Kane was te zwak om het meisje te gaan zoeken. Hij kroop op Malachi af en raakte de wang van de man zacht aan. Hij draaide zijn gezicht naar zich toe en voelde verward hoe de zuurstof zijn lichaam verliet. Malachi droeg de oorring met de bloedsteen. Zijn oorring!
In een ogenblik van woede en met een beweging die te snel was om waar te nemen, stond hij recht met de oorring in zijn hand. Kane staarde naar Nathaniel, de man die hem erin had geluisd, en hij verzwolg de duisternis om hem heen tot het hem als een nachtelijk gewaad omhulde. Toen verdween hij erin.
Kane ademde uit en keek toe hoe de rook door de lucht zweefde en samenkrulde voordat het door de wind werd weggeblazen. Hij had de laatste tien jaar van zijn leven rondgezworven van land naar land en van continent naar continent terwijl hij alles leerde en proefde dat hij tijdens zijn dertigjarige gevangenisstraf had moeten missen.
Hij had zijn kracht langzaam terug moeten opbouwen en was begonnen met een doodsbange witte Yorkshire puppie die hij in een uitgeholde boom in dat bos had gevonden. Hij wist dat de hond het huisdier van iemand was geweest en hij voelde spijt dat hij zoiets moest doen, maar de drang om zich te voeden was op dat moment sterker dan zijn wroeging.
Het was pas nadat hij gedronken had dat het tot hem doordrong dat de puppie van het meisje moest zijn dat hem had bevrijd. Hij voelde nog een zwak sprankeltje leven in de kleine haarbal en deed toen het ondenkbare. Hij beet zijn eigen pols door en liet enkele druppels op het roze tongetje vallen. Toen legde hij de puppie op de grond en vroeg zich af waar hij mee bezig was. Het kon onmogelijk lukken⦠of toch?
Ze had hem twee keer gered zonder het zelf te weten. De herinnering aan haar angstige stem deed hem nog steeds opschrikken uit zijn diepste slaap. Hij wenste dat hij haar gezien had⦠gewoon een glimp zodat hij een beeld kon plakken op de stem die hem maar bleef achtervolgen.
Hij nam de kleine halsband uit zijn jaszak en keek naar het naamplaatje in de vorm van een been dat eraan vastzat. Hij wist de familienaam, maar het adres klopte al jaren niet meer. Hij was op zoek gegaan nadat hij eindelijk geleerd had om met een computer te werken, maar de ouders van het meisje waren dood en het huis was verkocht. De dochter, van wie hij zeker wist dat zij diegene was die hem terug de vrijheid had geschonken, was spoorloos verdwenen.
Kane gooide zijn sigaret naast zijn linkervoet en stampte die uit. Eenmaal terug in Los Angeles was hij meteen naar de club gegaan die Malachi uitbaatte en waar hij woonde, alleen maar om te concluderen dat het verkocht was en dat zijn kinderen naar een nieuw adres waren verhuisd. De nieuwe woonplaats was niets meer dan een verlaten warenhuis, maar de jaguars hadden het onlangs gerenoveerd tot een nachtclub die hip was en de huidige tijd waardig. De zaak werd nu gerund door Malachiâs kinderen.
Hij schudde zijn hoofd en vroeg zich af hoe Malachi in staat was geweest om te hertrouwen nadat hij zo intens van zijn eerste vrouw had gehouden. Ze was zijn zielsverwante geweest en hoewel gedaanteverwisselaars bekend stonden om hun seksuele driften, was het bijna onmogelijk dat ze nog van iemand anders hielden eenmaal ze hun zielsverwant hadden gevonden.
Nadat Kane wat research had gedaan, ontdekte hij dat Malachiâs nieuwe vrouw hem vier kinderen schonk en uiteindelijk in het kraambed stierf bij de geboorte van Nick, hun jongste zoon.
Malachi was gestorven die nacht toen Kane het gebrul van onder de grond had aangehoord, maar Kane voelde nog steeds de drang om wraak te nemen. Het knaagde voortdurend aan zijn ingewanden. Bijna alle vampiers werden uit de duisternis geboren en misschien was Syn verkeerd geweest om te denken dat hij zo anders was dan zijn bloedverwanten. Misschien had de waanzin van dertig martelende jaren onder de grond voldoende schade aangericht zodat hij nu geen uitzondering meer was. Zijn geest bevond zich nog steeds op die donkere plaats waar Malachi hem in de grond had gestoken.
Volgens Kane waren het de jaguars die als eerste bloed hadden vergoten. Nu was hij terug om zijn respect in natura te betuigen⦠aan dat hele verdomde ras van gedaanteverwisselaars. Hij zou beginnen met Malachiâs kinderen, maar daar zou het niet mee ophouden. De volgende op zijn lijst waren de kinderen van de gedaanteverwisselaar die hem erin had geluisd⦠Nathaniel Wilder.
