– Ug unsa, nakig-estorya ra ba gyud sila? maayo siya kaniya.
– Ay, gitanyag niya ang dugang nga kita. Pinaagi sa pag-inom, siyempre.
– Sa korte, siyempre, dili ka magpamatuod sa kini nga mga pulong batok sa Idot.
– Kinsa ang imong gigikanan nako, boss. Dili ako laki. Wala ako nakaadto sa sona ug dili ako mosayaw sa imong tubo. Mas maayo nga oras kaysa sa usa ka freehand bucket.
– Pag-ayo. Kini ang akoa. Unsa kaha kung?!
– Nasabtan nako, boss.
– Ug mahimo bang molihok ang Baba Klava?
– Kanunay. Bisan 65 anyos na siya, nagdaro sama sa usa ka bombilya. Pero Idot?! Adunay mga problema.
– Dili nila kini buhaton. Maibog ko usab siya.
– Ug ang salapi sa tanan, parehas?
– Kanunay, apan pagkahuman sa usa ka maayong oras.
– Ug kung buhaton naton kini, ug dili kita makahimo sa usa ka maayong relo?
– Pagkuha usa ka Chirp gikan kanako, ug ang silot wala gihatag. Daghang trabaho.
– Apan unsa may itukod?
– Kinahanglan mapataas ang pigsty. Gusto ko nga adunay mga baboy. Bueno, busa, mga kamot?
Nanghupaw ang tigulang.
– Maayo, kung sa ilalum sa kini nga mga kondisyon, tulo nga piraso.
– Ikaw upat, ug ayaw kalimti ang termino.
“Kana ug kana,” giyugyog niya ang iyang ulo, nga nagtangag sa kamalig, “siyempre mouyon ako.”
– Unya miuyon kami. Bayad ka ba. Hatagan ko ikaw kwarta, apan gihangyo ka usab, giputol mo, Toad?
– Oooo, ako?! Shit pangutana, boss, buhata na naton!! – Ang tigulang nga lalaki nakaginhawa ug nahawa ang lain nga sigarilyo. – Mao na, gusto ko nga ingon sa usa ka foreman?!
– Kini daw.
– Ug kanus-a magsugod?
– Ug bisan karon, isulti ko kang Arutun nga gidala ni Idota ug ni Lola Klavka. Ug naa si Idot.
– Hinumdomi ang moron, magpakita siya.
Nagpakita ang Idot sa agianan sa pultahan.
– Maayo, unsa imong gidala? – Ang Bedbug milingi sa Kid.
– Kuwarta.
– Pila?
– Ang usa ka pares nga mga piraso igo?
– Igo ra, apan dili kana tanan. Buligan nimo ang tigulang, iyang ipasabut ang tanan kanimo.
– Sa kini? Oh well, boss, makahawa siya.
– Akong ibukaw ang imong mata karon, tubaga alang sa bazaar, draw? – ug ang Kaugalingon nagdali uban ang Pitchfork, nga dili halayo sa Idot.
– Paghulat! – nakuha ko ang air gun ni Idot. – Karon ipana nako ang mga itlog.
– Ohhh? Naa ka bay armas?
– Ang tanan ligal, Ulo. Gihatag ni Tatay. Dinhi gikan sa ingon nga mga snails.
– Dili ba nahadlok ka? Ania ka sa ilalom sa pagdakop. Mahimo ba akong tawagan ang akong amahan? Dili ka niya pahawaon, apan hatagan ka niya mga pipet, imong mahinumduman kini sa kinabuhi. Ug asa man nimo nakuha kana ang Toad nga puno sa mga lungag?
– Oo, ang tanan nagsulti sa baryo.
– Unsa man imong gurot, Kalbit nawong. Ngano nga wala sila magsulti og sayup sa akong mga mata?
– Busa, kalma ug trabaho, kung dili nimo gusto ang mga problema… Tanan… Hilom! Ako nag-ingon: magtrabaho ka sa usa ka lugar, panahon!!! – ang heneral sa distrito nga Klop Ottila Aligadzhievich misinggit sa tibuuk nga nataran.
– So yazh buang? – nakurat si Idot.
– Okay. Magsugod kita gikan sa sinugdanan: Unsa nga matang sa punoan?
– Akoa. Sa ato pa, gihatag sa amahan.
– Adunay pagtugot?
– Adunay.
