almadım ve kıçımı avuç içlerimle sildim.
– Hangi el? Diye sordu Klop alaycı bir şekilde.
– İkisi de. – Yaklaşık 15 yaşında bir çocuk, punk veya schmuck tarzında tüylü, avuçlarını inceledi ve daha kirli bir çocuk seçti. – bu kadar.
– Hadi, Harutun, kokla. – diye sordu Ottila.
– Ne? Sneezy. – onbaşı istedi.
– Elinizi koklayın ve cilde uygulanan maddenin bileşiminin sıhhi ve epidemiyolojik bir sonucunu yapın. Anladın mı?
İncephalopath anlaşarak başını salladı ve çocuğa isteksizce yürüdü ve elini gıcırdayarak burnuna getirdi. Avucumdan buharlaşan buharları kokladım ve burnun ucunu, sonra burnun köprüsünü salladım, sonra ataletle dalga boyunlara, alın ve dudaklara geçti ve hepsini nasıl yuttuğu açıktı. Idot’un avucunun şapkası ve parmakları keskin bir şekilde sıkılıp Arutun’un çok uzun burnunu tutarak onu ona doğru çekti.
Harutun yumruğunu iki eliyle tuttu, yüzünü buruşturdu ve burnundan ayırmaya çalıştı, ancak çocuk daha önce parmaklarını gevşetti ve aniden kaldırdı. Incephalopath kafasını kıçına sarsıldı ve neredeyse kıçına düştü. İyileşti ve Idot’a tokat attı. Bir kereden fazla böyle bir şey alan kişi kaçtı ve Harutun kaçırdı, ardından atalet izledi ve bir çiçek yatağına düştü.
– İyi kokuyor mu? diye sordu Klop ve kalkabilmesi için küçük elini bir meslektaşına uzattı.
– Mdaa, apchi. -Arutun ayağa kalktı ve Klop’un tekliflerini reddetti.
– “Mdaa” nedir?
– Başaramadım Apchi, – kekelemek ve burnundan tutarak Harutun geçti.
– Belgelerini kontrol ettin mi?
– Evet, bu bir chuyka’nın olduğu Kazakistan’dan bir ziyaretçi, apchi.
– Ne kokusu?
– Peki, apchi, Chuiskaya vadisi, kenevir orada yetişir.
– Peki buraya ne geldi? – Idota Klop’a sordu.
– Peki buraya ne geldin? – Idot yanıtladı.
– Sen tazı mısın? Burada doğdum.
– Buraya gelmiş gibi görünmüyor mu? – Intsephalopath Patzan’a işaret etti.
– Peki ya alnında? apchi. – burnunu salladı ve Kafkas Harutun’da filler sıçradı.
– Ben sordum, buraya ne geldi?
– Rodaki taşındı. Ben de orada hastalıklı yaşamadım. – sıkılmış genç.
– Ve