ธอร์กระโจนพรวดสุดท้ายเข้าไปในจัตุรัสของหมู่บ้าน เตะดินกระจายเมื่อวิ่งผ่านไป ไก่และสุนัขวิ่งหนีให้พ้นทางเขา หญิงชราคนหนึ่ง นั่งยอง ๆ อยู่นอกบ้านของเธอ ข้างหม้อน้ำที่กำลังเดือด ส่งเสียงขู่เขา
“ช้าลงหน่อย เจ้าหนู!” เธอตะโกนบอกเมื่อเขาวิ่งผ่าน เตะฝุ่นฟุ้งเข้าไปในเตาไฟของเธอ
แต่ธอร์ก็ไม่ได้ช้าลง ไม่ใช่เพื่อหญิงชรา หรือเพื่อใคร ๆ เขาเลี้ยวเข้าซอยหนึ่ง แล้วก็เลี้ยวไปอีกซอยหนึ่ง เลี้ยวไปมาตามทางที่เขาคุ้นเคย จนถึงบ้าน
มันเป็นบ้านหลังเล็ก ธรรมดาเหมือนบ้านหลังอื่น ๆ มีผนังและมุมสีขาว หลังคามุงจาก และเช่นเดียวกับบ้านหลังอื่น มันมีห้องเดียว ถูกแบ่งเป็นที่นอนของบิดาด้านหนึ่ง และของพวกพี่ชายอีกด้านหนึ่ง จะไม่เหมือนบ้านอื่นก็ตรงที่มีเล้าไก่เล็ก ๆ อยู่หลังบ้าน ที่นี่แหละคือที่ที่ธอร์ถูกเนรเทศให้มานอน ตอนแรกเขาก็นอนรวมกับพวกพี่ ๆ แต่นานวันพวกเขาเติบโตขึ้น ใจร้ายและปิดกั้นมากขึ้น แสดงออกให้เห็นว่าไม่ต้องการแบ่งที่ให้ธอร์ เด็กหนุ่มเคยเสียใจ แต่ตอนนี้เขากลับพอใจกับพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง พอใจที่ได้อยู่ห่างจากพวกพี่ ๆ นั่นยิ่งยืนยันว่าเขาเป็นคนนอกในครอบครัว ซึ่งเขารู้ดีอยู่แล้ว
ธอร์วิ่งมาถึงประตูหน้าและกระโจนพรวดเข้าไปโดยไม่หยุด
“ท่านพ่อ!” เขาตะโกน หอบหายใจ “กองรบเงิน! พวกเขามาถึงแล้ว!”
บิดาและพี่ชายทั้งสามคนของเขานั่งล้อมกันอยู่ที่โต๊ะอาหารเช้า แต่งตัวเรียบร้อยด้วยชุดที่ดีที่สุด