– Susihon kini. Apan wala ka nasuko sa estado, busa gisuholan nimo ang usa ka drayber sa traktor nga magdaro sa kini nga abaka. Ug buhaton nimo ang termino uban kaniya.
– Ug dinhi dili ko. Dili ka mapamatud-an.
– Dili ako magpamatuod? Karon sa Internet, ipadala ko ang pagrekord sa youtube sa pag-istoryahan kagahapon ug dili makatabang ang amahan.
– Ang mga Chervonets, eksakto? – dugang pa sa tigulang nga lalaki.
– Ug nahiduol ka hailo, schmuck! – gipagawas nga Idot.
– Hilom, hilom. Tingali, pimpochka? – Gitudlo ni Ottila ang una nga pagdakup sa koral. – Kini usa ka video camera. Mahimo nimo isulti ang imong pamilya.
Wala’y gisulti ang bata.
– Toto, moabut ug sa usa ka oras sa mga sinina sa trabaho dinhi.
Mahimo nimo dad-on ang usa ka amahan. Hinaut nga malipay siya nga mahibal-an kung unsa ang ginabuhat sa iyang stepson. Manununod! Mahimo nimong guba ang iyang dungog hangtod sa hangtod.
– Dili kinahanglan isulti sa amahan. Molihok ko.
– Maayo kana. Sa pagtapos sa pag-commissioning, makadawat ka usab mga tower. Ug giingnan nimo ang imong amahan nga nakit-an nimo ang usa ka trabaho sa akon. Gikuha ba?
– Oo.
– Usab, adto sa Granny Klavka ug sultihi nga dali ko siyang gitawag.
– Ug kung dili siya muabot?
– Giingon nga dakpon kita sa tanan nga kabug-at sa balaod.. Lakaw.
Mao nga ang brigada nagtigum ug nagsugod sa pagpasig-uli sa kamalig, nga, sama sa usa ka tunok sa mata, si Ottil, sa wala pa ang heartburn, nakakuha na sa whining ni Isling sa lima ka tuig na. Ug ang Bedbug dili mahimo o dili gusto nga mangita kini panahon alang niini. Sa kinatibuk-an, si Ottila usa ka tapulan nga tawo, o labi pa, kadali alang kaniya ang pagdakup sa usa ka leon kaysa sa pagtukod o paglimpyo sa mga baka. Sa wala madugay si Arutun miuban sa usa ka kutsilyo sa Toad, ug wala’y nadakup. Dayag nga gipasidan-an ni Claudia ang tanan o ang gikapoy. Dugang pa, ang mga nagpatuman sa balaod naglibot sa baryo nga nangita sa usa ka batan-ong baka nga nawala gikan sa adunahan nga pamilya Lidergos. Wala magdugay ang mga pagpangita ug ang burenka nakit-an sa kamalig sa usa ka dako nga pamilya nga Sarikulov. Apan ang pagtanum sa tag-iya sa pamilya wala molihok. Gisalikway niya ug gibasol ang mga bata nga wala’y edad, giingon nila, gigutom, nga gikawat nila ang usa ka baka, ug ang tag-iya wala’y nahibal-an bahin niini, ang hinungdan mao ang tinuig nga pagbasol. Si Burenka gibalik, ug gihulga si Sarikulov nga sa dili madugay siya molupad ug molingkod.
APULAZ 3
Pagkabuntag, nagmata si Ottila gikan sa kasingkasing sa mga naggisi nga mga banig sa usa ka manned convict brigade nga naglangkob sa: Toad – ang tipo sa foreman, Idot – dili sukdon ang sidekick ug lola nga si Klava – ang bitoon sa koponan.
– Asa nimo gilabay ang board, buang? -Oral Idot, giduslak ang iyang bitiis gamit ang usa ka lansang.
– Ug unsa, nahipos ka ba sa mga bola? Naghapak siya sa imong tiil! – Nagpangamuyo ang Toad alang sa babaye nga nagkatawa.
– Gihimo nimo, jellyfish, mamatay. – Gitubag ni Idot ang tigulang nga lalaki, – ug ikaw, tigulang nga babaye, igatapon pa ang board gamit ang mga lansang, ibutang ko kini sa asno.
– Kitaa, ayaw pagkabalaka sa mga carnation, labi na sa Zhabin! – ang bass nagngisi nga wala’y lola Klava.
– Mao na, mga konbiktado, nga kita nagsinggit, apan wala’y away? – Nangutana si Ottila, nga nagpahiyom nga maikagon, kinsa migawas sa balkonahe.
– Oo,