Het vinden van volgelingen die hem van bloed konden voorzien bleek niet moeilijk. Kane verbaasde zich er nog steeds over hoe groot de ondergrondse gothscene in de binnenstad wel was. De meeste van hen droomden slechts van wat hij was⦠een echte vampier in plaats van een wannabe goth.
Het enige dat hij moest doen was een van hen veranderen en dan deze zielloze volgeling naar eigen believen gebruiken. Hij had de meest gevaarlijke van de groep uitgekozen⦠diegene die zijn ziel reeds aan de duisternis verkocht leek te hebben. Raven, een schurk, was een borderline psychopaat geweest als mens⦠een goth verstotene die reeds naar bloed verlangde voordat hij er echt behoefte aan had.
Raven was de enige persoon die Kane ooit ingelichtte over de achterbakse gedaanteverwisselaars die hem in de val lokten en daarna levend onder de grond stopten. Hij wist niet waarom hij het aan Raven had verteld⦠waarschijnlijk uit verveling.
Kane had de schurk op de stad losgelaten. Nog voordat hij herboren werd was Raven al razend op de wereld geweest en nu had Kane hem een uitlaatklep geboden voor die woede. Raven had het op zich genomen om in naam van Kane wraak te nemen en de zielloze vampier gebruikte zijn nieuwe vaardigheden zo vaak en zo koelbloedig als hij maar kon.
Kane deed zelfs geen moeite om Raven op andere gedachten te brengen, want het paste perfect in zijn plan om de rest van Malachiâs familie naar de verdoemenis te brengen. Waarom zou hij gedaanteverwisselaars beschermen tegen Raven? Het enige dat hij had gedaan was tegen de jongen zeggen dat het niet noodzakelijk was om zich te voeden met mensen en dat hij helemaal niemand kwaad moest doen indien hij dat niet wilde. Het was niet zijn schuld dat Raven het verkoos om in plaats daarvan dood en verderf te zaaien.
Kane had slechts een keer ingegrepen en dat was toen Raven voor het eerst iemand vermoordde en zijn slachtoffer met het merkteken van de vampier zomaar in het zicht van de mensen liet liggen. De geheimhouding van zijn eigen soort was zo normaal voor hem geworden dat Kane vergeten had om dat geheim met Raven te delen. Kane toonde hem toen hoe hij de bijtsporen kon doorklieven zodat het meer op een âsimpeleâ sadistische moord leek.
Raven had er een gewoonte van gemaakt om zijn slachtoffers nabij Maandans te leggen zodat de autoriteiten hen konden vinden. Het was een uitgekiend plan. Het merendeel van de vampiers was aangeboren slecht en Kane had het meeste van zijn ondode leven binnen het bereik van moordenaars doorgebracht. Deze jongen zien moorden voelde niet meer dan normaal aan voor zijn soort.
Indien Syn wakker was om de moordpartijen te zien, dan zou hij de wereld van die ellende verlost hebben door Raven te doden of hem terug aan het graf vast te binden. Nu dat Kane een dergelijke straf had ervaren, wenste hij dat er voor een snelle dood zou worden gekozen..
Voor zijn verbanning had hij met nog een andere vampier vriendschap gesloten⦠Michael. Ze waren langer samen geweest dan elk van hen zich kon of wilde herinneren. Ze hadden allebei de bloedstenen als geschenk ontvangen omdat ze hun ziel wisten te behouden⦠zij allebei en Michaelâs broer Damon.
Michael had een goede inborst⦠en stond, zoals het spreekwoord luidt, nog steeds aan de kant van de engelen, hoewel hij het gerucht had opgevangen dat Damon zijn duistere kant had ontwikkeld en zijn broer in het vizier hield. Misschien zou hij Damon, eenmaal de zaken hier afhandeld waren, een bezoekje brengen om hem wat manieren bij te brengen. Kane verwonderde zich over de plotselinge rivaliteit tussen de broers, want Michael hield echt van zijn broer⦠maar het leveln leek altijd de neiging te hebben om te veranderen en ingewikkelder te worden.
Kane wilde niet dat Michael wist welke verdorvenheid het graf in hem had achtergelaten. Hij had Michael tijdens de laatste paar weken af en toe vanop een afstand in het oog gehouden. Hij wist dat Michael en Warren, de zoon van de oudste jaguar, nu bevriend waren⦠net zoals hij en Malachi lang geleden.
Gedaanteverwisselaars waren verraders en Michael moest dit nog zelf ervaren. Door zich te ontdoen van de gedaanteverwisselaars zou hij Michael een laatste gunst bewijzen⦠uit nostalgie zeg maar.
Kane raakte de oorring