แต่ทันใดนั้นเอง เมื่อเธอสัมผัสตัว มังกรบิดตัวหนีออกไป ทำให้เธอหลุดมือและเสียหลัก ในขณะที่เขากระพือปีกเพียงครั้งเดียวอย่างรวดเร็ว ลอยตัวขึ้น เหตุการณ์เกิดขึ้นรวดเร็วจนฝ่ามือของเธอถูกับเกล็ดของเขา เหมือนถูกับกระดาษทราย
ไคร่ายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบ งุนงง และยิ่งไปกว่านั้น หัวใจสลาย เธอดูหมดหวังในขณะที่เจ้าสิ่งมีชีวิตยกตัวสูงขึ้นในอากาศ ร้องเสียงแหลม และบินสูงขึ้นไปอีก และทันทีที่ถึงกลุ่มเมฆ ธีโอส์บินหลายเข้าไปในกลุ่มเมฆ ไม่เหลืออะไรอีก นอกจากความเงียบที่เข้ามาแทนที่ตัวเขา
ไคร่ายังยืนอยู่ตรงนั้น ด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวยิ่งกว่าที่เคย และในขณะที่เสียงร้องสุดท้ายของเขากำลังจางหายไปนั้น เธอรู้สึกเพียงว่า ครั้งนี้ ธีโอส์จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ
บทที่สอง
อเล็กวิ่งผ่านป่าในค่ำคืนอันมืดสนิท มีมาร์โคอยู่เคียงข้าง เขาสะดุดรากไม้ที่โผล่พ้นพื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะ เขาวิ่งไปพลางสงสัยว่าเขาจะเอาตัวรอดออกไปได้หรือไม่ หัวใจของเขาเต้นรัวในขณะที่เขาวิ่งหนีเอาชีวิตรอด กระหืดกระหอบ ใจอยากหยุดแต่ต้องพยายามรักษาระยะห่างกับมาร์โคไว้ เขาเหลือบมองข้ามไหล่ไปด้านหลังเป็นครั้งที่ร้อยในขณะที่แสงสว่างจาก เปลวไฟ เริ่มจางลง และเริ่มหายไปในป่าที่พวกเขาหนีมา เขาผ่านบริเวณที่มีต้นไม้หนาแน่น และในไม่ช้า เปลวไฟก็หายไปโดยสิ้นเชิง ขณะนี้ทั้งสองอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
อเล็กเลี้ยวและพยายามคลำหาทางในขณะที่วิ่งชนต้นไม้