หนังสืออีบุคนี้ อนุญาตเพื่อความบันเทิงส่วนตัวของคุณเท่านั้น และอีบุคเล่มนี้ไม่อนุญาตให้นำไปจำหน่ายต่อหรือยกให้กับบุคคลอื่น ถ้าคุณต้องการแบ่งปันหนังสือเล่มนี้กับบุคคลอื่น โปรดสั่งซื้อหนังสือเพิ่มเติมสำหรับแต่ละคน ถ้าคุณกำลังอ่านหนังสือเล่มนี้และไม่ได้ซื้อ หรือไม่ได้ซื้อในนามของคุณ โปรดส่งคืนและดำเนินการสั่งซื้อในนามของคุณเอง ขอบคุณที่ให้ความเคารพกับผลงานที่ผู้แต่งได้ทุ่มเท
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องแต่ง ชื่อ ตัวละคร ธุรกิจ องค์กร สถานที่ เหตุการณ์ และสถานการณ์ต่าง ๆ ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง หรือได้รับการแต่งขึ้นมา ความคล้ายคลึงใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับบุคคลจริง ทั้งที่มีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิตไปแล้ว เป็นเหตุบังเอิญทั้งสิ้น
Jacket Image ©iStock.com/Bliznetsov
“มันเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพหรือ
จึงมาเดินออกกำลังทอดอารมณ์ และสูดอากาศ
ยามเช้าอันอับชื้น? ให้สงสัยว่าบรูตัสคงจะป่วย
นี่เขาจะแอบลุกจากเตียงแสนสบาย
เพื่อเสี่ยงกับมวลโรคร้ายมหาภัยยามราตรีหรือ?
--วิลเลียม เชกสเปียร์, จูเลียส ซีซาร์
สารบัญ
บทที่หนึ่ง
เคทลิน เพน มักวิตกกับวันแรกของการไปโรงเรียนใหม่ ซึ่งมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นหลายอย่าง เช่น การพบเพื่อนใหม่ ครูคนใหม่ การเรียนรู้เส้นทางเดินใหม่ และยังมีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น การได้ล็อกเกอร์ใหม่ กลิ่นอายของสถานที่ใหม่ เสียงรอบข้างที่เกิดขี้น เหนือสิ่งอื่นใด เธอกลัวการจ้องมอง เธอรู้สึกว่าทุกคนในสถานที่แห่งใหม่มักจะมองมาที่เธอตลอดเวลา ทั้งหมดที่เธอต้องการคือการอยู่แบบไม่มีตัวตน แต่ดูเหมือนมันจะไม่เคยเป็นเช่นนั้นเลย
เคทลินไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงเป็นที่สะดุดตา เธอสูง 5 ฟุต 5 นิ้ว ซึ่งไม่ได้สูงมากนัก เธอมีผมสีน้ำตาลและดวงตาสีน้ำตาล (และน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติ) เธอรู้สึกว่าเธอเป็นแค่เด็กทั่วไป เคทลินไม่ได้สวยเหมือนกับเด็กผู้หญิงคนอื่น เธออายุ 18 ปี แม้ว่าจะดูแก่กว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเด็กรุ่นเดียวกัน แต่นั่นไม่ได้เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะทำให้เธอดูโดดเด่น
มันยังมีบางอย่างนอกเหนือจากนั้น บางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอที่ทำให้ผู้อื่นต้องหันมามองเธอถึงสองครั้ง ลึก ๆ แล้วเธอรู้ว่าเธอแตกต่างจากผู้อื่น แต่เธอก็ไม่แน่ใจนักว่าคืออะไร
หากจะมีสิ่งที่เลวร้ายกว่าการไปโรงเรียนวันแรก มันคือการเข้าเรียนที่ใหม่ในช่วงกลางเทอม หลังจากที่คนอื่น ๆ ได้ทำความรู้จักกันเรียบร้อยแล้ว วันนี้เป็นวันแรกของการไปโรงเรียนใหม่ในกลางเดือนมีนาคม ซึ่งกำลังจะเป็นวันที่เลวร้ายที่สุด