พิจารณาโต้แย้งถึงทางเลือกที่เขามี มองหาใครบางคน ใครสักคนที่จะตำหนิ เขารู้ว่า ในฐานะผู้บังคับบัญชาสิ่งที่ฉลาดที่สุดกับยุทธวิธีน่าจะเป็นคือ การยอมแพ้และออกจากอาณาจักรวงแหวนในตอนนี้ ก่อนที่ธอร์และมังกรจะมาพบเขา เขาควรจะกอบกู้สิ่งที่เขามี กองกำลังที่เขายังเหลืออยู่พากันขึ้นเรือและ ออกเรือแล่นกลับไปสู่อาณาจักรจักรวรรดิ ไปพร้อมความอัปยศที่จะรักษาบัลลังก์ของเขาไว้ อย่างไรก็ตาม อาณาจักรวงแหวนเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆเมื่อเทียบกับ ความใหญ่โตของอาณาจักรจักรวรรดิและผู้นำอันยิ่งใหญ่ทุกคนก็เคยพ่ายแพ้มาอย่างน้อยหนึ่งครั้ง เขาก็ยังคงปกครองโลกนี้ถึงร้อยละเก้าสิบเก้า เขารู้ว่าเขาควรจะเพียงพอใจแล้วกับเรื่องนั้น
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ขวางทางแอนโดรนิคัสผู้ยิ่งใหญ่ แอนโดรนิคัสไม่ใช่คนที่จะระมัดระวังหรือพึงพอใจเขาทำตามความต้องการกิเลสในตัวเองและถึงรู้ว่ามัน จะเป็นการเสี่ยง เขาก็ยังไม่พร้อมที่จะออกจากที่นี่และยอมรับความพ่ายแพ้ยอมให้อาณาจักรวงแหวนหลุดไปจากเงื้อมมือของเขาได้ ถึงแม้ว่าเขาจะต้องเสียทั้งกองทัพแห่งจักรวรรดิไป เขาก็จะหาหนทางที่จะบดขยี้และเข้าครอบงำที่แห่งนี้ให้ได้ ไม่ว่าจะ ต้องทำอย่างไรก็ตาม
แอนโดรนิคัสไม่สามารถจะควบคุมมังกรหรือดาบแห่งโชคชะตาได้แต่ เขาควบคุมธอร์กรินได้มันเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ต่างไป เขาคือลูกชาย
แอนโดรนิคัสหยุดและถอนหายใจกับความคิดนั้น
